نتایج جستجو

أیّما الأجلین قضیت ... و اللّه على ما نقول وکیل) «وکیل» به قرینه متعدى شدن با «على»، متضمن معناى «شهادت» است; یعنى، «و اللّه على ما نقول شاهد». ۴ - داورى قطعى

(الذین هم على صلاتهم دائمون ... و الذین هم على صلاتهم یحافظون) ۵ - «عن الفُضَیل، قال: سألت أباجعفر(ع) عن قول اللّه عزّوجلّ: «و الذین هم على صلاتهم یحافظون»

اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‌ جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتاباً مَوْقُوتاً

متّعوهنّ على الموسع قدرُهُ و على المقتر قدرهُ متاعاً بالمعروف) ۹ - تکالیف الهى بر بندگان، در محدوده امکانات و تواناییهاى آنان* (على الموسع قدره و على المقتر

امام حسین(ع): اخلاص امام حسین(ع) ۶; فضایل امام حسین(ع) ۶ امام على(ع): اخلاص امام على(ع) ۶; فضایل امام على(ع) ۶ انفاق: اظهار اخلاص در انفاق ۵; ملاک ارزش انفاق ۳

او چیزى نیست، و کسى که دائم و باقى بعد از فناى خلق است. لذا امام حسین بن على(علیه السلام) در حدیثى براى «صمد» پنج معنا بیان فرموده: صمد، کسى است که در

لَيْسَ عَلَى الضُّعَفاءِ وَ لا عَلَى الْمَرْضى‌ وَ لا عَلَى الَّذِينَ لا يَجِدُونَ ما يُنْفِقُونَ حَرَجٌ إِذا نَصَحُوا لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ ما عَلَى الْمُحْسِنِينَ

نور(10جلدى)، ج‌8، ص: 31 فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ (50) فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ‌: پس رو آوردند بعضى از ايشان به بعض ديگر،

پیامبر به على گفت: یا على مردم چه اندازه تصدق بدهند، خوب است؟ على گوید: گفتم خدا و رسول او داناترند. پیامبر فرمود: آیا یک دینار کافى است؟ على گفت: زیاد

سُلْطانُهُ عَلَى الَّذِينَ‌ ... إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ (100) إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذِينَ

أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلى‌ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكِينٍ

مِنْ نَذِيرٍ إِلَّا قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى‌ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلى‌ آثارِهِمْ مُقْتَدُونَ «23» و بدين گونه ما در هيچ شهر و ديارى

برابر کافران (اذلة على المؤمنین اعزة على الکفرین) ۱۳- مؤمنان، شایسته ارج نهادن و کافران، سزاوار استخفاف و تحقیر (اذلة على المؤمنین اعزة على الکفرین) ۱۴- ایمان،

گذاشت. «اِنْقَلَبَ عَلى عَقِبَيْهِ» به صيغه‏تثنيه يعنى برد و پاشنه خويش بگرديد مراد از آن رجوع به حالت اوليه است راغب گويد:«رَجَعَ عَلى عَقِبِهِ» يعنى برگشت

لازم و متعدى هر دو آمده است گويند: «اَكَبَّ عَلَى الدَّرْسِ» يعنى رو كرد به درس و بدان ملازم شد. «مُكِبّاً عَلى وَجْهِهِ» كسى است كه سربه‏زير انداخته جلو

حديث فوق است. و نيز اهل سنت از على «عليه السلام» نقل كرده‏اند كه فرمود: «اِنَّ الْقُرْءَ الْحَيْضُ». در الميزان فرموده: على هذا اظهر آن است كه به معنى طهر

آن اشاره مى‌كنيم: «قادِرٌ عَلى‌ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ» «5»* او قادر است كه همانند آنها را دوباره خلق كند. «بِقادِرٍ عَلى‌ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى‌»

آن است. «الَّذِينَ هُمْ عَلى‌ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ» الَّذِينَ هُمْ عَلى‌ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ «23» وصف 1- الَّذِينَ هُمْ عَلى‌ صَلاتِهِمْ‌: آنانكه ايشان

سائلوه عنه یوماً فإن صدق علینا فإنّما یصدق على اللّه و على رسوله و إن کذب علینا فإنّما یکذب على اللّه و على رسوله لأنّا إذا حدّثنا لانقول قال فلان، و قال

صلى الله عليه و آله شاهد بر ماست. «4» حضرت على عليه السلام بعد از تلاوت اين آيه فرمود: «هو- محمّد- شهيد على الشهداء و الشهداء هم الرّسل». «5» 1- پيامبران،