نَسْتَحْوِذ
از الکتاب
«استحوذ» در اصل، از مادّه «حوذ» به معناى قسمت عقب ران هاى شتر است; و چون به هنگامى که ساربان مى خواهد شتر را به سرعت براند در پشت سر او قرار گرفته، به ران و پشت او مى زند تا به سرعت حرکت کند. کلمه «استحواذ» به معناى سوق دادن، تحریک کردن توأم با تسلط و استیلا آمده و در آیه فوق نیز به همین معناست.
ریشه کلمه
- حوذ (۲ بار)
