نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه «اسلام» از مادّه «سلم» به معناى تسلیم است. اسلام‌ (۸ بار) سلم‌ (۱۴۰ بار) ال وَ اللّه دِينا هُو غَيْر لَکُم فِي إِلَى فَمَن رَضِيت فَلَن

گذشته ) روايتى از الدرالمنثور ((و من يبتغ غير الاسلام دينا تفسیر آیات «85» وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ

يَبْتَغِ‌ غَيْرَ الْإِسْلاَمِ‌... (۳) Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۱۹ آل عمران مراد از ((ان الدين عند اللّه الاسلام )) اختلاف اهل كتاب

الظّالِمِين يُرِيدُون الْقَوْم بِأَفْوَاهِهِم يَهْدِي لا مُتِم نُورِه الْإِسْلاَم لَو در حال بارگیری...

وَ اللّه بَاغ بِه لِغَيْر لا عَاد أُهِل فَإِن فِي مَخْمَصَة دِينا مَا الْإِسْلاَم مُتَجَانِف غَفُور لَکُم رَضِيت لِإِثْم فِسْقا فَلا الْخِنْزِير نِعْمَتِي

أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعى‌ إِلَى الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ «7» و كيست ستمكارتر از آن

صَالِحا رَبّنَا بَعْد غَفُور لَعَلّهُم الْقِيَامَة أَنْهَار الرّمّان زَرْع الْإِسْلاَم لِلّه طَائِفَة السّاعَة بِاللّه إِنّه سَبِيل الْکِتَاب شَيْء دِينا لَنَا

قرائنى است که در آن مورد وجود دارد. بغى‌ (۹۶ بار) وَ مَن غَيْر مُسْلِمُون الْإِسْلاَم لَه دِينا نَحْن فَلَن يُقْبَل مِنْهُم مِنْه أَحَد هُو فِي در حال بارگیری

نمى‏توانست در قانون پادشاه مصر برادر خويش را بگيرد و پيش خود نگاه دارد. وَ الْإِسْلاَم مَن غَيْر فِي أَحْسَن هُو مِمّن يُظْلَمُون فَلَن فَمَن قِيَما مُسْتَقِيم

كم اهميّت بودند. بايد دانست: نظير اين تعبير در روايات نيز آمده است، ثقه الاسلام كلينى در كافى باب فقد العلماء از امام كاظم «عليه السلام» نقل كرده: آنگاه

طبرسى گفته حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم فرموده: «لا رهبانية فى الاسلام» در سفينة البحار ذيل لغت رهب نقل كرده: پسرى از عثمان بن مظعون فوت شد. بسيار

طبرسى گفته حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم فرموده: «لا رهبانية فى الاسلام» در سفينة البحار ذيل لغت رهب نقل كرده: پسرى از عثمان بن مظعون فوت شد. بسيار

لَعَلّکُم ابْن إِذ کَمَا دِينَکُم رَاجِعُون خَالِدُون تَهْتَدُون وَالِدَتِک الْإِسْلاَم الْخَاسِرُون عِيسَى دِينا أَرْسَلْنَا تَخْشَوْهُم أَوْفُوا إِلَيْه فِيهَا

آياتِهِ التَّى يَهْدى بِها اِلَى التَّوْحيدِ وَ مَصالِحِ الدينِ وَ شَرائِعِ الْاِسْلامِ وَ الْفَرائِضِ وَ السُّنَنِ وَ لاقُوَّةَ اِلابِاللهِ الْعَلِىِ الْعَظيمِ»

لَهُ حَجَّةُ اَلْإِسْلاَمِ فَلْيَأْتِ‏ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ وَ لْيُعَرِّفْ عِنْدَهُ فَذَلِكَ يُجْزِيهِ عَنْ حَجَّةِ اَلْإِسْلاَمِ أَمَا إِنِّي

الدَّواوينُ وَ اِنَمّا نَصْبُ الْمَوازينِ وَ نَشْرُ الدَّواوينِ لِاَهْلِ الْاِسْلامِ» يعنى: بندگان خدا بدانيد براى اهل شرك ميزانهابرپا و دفترها گسترده نمى‏شود،

نذركننده پيش از آنكه حجّة الاسلام را انجام دهد، يا بنذر خود وفا كند ميميرد. امام فرمود: اگر مالى از خود بجا نهاده باشد، حجّة الاسلام را از مجموع مالش براى

انجام حجّة الاسلام از شهر و ديار خود خارج شده، و در عرض راه وفات يافته است، پس امام فرمود: اگر در حرم‏ در گذشته است، همان وصول بحرم براى حجّة الاسلام او كافى

عَشِيَّةَ عَرَفَةَ عَبْداً لَهُ أَ يُجْزِئُ عَنِ اَلْعَبْدِ حَجَّةُ اَلْإِسْلاَمِ قَالَ نَعَمْ‏ قُلْتُ فَأُمُّ وَلَدٍ أَحَجَّهَا مَوْلاَهَا أَ يُجْزِئُ

حَاجّاً حَجَّةَ اَلْإِسْلاَمِ فَمَاتَ فِي اَلطَّرِيقِ فَقَالَ إِنْ مَاتَ فِي‏ اَلْحَرَمِ‏ فَقَدْ أَجْزَأَتْ عَنْهُ حَجَّةُ اَلْإِسْلاَمِ وَ إِنْ كَانَ مَاتَ