نتایج جستجو

وجودى مى‏باشند. رضا به فعل و صفت تعلق مى‏گيرد نه به ذات مثل [يونس:7]. [توبه:59]. و اگر متعلق به ذات باشد منظور از آن وصف و فعل است مثل [مائده:119]. يعنى

وجودى مى‏باشند. رضا به فعل و صفت تعلق مى‏گيرد نه به ذات مثل [يونس:7]. [توبه:59]. و اگر متعلق به ذات باشد منظور از آن وصف و فعل است مثل [مائده:119]. يعنى

دسترسى به راه نبوت و رسالت قبل از بعثت است. و یا به تعبیر دیگر، پیامبر در ذات خود چیزى نداشت، هر چه داشت از سوى خدا بود; بنابراین، در هر دو صورت مشکلى پیش

همراه است. و آن از صيغ مبالغه است مثل رحيم و عظيم. سميع از صفات ذات است و خداوند در ذات خود سميع است خواه مسموعى باشد يا نه، در اصول كافى باب صفات الذات

لَهُ‌: و نيست و نبوده و نخواهد بود براى ذات يگانه، كُفُواً أَحَدٌ: همتا و مماثل، يعنى او را مثلى و نظيرى و شبهى در ذات و صفات نيست. نكته- تكرار لفظ جلاله اشعار

معانى حسنه مانند: صمد، معبود و مشكور تمام اينها دالند بر ذات يكّه يكتاى خداوند جل جلاله. تنبيه: ذات احديت الهى را نود و نه اسم، يا چهار هزار اسم مى‌باشد بنابر

خداوند مطرح نشده است. صفات خداوند دو گونه‌اند، برخى صفات، عين ذات او هستند و قابل تجزيه از ذات الهى نمى‌باشند. مانند: علم، قدرت و حيات. امّا برخى صفات كه

نهفته شده، و به همین دلیل، براى ارتباط مرموز و سریع انبیاء با عالم غیب، و ذات پاک پروردگار، این کلمه استخدام شده است. در قرآن مجید، و لسان اخبار «وحى» به

انن قوم الذين قد قول مثل اول يوم وزر کون انس ثقل کلل لم ربب الله الى رئى ذات ايى خطء ثم اله ى ذرر الا يى شىء نفخ انث کره فلک نوح رزق او وله لما رضع ملک

حقيقت خداى را جل جلاله كه قادر باشد بر احياء و اماته، و شما خالقان را به غير ذات احديت او يارى و ياورى نيست، بلكه ولى و والى و متولى و والى شما و كار شما خدا

گیاهان و پیدایش چشمه ساران (و الأرض ذات الصدع) چنانچه «ذات الرجع» در آیه قبل به باران نظر داشته باشد; «ذات الصدع» در این آیه به نتایج باران در زمین اشاره

دارد. (فى السموت) ۹ - ذات خداوند، براى بشر، غیر قابل شناخت است. (و له المثل الأعلى) از این که در معرفى خداوند، به جاى پرداختن به ذات، مى گوید برتر از آن

بار) وَ السّمَاء تُوعَدُون إِن إِنّمَا فَإِذَا مَا الدّين رَبّک لَه النّجُوم ذَات طُمِسَت مِن عَذَاب نُذْرا أَو دَافِع يَوْم إِذَا إِنّکُم لَصَادِق الْمَسْجُور

«1» فَتَعالى‌ عَمَّا يُشْرِكُونَ‌: پس برتر و بالاتر است ذات خداى تعالى از آنچه شريك نمايند با ذات او در الوهيت و خالقيت. تنبيه: از آيه شريفه دليل ديگرى در

آنكه: و ذليل و خوار باشند اصحاب رويها براى ذات زنده‌اى پاينده، يعنى تمامى مردمان خاضع باشند خداوند سبحان را مانند ذات اسيران در دولت پادشاه قهار و تسليمند فرمان

كه واجب الوجود لذاته باشد. و اين مطلب هم محقق است كه ممكن را قادر بر توصيف ذات واجب نيست، زيرا توصيف فرع بر احاطه، و احاطه ممكن بر واجب محال است، پس تعريف

آسایش زندگى (و ءاوینهما إلى ربوة ذات قرار و معین) ۸ - مطلوبیت زندگى در سرزمین هاى خوش آب و هوا (و ءاوینهما إلى ربوة ذات قرار و معین) ۹ - توجه ادیان الهى،

گفته است. قول الميزان از همه بهتر و درست‏تر است زيرا «ذوُالْعَصْفِ» مقابل «ذات الْاَكْمام» است كه درباره نخل آمده همان طور كه از اكمام غلاف خرما مراد است

فعل ربّک ... إرم ذات العماد) ۴ - قوم عاد، مردمى متمدن و آشنا با فن ساختمان سازى (إرم ذات العماد) ۵ - «ارم»، نام دیگر قوم عاد* (إرم ذات العماد) درباره مراد

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... عاد لم ب ذات التى ک عمد ربب فعل خلق مثل کيف رئى ها فى