نتایج جستجو

ى ياقوت يتم يدى يسر يقن يمن يوم ک کئس کان کبر کتب کثر کدح کذب کرر کرم کسب کعب کفت کفر کلا کلل کم کما کمم کنن کوب کون کيد

بارگیری... ها لا من فى عين ب شرب على کون مزج طوف لغو هم قدر ترب ابريق عنب کعب دهق کوب سمع فوز بيض ل حدق برر سقى وقى نزع لذذ صدع شهو خلد کافور زنجبيل ولد

رفق سوق طفق رئس موه عنق قد ى ل على رجل وجد ها فتن لم انن سليمان حجب من ردد کعب لقى ه الله اله غسل ان ما کون رود وله صلو

در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... لا سمع ترب کئس عنب کعب فى ها فوز حدق لغو کذب

کافران ۱۲ ; کافران و مسلمانان ۱۳ کتب آسمانى: استفاده از کتب آسمانى ۳ کعب اشرف: کفر کعب اشرف ۱۳ کفر: خطر کفر ۱۶ ; کفر به کتب آسمانى ۵ مسلمانان: و اهل کتاب

نذموم است ولى بيان حقائق در هر قالب كه باشد ممدوح و مورد نظر است. در مجمع از كعب بن مالك نقل شده كه گفت يا رسول اللّه درباره شعر چه ميفرمائيد؟ فرمود: مؤمن

انّهم امنوا) امام صادق (ع) فرمود: ... اما علمت ان کل زعم فى القرآن کذبٌ. ۲۲- کعب بن اشرف و ابن شیبه یهودى، از مصادیق حاکمان طاغوتى (یریدون ان یتحاکموا الى

کلمه «کَواعِب» از مادّه «کَعب» جمع «کاعب» به معناى دوشیزه اى است که تازه برآمدگى سینه او آشکار شده، و اشاره به آغاز جوانى است. کعب‌ (۲ بار) كُعُوب و كِعابَة

پیمان بست. کعب بعد از این عهدنامه به مدینه برگشت. جبرئیل قضیه پیمان کعب را با کفار قریش به رسول خدا صلی الله علیه و آله خبر داد. پیامبر فرمان قتل کعب بن اشرف

كرد و او آنچه ديده بود باز گفت، معاويه گفت: تا كعب الاحبار را حاضر كردند و از وى در اين باره توضيح خواست، كعب گفت: آرى آن بهشت شدّاد است و چنين و چنان بود

مسلمه» که با «کعب بن اشرف» بزرگ یهود آشنائی داشت دستور داد او را به هر نحو بتواند به قتل برساند و او با مقدماتی این کار را کرد. کشته شدن «کعب بن اشرف» تزلزلی

رَبُّكَ» و آيه ما قبل «نُودِىَ يا مُوسى‏» و آيات ما بعد، شاهد آن‏اند در مجمع از كعب و عكرمه نقل كرده: علت اين خطاب آن بود كه كفش موسى از پوست ميته خر بود و در

گوید: مجاهد گوید: این آیه درباره عده اى از طایفه مزنیه نازل گردیده. محمد بن کعب القرظى و ابن اسحق گویند: درباره هفت نفر از قبایل مختلف نازل شده، حسن بصرى

لذا این سوره و آیاتى چند از سوره حدید را به پیامبر خود نازل نمود. أبی بن کعب و جابر بن عبدالله انصارى گویند: مشرکین به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم

مى‏گفت: آنچه رشته‏اند پنبه كنند و اين عادت او بود و نامش ريطه دختر عمروبن كعب بود و به وى سفيه مكه گفتندى. چنانكه از كلبى نقل شده و به قولى مثلى است كه

نيز در قاموس چنين گفته است . و نيز زمخشرى و ابن اثير نقل مى‏كنند: ابّى بن كعب از رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم از توبه نصوح پرسيد. حضرت فرمود: «هُوَالنَّدَمُ

میان زبیر بن العوام و کعب بن مالک عقد برادرى ایجاد نمود تا این که کعب در جنگ احد جراحت شدیدى یافت زبیر در صدد شده بود که اگر کعب بمیرد دارائى و اموال او

ايليا طعم مرگ را نچشيد. در دائرة المعارف و جدى رفتن او به آسمان چهارم از كعب الاحبار نقل و ردّ شده است. نا گفته نماند آيه «وَرَفَعْناهُ مَكاناً عَلِيّاً»