نتایج جستجو

الرحمن ٢٧ آیه ٢٨ الرحمن ٢٩

تكذيب نمى‌كنيم پس تو راست ثنا و ستايش‌ «1». بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ الرَّحْمنُ «1» عَلَّمَ الْقُرْآنَ «2» خَلَقَ الْإِنْسانَ «3» عَلَّمَهُ

الرحمن ٢٦ آیه ٢٧ الرحمن ٢٨

اتسيجعل لهم الرحمن ودا(( و نزول آن درباره اميرالمؤ منين (عليه السلام ) تفسیر آیات لا يَمْلِكُونَ الشَّفاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً

الرحمن ٣٢ آیه ٣٣ الرحمن ٣٤

عملوا الصالح اتسيجعل لهم الرحمن ودا(( و نزول آن درباره اميرالمؤ منين (عليه السلام ) تفسیر آیات وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً «88» و (كفّار) گفتند:

الصالح اتسيجعل لهم الرحمن ودا(( و نزول آن درباره اميرالمؤ منين (عليه السلام ) تفسیر آیات يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمنِ وَفْداً «85» (ياد

مى‌دهند. «وَ قالُوا لَوْ شاءَ الرَّحْمنُ ما عَبَدْناهُمْ» 2- مهلت دادن خدا را نشانه رضايت او نپنداريم. «لَوْ شاءَ الرَّحْمنُ ما عَبَدْناهُمْ» 3- فرشتگان

اوست. خَشِيَ الرَّحْمنَ‌ ... وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ‌ مَنْ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ (33) مَنْ خَشِيَ الرَّحْمنَ‌: «1» (بدل

که با «عَلى» متعدى شود، به معناى «استیلاء و سلطه بر چیزى» است; مانند: الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى: «خداوند بر عرش استیلاء دارد». و هنگامى که با

تلاوت نمود: «وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً». وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ

10 - صفحه 168 سوره قلم‌ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ آمَنَّا بِهِ وَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْنا فَسَتَعْلَمُونَ

خویش (ءالهة إن یردن الرحمن بضرّ لاتغن عنّى شفعتهم شیئًا) ۴ - معبودها، ناتوان از نجات پرستندگان شان از گرفتارى و رنج (ءالهة إن یردن الرحمن بضرّ ... لاینقذون)

مِنَ الرَّحْمنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطانِ وَلِيًّا (45) يا أَبَتِ إِنِّي أَخافُ‌: اى پدر من، بدرستى كه من مى‌ترسم. أَنْ يَمَسَّكَ عَذابٌ مِنَ الرَّحْمنِ‌: اينكه

يُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ الرَّحْمنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ بَصِيرٌ «19» أَمَّنْ هذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمنِ إِنِ الْكافِرُونَ

شنفرى گفته الا ضربت تلك الفتاة هجينها الا قضب الرحمن ربى يمينها و سلامة بن جندل گفته است: «و ما يشاء الرحمن يعقد و يطلق» ولى فرمايش طبرسى رحمه اللَّه سخن

و محل‌ توجه‌ روح‌، قلب‌ ‌است‌ چنانچه‌ بلاغي‌ ره‌ ‌در‌ مقدّمه‌ تفسير آلاء الرحمن‌ ‌اينکه‌ مطلب‌ ‌را‌ عنوان‌ فرموده‌ و ‌بر‌ قول‌ مشهور علماي‌ طبيعي‌ ‌که‌

بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ‏ مخفى نماند مجموع سوره‏هاى قرآن صدو چهارده است در اوائل همه آنها به جز سوره توبه بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ آمده

(لایتکلّمون إلاّ من أذن له الرحمن) ۵ - هیچ کس در آخرت جز به اذن خداوند توان سخن گفتن ندارد. (لایتکلّمون إلاّ من أذن له الرحمن) ضمیر فاعلى «لایتکلمون» اگر

اسامى و اوصاف خداوند است. (الرحمن) ۸ - نعمت هاى بهشت و پاداش تقواپیشگان در آن، جلوه رحمت گسترده خداوند است. (جزاء من ربّک ... الرحمن) ۹ - تدبیر امور آسمان ها