عَمِين
از الکتاب
«عَمِین» جمع «عَمْى» (بر وزن دلو) معمولاً به کسى گفته مى شود که چشم بصیرت و دید باطن او از کار افتاده است ولى اعمى هم به افرادى گفته مى شود که دید ظاهر خود را از دست داده اند و هم آنها که دید باطن را (باید توجّه داشت که «عمى» به هنگامى که اِعْراب به خود مى گیرد به «عم» تبدیل مى شود).
ریشه کلمه
- عمى (۳۳ بار)
در حال بارگیری...
