طه ٣٤
ترجمه
| طه ٣٣ | آیه ٣٤ | طه ٣٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«نَذْکُرَکَ»: اسماء حُسنای تو را بر زبان رانیم. ذکر تو گوئیم. به یا تو باشیم
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۸ سوره طه
- بيان آياتى كه چگونگى برگزيدن موسى (عليه السلام ) به رسالت و ماءمور شدنش در كوه طور به دعوت فرعون را حكايت مى كنند
- توضيحى در مورد تكلم خدا با موسى (عليه السلام )
- بيان عدم منافات وجود واسطه در تكلم ، با صدق تكلم خدا با موسى
- شرح خطاب خداى تعالى به موسى (عليه السلام ): ((اننى انا الله لا اله الا انافاعبدنى ...((
- وجوه عديده اى كه در ذيل جمله : ((واقم الصلوة الذكرى (( گفته اند
- مقصود از اينكه درباره قيامت فرمود: ((اكاد اخفيها- نزديكست پنهانش بدارم ((
- آغاز وحى رسالت موسس (عليه السلام ) با استفهام : ((ما تلك بيمينك يا موسى (( واشاره به وجه رد و بدل شدن سؤ ال و جواب درباره عصا
- وجه پرگوئى موسى (ع ) در پاسخ خداوند
- شرح و توضيح درخواست هاى موسى (عليه السلام ) از خداوند بعد از ماءموريت به رسالت (قال رب اشرح لى صدرى ...)
- معناى كلمه (وزير) و بيان علت درخواست موسى از خداوند كه برادرش را وزير قرار دهد.
- مقصود از ذكر و تسبيح خدا در (كى نسخبك كثيرا و نذكرك كثيرا)
- استجابت ادعيه موسى (عليه السلام ) و تذكار منت پيشين خدا بر او در ماجراى زاده شدن وپرورش يافتنش در دامان دشمن
- يادآورى منت ها و تفضلات ديگر خدا به موسى (عليه السلام ) در نجات يافتن از مصر وازدواج با دختر شعيب و اقامت در مدين و...
- مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است
- مراد از جمله : ((واصطنعتك لنفسى (( در خطاب خداوند به موسى (عليه السلام )
- بيان اينكه اظهار اميد در كلام خدا(در مانند جمله :((لعله يتذكر او يخشى (() قائم به مقام محلوره است
- و رد سخنى از فخر رازى درباره سر ارسال موسى (عليه السلام ) به سوى فرعون باعلم به ايمان نياوردن او
- اشاره به وجه اينكه موسى و هارون از عقاب و طغيان فرعون اظهار نگرانى كردند
- نكات و دقائقى كه در اوامر خداوند به موسى و هارون درباره رفتن نزد فرعون و دعوت او به كار رفته است
- بحث روايتى
- دعاى پيامبر (ص ) درباره اميرالمؤ منين مشابه دعاى موسى (ع ) در درخواست وزارت ومشاركت هارون
- رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است .
- روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع )
نکات آیه
۱ - هدف موسى(ع) از تقاضاى نبوت و رسالت براى هارون(ع)، به دست آوردن فرصت بسیار براى ذکر خداوند و حمد و ثناى مکرر او بود. (و أشرکه فى أمرى ... و نذکرک کثیرًا) فاعل «نذکرک» موسى و هارون(ع) است و مراد از کثرت ذکر خدا، افزایش تبلیغات توحیدى - براثر همراهى آن دو - است که متضمن مدح و ثناى خداوند مى باشد.
۲ - انتشار فراوان یاد خداوند در بین مردم، از اهداف رسالت موسىو هارون(ع) بود. (یفقهوا قولى ... و نذکرک کثیرًا)
۳ - موسى(ع)، پیدایش شرح صدر و خوش بیانى را، مایه فراهم آمدن زمینه یاد فراوان خداوند مى دانست. (قال ربّ اشرح لى صدرى ... و نذکرک کثیرًا) تعلیل «و نذکرک» مى تواند به تمامى خواسته هاى موسى(ع) - از جمله درخواست شرح صدر و روان گویى - مربوط باشد. موسى(ع) هدف خود را از آن خواسته ها، توفیق افزون تر براى یاد خدا در هر کوى و برزن و هنگام موعظه هر فرد و گروه، اعلام کرد.
۴ - اشتغال فراوان به ذکر خداوند و یاد او، هنگام سخن با مردم، داراى فضیلت بسیار بوده و شیوه پیامبران در ترویج دین خدا است. (و نذکرک کثیرًا) موسى(ع)، براى تسبیح و ذکر فراوان خدا در خلوت، نیازى به زبان فصیح و یارى هارون(ع) نداشت; بنابراین خواست او مطرح شدن تسبیح و یاد خدا در ملأعام بوده است.
۵ - برطرف ساختن افکار انحرافى مردم در باره خداوند، مقدم بر بیان صفات ثبوتى او است. (کى نسبّحک کثیرًا . و نذکرک کثیرًا) در کلام موسى(ع)، تسبیح - که ابطال عقاید ناروا است - بر ذکر خدا مقدم شده است، بنابراین رتبه تخلیه، مقدم بر تحلیه است.
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: اهمیت صفات جمال ۵
- انبیا: روش تبلیغ انبیا ۴; سیره انبیا ۴
- انسان: تصحیح عقیده انسان ها۵
- حمد: اهمت حمد خدا ۲; زمنه تداوم حمد خدا ۲
- ذکر: اهمیت ذکر خدا ۴۲;زمینه ذکر خدا ۳
- عقیده: تصحیح عقیده نسبت به خدا ۵
- شرح صدر: آثار شرح صدر ۳
- فصاحت: آثار فصاحت ۳
- موسى(ع): اهتمام موسى(ع) به حمد خدا ۱; اهتمام موسى(ع) به ذکر خدا ۱ ; اهداف نبوت موسى(ع) ۲; بینش موسى(ع) ۳; فلسفه خواسته هاى موسى(ع) ۱
- هارون(ع): اهداف نبوت هارون(ع) ۱، ۲
