نتایج جستجو

بارگیری... (بر وزن فرس)رسيدن و. ادراك به معنى رسيدن به چيزى است (قاموس) [يونس:90] تا چون غرق به او رسيد گفت ايمان آوردم. [يس:40] بر آفتاب نيست كه به ماه

از اين كه فرمود: يونس، به سوى كشتى فرار كرد «تسبیح خداوند»، تنها ذکری که باعث نجات حضرت یونس شد گفتارى در چند فصل، پيرامون داستان يونس«ع» موارد اختلاف داستان

از اين كه فرمود: يونس، به سوى كشتى فرار كرد «تسبیح خداوند»، تنها ذکری که باعث نجات حضرت یونس شد گفتارى در چند فصل، پيرامون داستان يونس«ع» موارد اختلاف داستان

جمعیت قوم یونس ۲ یونس(ع): آثار تسبیح یونس(ع) ۴; آثار دعاى یونس(ع) ۴; تداوم رسالت یونس(ع) ۱; زمینه نجات یونس(ع) ۴; سایبان یونس(ع) ۴; غذاى یونس(ع) ۴; قصه

از اين كه فرمود: يونس، به سوى كشتى فرار كرد «تسبیح خداوند»، تنها ذکری که باعث نجات حضرت یونس شد گفتارى در چند فصل، پيرامون داستان يونس«ع» موارد اختلاف داستان

بِظَّلام» آمده ولى آيات فوق در اين صدد نيست. بلى در افعال اين ماده آمده [يونس:44]. [كهف:49]. بعضى جاها نسبت ظلم به غير اولى العقل داده شد مثل [هود:102]

و «عن» آيد مثل آيات گذشته و در آيه [قمر:5]. كلمه «عن الناس» مقدر است مثل [يونس:101]. استغناء: طلب بى نيازى و اكتفاست «اسْتَغْنَى اللَّهَ: سَئَلَهُ اَنْ

انداختن با يكديگر است يعنى يونس قرعه انداخت يا در قرعه شركت كرد و از مغلوبان شد. از مدحضين روشن مى‏شود غلبه شدگان بيشتر بوده و يونس يكى از آنها بوده است چنانكه

اكثراًپيامبران است ولى گاهى از آن ملائكه مراد است مثل [هود:81]. [انعام:61]. [يونس:21]. آيات ديگرى نيز در اين زمينه هست. در آيه [مرسلات:11]. به احتمال قوى مراد

ملازمه توبه بنده را نیز میرساند.) اين مطلب از دو آيه ذيل نيز روشن مى‏شود [يونس:90-91] مى‏بينيم كه فرعون مادام العمر در كفر و عناد بود و وقت غرق شدن گفت:

المنار گفته مراد از كلمه [يونس:93]. است كه خدا قضاوت در اختلاف را به روز قيامت موكول فرموده است در آيات: [انعام:115]. [اعراف:137]. [يونس:33]. [هود:110]. و ساير

ماه و ستارگان و غيره است . در اينجا لازم است درباره چند آيه سخن گفت: الف: [يونس:22]. ممكن است بگوئيم: باء در «بِهِمْ» براى تعديه است يعنى است يعنى كشتى‏ها

نبوت ۳ یونس(ع): آثار ترک اولاى یونس(ع) ۲; آثار توبه یونس(ع) ۲; انقطاع وحى از یونس(ع) ۲; برگزیدگى یونس(ع) ۱، ۵; زمینه وحى به یونس(ع) ۲; فضایل یونس(ع) ۱،

يعقوب اسحاق ما اسماعيل ابراهيم اتى عيسى موسى الى قول کون ايوب نبو نزل هود او يونس من هارون على نصارى انن سليمان وحى ام ا نا ربب داود انتم خلص ه علم زبور هم

آیات شامل این کلمه لفت‌ (۳ بار) برگرداندن. منصرف كردن. [يونس:78]. گفتند: آيا آمده‏اى ما را از دينى كه پدرانمان را در آن يافته‏ايم بگردانى؟! التفات: رو

(۲۶ بار) عاجز كردن. [جن:12]. ما دانستيم كه هرگز خدا را عاجز نتوانيم كرد. [يونس:53]. شما عاجز كننده خدا نيستيد و از اراده و فعل او جلوگيرى نتوانيد كرد. اَعجاز

بار) شش. [اعراف:54]ستّين: شصت [مجادله:4]. نا گفته نماند در آيات 54 اعراف، 3 يونس، 7 هود، 59 فرقان، 4 سجده، 38 حديد، گفته شده كه خدا آسمانها و زمين را در شش

معنى ظلم و انحراف است. [اعراف:29]. [يونس:54]. ايضاً قسط نصيبى است كه از روى عدالت باشد، جمع آن اقساط است در آيه [يونس:4]. ممكن است مراد نصيب باشد. قاسط:

کبر نفل نوح يدى نحن وله هما سمع ملل امم هود اوب ذکر ايوب ضحک وحى بصر حسن يونس عزز الله کفر قد ولد او ام تبع ظلم هو يى سلم قوم نصارى هارون بعد انا تلک دعو

قاموس آمده: «النَّدَمَ و النَّدامَةُ: اَلْاَسَفُ» آن را حزن نيز گفته‏اند [يونس:54]. چون عذاب را ديدند پشيمانى را پنهان داشتند. [شعراء:157]. ناقه را پى كردند