نتایج جستجو

گويد: به امام صادق (ع) گفتم: چيست كه در بنده ايمان را پايدار كند؟ فرمود: ورع و پارسائى، و آنچه كه بنده را از ايمان بيرون برد چيست؟ فرمود: طمع است. سعدان

اعمال‌ صالحه‌ نداشته‌ ‌باشد‌ عنايت‌ ميفرمايد ‌در‌ اثر توبه‌ و كف‌ نفس‌ و ورع‌ ‌از‌ محارم‌ اللّه‌ ‌که‌ افضل‌ ‌از‌ جميع‌ عبادات‌ ‌است‌ ‌اگر‌ للّه‌ ‌باشد‌

قال : فرمود: صبر دو صبر است: صبر بر بلاء كه نيكو و زيبا است و بهترينِ دو صبر، ورع از محرّمات. امام باقر عليه السّلام فرمود: صبر بر دو گونه است: صبر بر بلا كه

مِنَ اَلْعَمَلِ اَلْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ وَ اِعْلَمْ أَنَّهُ لاَ وَرَعَ أَنْفَعُ مِنْ تَجَنُّبِ مَحَارِمِ اَللَّهِ وَ اَلْكَفِّ عَنْ أَذَى اَلْمُؤْمِنِينَ

اَلْوَرَعِ وَ اَلاِجْتِهَادِ وَ اِعْلَمْ أَنَّهُ لاَ يَنْفَعُ اِجْتِهَادٌ لاَ وَرَعَ مَعَهُ وَ إِيَّاكَ أَنْ تُطْمِحَ نَفْسَكَ‏ إِلَى مَنْ فَوْقَكَ وَ كَفَى

هر عملى است كه با كمال نفس منافات داشته باشد، و در روايت هم تفسير شده به «ورع و پرهيز از محرمات الهى». كلمۀ «الهام» - كه مصدر «الهم» است - به معناى آن است

لاَ خَيْرَ فِي عِبَادَةٍ لاَ فِقْهَ فِيهَا أَلاَ لاَ خَيْرَ فِي نُسُكٍ لاَ وَرَعَ فِيهِ‏

فرمايد، و از آن جا كه در كلام رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) تقوى به ورع و پرهيز از محرمات خدا تفسير شده و در كلام خداى تعالى هم، متقين را مكرر به

مرا از آن بگذران و به من روزى كن دانشى سودمند و اعتقادى درست و تقوا و برّ و ورع و ترس از تو، هراسى كه مرا به تو نزديك كند و از تو دور نكند، و مرا دوست بدار

تَطْلُبُهُ فَلاَ تَجِدُهُ وَ إِيَّاكَ أَنْ تَثِقَ لِتَحْمِيلِ زَادِكَ بِمَنْ لاَ وَرَعَ لَهُ وَ لاَ أَمَانَةَ فَيَكُونَ مَثَلُكَ مَثَلَ ظَمْآنَ رَأَى سَرَاباً حَتَّى

‌خود‌ ‌را‌ كوچك‌ و ناچيز شمارد و باشخاص‌ صاحب‌ فضل‌ و صلاح‌ ‌از‌ اهل‌ علم‌ و ورع‌ و تقوي‌ دهد و باندازه بدهد ‌که‌ فقير غني‌ شود و بهترين‌ اموال‌ و پاكيزه‌ترين‌