نتایج جستجو

قوم ثمود رده:تاریخ قوم عاد رده:تاریخ محمد رده:تاریخ مقارن بعثت رده:تبرى از غضب خدا رده:تبرى محمد رده:تبلیغ محمد رده:تجسم جبرئیل رده:تدبیر آفرینش رده:تدبیر

مادّه «اَسَفْ» هم به معناى «اندوه» آمده و هم «غضب»; همچنین به گفته «راغب» در «مفردات» گاه به «اندوه توأم با غضب» گفته مى شود، و گاه به هر یک از این دو جداگانه

مفاعله براى شدت و تأكيد باشد. مغضوب عليهم: غضب شدگان. [فاتحه:7]. رجوع شود به «ضلل». غضب خدا يعنى چه؟ [طه:81]. غضب حالتى است كه در اثر عوامل مخصوصى به انسان

کیفرهاى خداوند پرتویى از غضب اوست. (سینالهم غضب من ربهم) مراد از غضب به دلیل «سینالهم» (به آنان اصابت مى کند) کیفر و عقوبت است. زیرا غضب یک حالت و صفت است و

دیگران ۱۱; عفو هنگام غضب ۹، ۱۰ عمل: آثار ترک عمل ناپسند ۱; آثار عمل ناپسند ۵; ترک عمل ناپسند ۲ غضب: مدح تعدیل غضب ۱۲; نابودى غضب ۱۲ گناه: آثار اجتناب از

طيب ب ان الذين ها ى هن اتى امن حلل طعم ک عذب قول انن کفر هذا علم نا ذا قوم غضب نعم الى صيد ايى ربب حتى فى دور الا کون کتب الذى يا بنو هدى عقد نسو شکر بلغ

به زمين چسباندم قاموس دمدمه را غضب معنى كرده و در كشّاف گويد «اَطْبَقَ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ» و خلاصه اگر دمدمه به معنى غضب باشد معنى آيه چنين مى‏شود: خدا

آیات شامل این کلمه «کَظِیمٌ» به کسى مى گویند که مملوّ از اندوه و غضب شده و خویشتندارى مى کند، و به اصطلاح دندان بر جگر مى فشارد. واژه «کَظِیْم» از مادّه

معناى «بستن دهان مشکى است که پر از آب باشد» سپس در مورد کسانى که از خشم و غضب پر مى شوند، اما به دلائل مختلفى آن را اظهار نمى دارند، اطلاق شده است. کظم‌

ساز خشم و غضب الهى بر خود (افمن اتّبع رضوان اللّه کمن بآء بسخط من اللّه) ۲- یکسان نبودن سرنوشت مؤمنان جوینده خشنودى خداوند، با هموارکنندگان غضب و خشم الهى

ما لا تَفْعَلُونَ «3» نزد خدا بسيار مورد غضب است كه چيزى را بگوئيد كه عمل نمى‌كنيد. «مقت» به معناى خشم و غضب شديد است. جلد 9 - صفحه 601 مشابه اين توبيخ

ناپسند ۲ قیامت: غضب مکذبان قیامت ۵ کیفر: صفات مکذبان کیفر اخروى ۱ یتیم: آثار ترشرویى با یتیم ۴; آثار رد خواسته هاى یتیم ۴; زمینه طرد یتیم ۱; غضب بر یتیم ۵;

خدا به شما وعده نيكو نداد؟ مگر مدت غيبت من به نظرتان طولانى بود؟ يا خواستيد غضب خدا بر شما در آيد كه از وعده من تخلّف كرديد؟ گفتند: ما به اراده خود از وعده

آیات شامل این کلمه «حَرْد» (بر وزن سرد) به معناى ممانعت توأم با شدت و غضب است; آرى، آنها از تمنا و انتظار مستمندان عصبانى بودند و تصمیم داشتند با کمال

آنها اين است كه غضب و سخط خداعذاب اوست و رضاى خدا همان ثواب خداست و در خدا تغيير حال نيست. نا گفته نماند سخط را صحاح و قاموس و اقرب غضب مطلق گفته‏اند ولى

آنها اين است كه غضب و سخط خداعذاب اوست و رضاى خدا همان ثواب خداست و در خدا تغيير حال نيست. نا گفته نماند سخط را صحاح و قاموس و اقرب غضب مطلق گفته‏اند ولى

از موسى غضب، و ساكن گرديد خشم او. لطيفه: حق تعالى بر سبيل توسع و تجوز سكون غضب سكوت تعبير فرمود، گر چه خشم سخن نگويد، لكن مرد مغضب در حال وفور غضب، پندارى

سر مشکى است که از آب پر شده باشد، و به طور کنایه در مورد کسانى که از خشم و غضب پر مى شوند، و از اِعمال آن خوددارى مى نمایند به کار مى رود. کظم‌ (۶ بار) (بروزن

بِغَضَبٍ»* «1» آنان به قهر و غضب الهى گرفتار شدند. درباره قاتلان و منافقان مى‌فرمايد: «غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ»* «2» خداوند بر آنان غضب كرد. درباره عالمان بى‌عمل

«سیئة» را به معناى «شرک و کفر»، بعضى آن را به «اعمال قبیح»، و بعضى به معناى «غضب و جهل و خشونت و انتقام جوئى» تفسیر کرده اند ولى تفسیر اول از همه مناسب تر