نتایج جستجو

گويد:الهام القاء چيزى است در قلب و مخصوص است به اينكه از جانب خدا و از ملاء اعلى باشد مثل قول حضرت رسول «صلى اللَّه عليه و آله» «اِنَّ الرُّوحَ الْاَمينَ

مى‏كنند. ملاء اعلى 1- [صافات:8]. يعنى شياطين به جماعت بالاتر نتوانستند گوش بدهند و از هر طرف زده مى‏شوند و طرد مى‏گردند. گفته‏اند: مراد از ملاء اعلى جماعت ملائكه

مى‏كنند. ملاء اعلى 1- [صافات:8]. يعنى شياطين به جماعت بالاتر نتوانستند گوش بدهند و از هر طرف زده مى‏شوند و طرد مى‏گردند. گفته‏اند: مراد از ملاء اعلى جماعت ملائكه

معناى چیز گسترده، مانند صورت است) سپس به نامه و کتاب اطلاق شده. و در سوره «أعلى» به معناى «لوح»، یا «ورقه» و یا چیز دیگرى است که در آن مطلبى را مى نویسند;

معناى چیز گسترده، مانند صورت است) سپس به نامه و کتاب اطلاق شده. و در سوره «أعلى» به معناى «لوح»، یا «ورقه» و یا چیز دیگرى است که در آن مطلبى را مى نویسند;

پروردگار تو به فرشتگان گفت: من آدميى از گِل مى‌آفرينم. وقتی (این گفتگو در ملأ اَعلی و عالَم بالا درگرفت) که پروردگارت به فرشتگان گفت: من انسانی را از گِل می‌آفرینم

براى تعجب آيد مثل [اسراء:93]. [نور:16]. تسبيح در قرآن بنفسه منعدى شده مثل [اعلى:1]. و نيز باباء مثل [واقعة:74]. و ايضاً بالام نحو [حديد:1]. چون «سبّح» در

وسيله اقتدار و نفوذ سلطان برتر و بالاتر است. *** اعلى: بالاتر و برتر. در علوّ مكان و مقام هر دو آيد مثل [اعلى:1]. كه در علوّ مقام است و مثل [ص:69]. [نجم:7]

در مورد انسان به كار مى‌رود، نه اشيا، سازگارتر است. مراد از «ملا اعلى» همان «افق اعلى» است كه در سوره‌ى نجم مى‌خوانيم: «وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلى‌»

(۴۰ بار) (بر وزن فرس) و فلاح به معنى رستگارى و نجات است همچنين است افلاح [اعلى:14-15]. رستگار شد آنكه پاك شد و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز خواند. آن

[يوسف:64-92] و غيره ولى در اين آيه سافلين بدون لام است. بعضى گفته‏اند آن نظير اعلى علّيين است. ولى علّيين مفرد است نه جمع. در كشاف گويد: عبداللّ آن را اسفل

بچرانيد. مرعى به معنى چراگاه است محليكه چهارپايان با چريدن محافظت مى‏شود [اعلى:4-5]. رعاء و رعاة جمع راعى به معنى چوپان است [قصص:23]. گفتند گوسفندان خود

خودش حرف مى‏زند. مى‏و معشوق خيالى عمده محرك شاعر است وقتى مى‏بينى در عرش اعلى قدم مى‏زند و گاهى در حضيض بى هدفى گام بر مى‏دارد. در واقع قرآن مجيد با لفظ

[قمر:17]. حقا كه قرآن را براى پند گرفتن آسان كرده‏ايم آيا پندگيرنده‏اى هست؟ * [اعلى:8]. [ليل:5-7]. يُسرى مونث ايسر است به معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت

صفحه 448 سوره اعلى‌ اين سوره نوزده آيه دارد و در مكّه نازل شده است. سوره‌هايى را كه با فرمان تسبيح خداوند آغاز مى‌شود، مسبّحات گويند و سوره اعلى، آخرين سوره

صفحه 448 سوره اعلى‌ اين سوره نوزده آيه دارد و در مكّه نازل شده است. سوره‌هايى را كه با فرمان تسبيح خداوند آغاز مى‌شود، مسبّحات گويند و سوره اعلى، آخرين سوره

صفحه 448 سوره اعلى‌ اين سوره نوزده آيه دارد و در مكّه نازل شده است. سوره‌هايى را كه با فرمان تسبيح خداوند آغاز مى‌شود، مسبّحات گويند و سوره اعلى، آخرين سوره

[قمر:17]. حقا كه قرآن را براى پند گرفتن آسان كرده‏ايم آيا پندگيرنده‏اى هست؟ * [اعلى:8]. [ليل:5-7]. يُسرى مونث ايسر است به معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت

است بنا براين لازم نيست هميشه پى ابطال ما قبل «بل» بگرديم در آياتى نظير [اعلى:14-16] و غيره اگر كعناى اخير را به نظر آوريم كار آسان خواهد بود. تا اينجا

[قمر:17]. حقا كه قرآن را براى پند گرفتن آسان كرده‏ايم آيا پندگيرنده‏اى هست؟ * [اعلى:8]. [ليل:5-7]. يُسرى مونث ايسر است به معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت