سوره يس: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(Edited by QRobot!) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
{{ سوره | نام =سوره يس | محل نزول =محل نزول::مكه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::41|٤١]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::36|٣٦]] | آیه = [[تعداد آیات::83|٨٣]] | بعدی = سوره الصافات | قبلی = سوره فاطر | کلمه = [[تعداد کلمات::825|٨٢٥]] | حرف = }} | {{ سوره | نام =سوره يس | محل نزول =محل نزول::مكه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::41|٤١]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::36|٣٦]] | آیه = [[تعداد آیات::83|٨٣]] | بعدی = سوره الصافات | قبلی = سوره فاطر | کلمه = [[تعداد کلمات::825|٨٢٥]] | حرف = }} | ||
{| width="75%" | {| width="75%" | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| | | | ||
{| | {| | ||
|- align="center" | |- align="center" | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۴: | ||
|} | |} | ||
|} | |} | ||
==متن سوره== | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ يس (١) ]] }} | |||
یس. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢ | وَ القُرإنِ الحَكيمِ (٢) ]] }} | |||
سوگند به قرآن سرشار از (هرگونه) حکمت [:پیوند شایسته‌ی گسسته‌ها]. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣ | إِنَّكَ لَمِنَ المُرسَلينَ (٣) ]] }} | |||
همانا تو همواره از (جمله‌ی) پیامبرانی؛ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤ | عَلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ (٤) ]] }} | |||
بر راهی راست چیره و استواری! | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥ | تَنزيلَ العَزيزِ الرَّحيمِ (٥) ]] }} | |||
(قرآنی را که) فروفرستاده‌ای از جانب (آن) عزیزِ رحمتگر بر ویژگان است؛ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦ | لِتُنذِرَ قَومًا ما أُنذِرَ إباؤُهُم فَهُم غٰفِلونَ (٦) ]] }} | |||
تا قومی را هشدار دهی که پدرانشان هشدار داده نشدند. پس آنان (همچنان) در (ژرفای) غفلتند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧ | لَقَد حَقَّ القَولُ عَلىٰ أَكثَرِهِم فَهُم لا يُؤمِنونَ (٧) ]] }} | |||
بی‌چون، گفته‌ی (خدا) بی‌گمان به زیان بیشترشان محقّق گردیده است. پس ایشان ایمان نمی‌آورند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٨ | إِنّا جَعَلنا فى أَعنٰقِهِم أَغلٰلًا فَهِىَ إِلَى الأَذقانِ فَهُم مُقمَحونَ (٨) ]] }} | |||
ما همواره در گردن‌هایشان، (گردن‌گیرها و) غُل‌هایی نهادیم. پس آنها تا چانه‌هایشان است. پس هم‌اینان (با چشم‌های بسته از روی شرمساری) گردن‌هاشان بسته و در بند و زنجیر بلند و راستاست. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٩ | وَ جَعَلنا مِن بَينِ أَيديهِم سَدًّا وَ مِن خَلفِهِم سَدًّا فَأَغشَينٰهُم فَهُم لا يُبصِرونَ (٩) ]] }} | |||
و ما فرا روی آنان بی‌گمان سدّی و پشت (سر)شان سدّی نهادیم. در نتیجه پرده‌ای بر (سراسر وجود)شان فرو گسترده‌ایم. پس اینان (هرگز) نمی‌بینند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١٠ | وَ سَواءٌ عَلَيهِم ءَأَنذَرتَهُم أَم لَم تُنذِرهُم لا يُؤمِنونَ (١٠) ]] }} | |||
و آنان را چه بیم دهی (و) چه بیم ندهی (زیانشان یکسان است): ایمان نخواهند آورد. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١١ | إِنَّما تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكرَ وَ خَشِىَ الرَّحمٰنَ بِالغَيبِ فَبَشِّرهُ بِمَغفِرَةٍ وَ أَجرٍ كَريمٍ (١١) ]] }} | |||
تو تنها کسی را هشدار می‌دهی که این یادواره را پیروی کرد و در پنهانی از خدای رحمانِ پنهان هراسید. پس او را به پوشش و اجری پرکرامت [:بی‌شمار و پدیدار] نوید ده. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١٢ | إِنّا نَحنُ نُحىِ المَوتىٰ وَ نَكتُبُ ما قَدَّموا وَ إثٰرَهُم وَ كُلَّ شَيءٍ أَحصَينٰهُ فى إِمامٍ مُبينٍ (١٢) ]] }} | |||
آری! همین ماییم که همواره مردگان را زنده می‌کنیم و آنچه را از پیش فرستاده‌اند و (نیز) آثارشان را ثبت و ضبط می‌کنیم و هر چیزی را در پیشوا و امامی روشنگر برشمرده‌ایم. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١٣ | وَ اضرِب لَهُم مَثَلًا أَصحٰبَ القَريَةِ إِذ جاءَهَا المُرسَلونَ (١٣) ]] }} | |||
و (داستان) مردم مجتمعی را که (آن) رسولان بدانجا آمدند برایشان مَثَلی بزن. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١٤ | إِذ أَرسَلنا إِلَيهِمُ اثنَينِ فَكَذَّبوهُما فَعَزَّزنا بِثالِثٍ فَقالوا إِنّا إِلَيكُم مُرسَلونَ (١٤) ]] }} | |||
چون دو تن از ایشان را سوی آنان فرستادیم، پس آن دو را دروغگو پنداشتند. پس با (فرستاده‌ی) سوّمین تأیید(شان) کردیم. پس (رسولان) گفتند: «ما همواره سوی شما فرستاده‌شدگانیم.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١٥ | قالوا ما أَنتُم إِلّا بَشَرٌ مِثلُنا وَ ما أَنزَلَ الرَّحمٰنُ مِن شَيءٍ إِن أَنتُم إِلّا تَكذِبونَ (١٥) ]] }} | |||
(ناباوران آن دیار) گفتند: «شما جز بشری مانند ما نیستید و (خدای) رحمان چیزی نفرستاده و شما جز دروغ نمی‌پردازید.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١٦ | قالوا رَبُّنا يَعلَمُ إِنّا إِلَيكُم لَمُرسَلونَ (١٦) ]] }} | |||
گفتند: «پروردگارمان می‌داند که ما بی‌گمان به‌راستی سویتان فرستاده‌شدگانیم.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١٧ | وَ ما عَلَينا إِلَّا البَلٰغُ المُبينُ (١٧) ]] }} | |||
و بر ما (کاری) جز رسانیدن رسای آشکارگر (پیام ربّانی) نیست.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١٨ | قالوا إِنّا تَطَيَّرنا بِكُم لَئِن لَم تَنتَهوا لَنَرجُمَنَّكُم وَ لَيَمَسَّنَّكُم مِنّا عَذابٌ أَليمٌ (١٨) ]] }} | |||
(گفتند:) «ما همانا شما را به شگون بد گرفته‌ایم. اگر دست برندارید، بی‌امان به سختی سنگ‌بارانتان می‌کنیم و همواره عذاب دردناکی از ما بی‌چون به شما خواهد رسید.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ١٩ | قالوا طٰئِرُكُم مَعَكُم أَئِن ذُكِّرتُم بَل أَنتُم قَومٌ مُسرِفونَ (١٩) ]] }} | |||
(رسولان) گفتند: «شومی شما با خودِ شماست. آیا اگر تذکر داده شدید (باز به ما شگون بد می‌زنید؟ نه!) بلکه شما (در انکار حقیقت)، قومی اسرافکارید.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢٠ | وَ جاءَ مِن أَقصَا المَدينَةِ رَجُلٌ يَسعىٰ قالَ يٰقَومِ اتَّبِعُوا المُرسَلينَ (٢٠) ]] }} | |||
و (در این میان) مردی از دورترین جای قریه دوان دوان آمد (و) گفت: «ای قوم من! از (این) فرستادگان پیروی کنید.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢١ | اتَّبِعوا مَن لا يَسـَٔلُكُم أَجرًا وَ هُم مُهتَدونَ (٢١) ]] }} | |||
«از کسانی پیروی کنید که پاداشی از شما نمی‌خواهند، حال آنکه خود (نیز) راه به‌خوبی یافته‌اند.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢٢ | وَ ما لِىَ لا أَعبُدُ الَّذى فَطَرَنى وَ إِلَيهِ تُرجَعونَ (٢٢) ]] }} | |||
«مرا چیست؛ کسی را نپرستم که به فطرت توحیدی‌ام آفرید و شما تنها سوی او بازگشت می‌یابید؟» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢٣ | ءَأَتَّخِذُ مِن دونِهِ إلِهَةً إِن يُرِدنِ الرَّحمٰنُ بِضُرٍّ لا تُغنِ عَنّى شَفٰعَتُهُم شَيـًٔا وَ لا يُنقِذونِ (٢٣) ]] }} | |||
«آیا به جای او خدایانی را برگیرم، که اگر (خدای) رحمان بخواهد به من گزندی برساند، نه شفاعتشان هرگز به حالم سودی می‌بخشد و نه آنان مرا می‌رهانند؟» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢٤ | إِنّى إِذًا لَفى ضَلٰلٍ مُبينٍ (٢٤) ]] }} | |||
«همواره در آن هنگام (و هنگامه) بی‌چون (غرق) در گمراهی آشکارگری هستم.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢٥ | إِنّى إمَنتُ بِرَبِّكُم فَاسمَعونِ (٢٥) ]] }} | |||
«به‌راستی من به پروردگارتان ایمان آوردم. پس (اقرار) مرا بشنوید.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢٦ | قيلَ ادخُلِ الجَنَّةَ قالَ يٰلَيتَ قَومى يَعلَمونَ (٢٦) ]] }} | |||
(بدو) گفته شد: «به بهشت درآی.» گفت: «ای کاش گروهم (حقیقت را) می‌‌دانستند،» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢٧ | بِما غَفَرَ لى رَبّى وَ جَعَلَنى مِنَ المُكرَمينَ (٢٧) ]] }} | |||
«آنچه را پروردگارم برایم پوشش نهاد و در زمره‌ی گرامیانم قرارم داد.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢٨ | وَ ما أَنزَلنا عَلىٰ قَومِهِ مِن بَعدِهِ مِن جُندٍ مِنَ السَّماءِ وَ ما كُنّا مُنزِلينَ (٢٨) ]] }} | |||
پس از (شهادت) وی، هیچ سپاهی از آسمان بر قومش فرود نیاوردیم و (پیش از این هم) فروفرستنده نبوده‌ایم. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٢٩ | إِن كانَت إِلّا صَيحَةً وٰحِدَةً فَإِذا هُم خٰمِدونَ (٢٩) ]] }} | |||
تنها یک فریاد (مرگبار) بود و بس؛ ناگهان اینان خاموش‌شدگانند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣٠ | يٰحَسرَةً عَلَى العِبادِ ما يَأتيهِم مِن رَسولٍ إِلّا كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (٣٠) ]] }} | |||
دریغا بر (این) بندگان! هیچ فرستاده‌ای سویشان نمی‌آید مگر آنکه او را مسخره می‌کرده‌اند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣١ | أَلَم يَرَوا كَم أَهلَكنا قَبلَهُم مِنَ القُرونِ أَنَّهُم إِلَيهِم لا يَرجِعونَ (٣١) ]] }} | |||
آیا و ندیدند چه بسیار نسل‌ها را پیش از آنان هلاک کردیم، که بی‌گمان آنان سوی ایشان باز نمی‌گردند؟ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣٢ | وَ إِن كُلٌّ لَمّا جَميعٌ لَدَينا مُحضَرونَ (٣٢) ]] }} | |||
و همواره همه‌ی آنان در آن هنگام (و هنگامه) به پیشگاهمان احضار شدگانند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣٣ | وَ إيَةٌ لَهُمُ الأَرضُ المَيتَةُ أَحيَينٰها وَ أَخرَجنا مِنها حَبًّا فَمِنهُ يَأكُلونَ (٣٣) ]] }} | |||
و زمین مرده، نمادی است برای (معاد)شان: آن را زنده گردانیدیم و دانه‌ای از آن برون آوردیم، پس از آن می‌خورند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣٤ | وَ جَعَلنا فيها جَنّٰتٍ مِن نَخيلٍ وَ أَعنٰبٍ وَ فَجَّرنا فيها مِنَ العُيونِ (٣٤) ]] }} | |||
و در آن (زمین) باغ‌هایی از درختان سردرهم خرما و انگورها قرار دادیم و چشمه‌هایی در آن بس روان کردیم؛ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣٥ | لِيَأكُلوا مِن ثَمَرِهِ وَ ما عَمِلَتهُ أَيديهِم أَفَلا يَشكُرونَ (٣٥) ]] }} | |||
تا از میوه‌ی وبازده آن - و (از) کارکردِ دست‌هایِ خودشان و یا آنچه خود به دست نیاورده‌اند- بخورند. آیا پس (باز هم) سپاس نمی‌گزارند؟ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣٦ | سُبحٰنَ الَّذى خَلَقَ الأَزوٰجَ كُلَّها مِمّا تُنبِتُ الأَرضُ وَ مِن أَنفُسِهِم وَ مِمّا لا يَعلَمونَ (٣٦) ]] }} | |||
منزه است کسی که از آنچه زمین می‌رویاند و (نیز) از خودهاشان و از آنچه نمی‌دانند، همه را جفت‌ها آفریده است. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣٧ | وَ إيَةٌ لَهُمُ الَّيلُ نَسلَخُ مِنهُ النَّهارَ فَإِذا هُم مُظلِمونَ (٣٧) ]] }} | |||
و نشانه‌ای (دیگر) برای آنها (افق) شب است که روز را (مانند پوست) از آن برمی‌کنیم. پس به ناگاه آنان در تاریکی فرو روندگانند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣٨ | وَ الشَّمسُ تَجرى لِمُستَقَرٍّ لَها ذٰلِكَ تَقديرُ العَزيزِ العَليمِ (٣٨) ]] }} | |||
و خورشید برای قرارگاهی (ویژه) روانه است (که) تقدیر [:اندازه‌گیری]ِآن عزیز بس دانا همین است. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٣٩ | وَ القَمَرَ قَدَّرنٰهُ مَنازِلَ حَتّىٰ عادَ كَالعُرجونِ القَديمِ (٣٩) ]] }} | |||
و ماه را (در) منزلگاه‌هایی به اندازه نهادیم، تا چون شاخکِ خشکِ خوشه‌ی خرما برگشت. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤٠ | لَا الشَّمسُ يَنبَغى لَها أَن تُدرِكَ القَمَرَ وَ لَا الَّيلُ سابِقُ النَّهارِ وَ كُلٌّ فى فَلَكٍ يَسبَحونَ (٤٠) ]] }} | |||
نه خورشید را سِزَد که به ماه رسد و نه شب بر روز پیشی‌گیرنده است و هر کدام (از زمین و ماه و خورشید) در گردونه‌ای (فضایی) شناورند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤١ | وَ إيَةٌ لَهُم أَنّا حَمَلنا ذُرِّيَّتَهُم فِى الفُلكِ المَشحونِ (٤١) ]] }} | |||
و نشانه‌ای (دیگر) برایشان اینکه ما آنان را به‌درستی به حالت ذریه در کشتیِ انباشته (در صلب‌های پدران و سینه‌های مادران) سوار کردیم. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤٢ | وَ خَلَقنا لَهُم مِن مِثلِهِ ما يَركَبونَ (٤٢) ]] }} | |||
و (نیز) از مانند آن برایشان - آنچه بر آن سواری گیرند - آفریدیم. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤٣ | وَ إِن نَشَأ نُغرِقهُم فَلا صَريخَ لَهُم وَ لا هُم يُنقَذونَ (٤٣) ]] }} | |||
و اگر بخواهیم غرقشان می‌کنیم، پس هیچ فریادرسی برایشان نیست و نه اینان نجات می‌یابند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤٤ | إِلّا رَحمَةً مِنّا وَ مَتٰعًا إِلىٰ حينٍ (٤٤) ]] }} | |||
مگر (اینکه) تا چندی رحمتی و برخورداری‌ای از ما (برگیرند). | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤٥ | وَ إِذا قيلَ لَهُمُ اتَّقوا ما بَينَ أَيديكُم وَ ما خَلفَكُم لَعَلَّكُم تُرحَمونَ (٤٥) ]] }} | |||
و هنگامی (که) به ایشان گفته شود: «آنچه را در پیش رو و پشت سر دارید (هراس و) پاس دارید، شاید مورد رحمت قرار گیرید» (نمی‌شنوند). | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤٦ | وَ ما تَأتيهِم مِن إيَةٍ مِن إيٰتِ رَبِّهِم إِلّا كانوا عَنها مُعرِضينَ (٤٦) ]] }} | |||
و هیچ نشانه‌ای از نشانه‌های پروردگارشان ایشان را نمی‌آید، جز اینکه از آن رویگردان بوده‌اند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤٧ | وَ إِذا قيلَ لَهُم أَنفِقوا مِمّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالَ الَّذينَ كَفَروا لِلَّذينَ إمَنوا أَنُطعِمُ مَن لَو يَشاءُ اللَّهُ أَطعَمَهُ إِن أَنتُم إِلّا فى ضَلٰلٍ مُبينٍ (٤٧) ]] }} | |||
و چون به آنان گفته شود: «از آنچه خدا روزیتان داده انفاق کنید»، کسانی که کافر شدند، برای آنان که ایمان آوردند، گویند: «آیا کسی را بخورانیم که اگر خدا می‌خواست (خودش) وی را می‌خورانید؟ شما جز در گمراهی آشکارگری (بیش) نیستید.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤٨ | وَ يَقولونَ مَتىٰ هٰذَا الوَعدُ إِن كُنتُم صٰدِقينَ (٤٨) ]] }} | |||
و می‌گویند: «اگر (از) راستان بوده‌اید، پس این وعده کی خواهد بود؟» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٤٩ | ما يَنظُرونَ إِلّا صَيحَةً وٰحِدَةً تَأخُذُهُم وَ هُم يَخِصِّمونَ (٤٩) ]] }} | |||
جز یک فریاد (مرگبار) را نظر و انتظار ندارند، (تا) هنگامی که سرگرم جدالند درگیردشان. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥٠ | فَلا يَستَطيعونَ تَوصِيَةً وَ لا إِلىٰ أَهلِهِم يَرجِعونَ (٥٠) ]] }} | |||
پس (آن‌گاه) نه می‌توانند سفارشی کنند و نه سوی کسان خود برگردند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥١ | وَ نُفِخَ فِى الصّورِ فَإِذا هُم مِنَ الأَجداثِ إِلىٰ رَبِّهِم يَنسِلونَ (٥١) ]] }} | |||
و در صور [:بوق جان‌افزا] دمیده شد، پس به ناگاه از گورها(شان) شتابان سویِ پروردگارشان جدا شوند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥٢ | قالوا يٰوَيلَنا مَن بَعَثَنا مِن مَرقَدِنا هٰذا ما وَعَدَ الرَّحمٰنُ وَ صَدَقَ المُرسَلونَ (٥٢) ]] }} | |||
گفتند: «ای وای بر ما! چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟» (به آنان گویند:) «این است همان وعده‌ی رحمان، و پیامبران راست گفتند.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥٣ | إِن كانَت إِلّا صَيحَةً وٰحِدَةً فَإِذا هُم جَميعٌ لَدَينا مُحضَرونَ (٥٣) ]] }} | |||
(این) بجز یک فریادی (جانخواه) نبود، پس ناگهان همگان در پیشگاهمان حاضرشدگانند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥٤ | فَاليَومَ لا تُظلَمُ نَفسٌ شَيـًٔا وَ لا تُجزَونَ إِلّا ما كُنتُم تَعمَلونَ (٥٤) ]] }} | |||
پس امروز بر هیچ کسی هیچ ستمی نمی‌رود و جز آنچه می‌کرده‌اید پاداشی نخواهید یافت. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥٥ | إِنَّ أَصحٰبَ الجَنَّةِ اليَومَ فى شُغُلٍ فٰكِهونَ (٥٥) ]] }} | |||
همانا امروز، بهشتیان کار و باری خوش در پیش دارند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥٦ | هُم وَ أَزوٰجُهُم فى ظِلٰلٍ عَلَى الأَرائِكِ مُتَّكِـٔونَ (٥٦) ]] }} | |||
آنان با همگنانشان در (زیر) سایه‌هایی بر تخت‌ها تکیه‌کنندگانند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥٧ | لَهُم فيها فٰكِهَةٌ وَ لَهُم ما يَدَّعونَ (٥٧) ]] }} | |||
در آنجا برای آنان میوه‌ای است و در آنجا هر چه بخواهند هست. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥٨ | سَلٰمٌ قَولًا مِن رَبٍّ رَحيمٍ (٥٨) ]] }} | |||
از جانب پروردگاری رحمان سخنی سلامت‌وار برایشان است. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٥٩ | وَ امتٰزُوا اليَومَ أَيُّهَا المُجرِمونَ (٥٩) ]] }} | |||
و ای گناهکاران! امروز (از بی‌گناهان) جدا و نمایان شوید. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦٠ | أَلَم أَعهَد إِلَيكُم يٰبَنى إدَمَ أَن لا تَعبُدُوا الشَّيطٰنَ إِنَّهُ لَكُم عَدُوٌّ مُبينٌ (٦٠) ]] }} | |||
ای فرزندان آدم! مگر با شما عهد (فطری، عقلانی و وحیانی) نکردم که شیطان را نپرستید (که) بی‌گمان وی دشمنی آشکارگر برای شماست؟ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦١ | وَ أَنِ اعبُدونى هٰذا صِرٰطٌ مُستَقيمٌ (٦١) ]] }} | |||
و اینکه مرا بپرستید (که) این راهی است بس راست! | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦٢ | وَ لَقَد أَضَلَّ مِنكُم جِبِلًّا كَثيرًا أَفَلَم تَكونوا تَعقِلونَ (٦٢) ]] }} | |||
و (شیطان) بی‌چون گروهی سخت و انبوه از میان شما را بی‌گمان گمراه کرد. آیا عقل‌های خود(تان) را نمی‌توانستید به کار برگیرید؟ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦٣ | هٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتى كُنتُم توعَدونَ (٦٣) ]] }} | |||
این است جهنّمی که به شما وعده داده می‌شده است! | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦٤ | اصلَوهَا اليَومَ بِما كُنتُم تَكفُرونَ (٦٤) ]] }} | |||
به (جرم) آنکه کفر می‌ورزیدید، اکنون آن را بیفروزید! | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦٥ | اليَومَ نَختِمُ عَلىٰ أَفوٰهِهِم وَ تُكَلِّمُنا أَيديهِم وَ تَشهَدُ أَرجُلُهُم بِما كانوا يَكسِبونَ (٦٥) ]] }} | |||
امروز بر دهان‌هایشان مُهر می‌نهیم، درحالی که دست‌هایشان با ما سخن می‌گویند و پاهایشان بدانچه فراهم می‌ساخته‌اند گواهی می‌دهند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦٦ | وَ لَو نَشاءُ لَطَمَسنا عَلىٰ أَعيُنِهِم فَاستَبَقُوا الصِّرٰطَ فَأَنّىٰ يُبصِرونَ (٦٦) ]] }} | |||
و اگر بخواهیم، همانا بر (چشم‌ها)شان مُهر (نابینایی) می‌زنیم. پس در آن راه راست (بهشت) بر هم پیشی جویند؛ پس (راه راست را) کی و کجا می‌توانند ببینند؟ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦٧ | وَ لَو نَشاءُ لَمَسَخنٰهُم عَلىٰ مَكانَتِهِم فَمَا استَطٰعوا مُضِيًّا وَ لا يَرجِعونَ (٦٧) ]] }} | |||
و اگر بخواهیم، ایشان را بی‌گمان در عین توان و موقعیتشان مسخ می‌کنیم (به گونه‌ای) که نه بتوانند بروند و نه برگردند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦٨ | وَ مَن نُعَمِّرهُ نُنَكِّسهُ فِى الخَلقِ أَفَلا يَعقِلونَ (٦٨) ]] }} | |||
و هر که را عمر دراز دهیم، او را در آفرینش فروکاسته (و نگونسار) گردانیم. آیا پس خردورزی نمی‌کنید؟ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٦٩ | وَ ما عَلَّمنٰهُ الشِّعرَ وَ ما يَنبَغى لَهُ إِن هُوَ إِلّا ذِكرٌ وَ قُرإنٌ مُبينٌ (٦٩) ]] }} | |||
و (ما) به او شعر نیاموختیم و شایسته‌ی او (هم) نیست. این (پیامبر، خود) جز یادواره و قرآنی روشنگر نیست. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧٠ | لِيُنذِرَ مَن كانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ القَولُ عَلَى الكٰفِرينَ (٧٠) ]] }} | |||
تا هر که را (از نظر فطری، عقلانی و دانایی) زنده بوده است هشدار دهد و گفته(ی خدا) بر (علیه) کافران محقّق گردد. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧١ | أَوَلَم يَرَوا أَنّا خَلَقنا لَهُم مِمّا عَمِلَت أَيدينا أَنعٰمًا فَهُم لَها مٰلِكونَ (٧١) ]] }} | |||
آیا و ندیدند که ما به دستاوردهای خویش برای ایشان نعمت‌هایی حیوانی آفریدیم؛ پس آنان مالک آنهایند؟ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧٢ | وَ ذَلَّلنٰها لَهُم فَمِنها رَكوبُهُم وَ مِنها يَأكُلونَ (٧٢) ]] }} | |||
و آنها را برایشان رام گردانیدیم، پس از آنها سواری می‌گیرند و از همان‌ها می‌خورند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧٣ | وَ لَهُم فيها مَنٰفِعُ وَ مَشارِبُ أَفَلا يَشكُرونَ (٧٣) ]] }} | |||
و برایشان در آنها سودها و نوشیدنی‌هاست. پس آیا سپاس نمی‌گزارند؟ | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧٤ | وَ اتَّخَذوا مِن دونِ اللَّهِ إلِهَةً لَعَلَّهُم يُنصَرونَ (٧٤) ]] }} | |||
و غیر از خدا(یِ یگانه) خدایانی (به پرستش) برگرفتند، تا شاید (به وسیله‌ی آنان) یاری شوند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧٥ | لا يَستَطيعونَ نَصرَهُم وَ هُم لَهُم جُندٌ مُحضَرونَ (٧٥) ]] }} | |||
(ولی آن بتان) نمی‌توانند آنان را یاری کنند، حال آنکه اینان (چون) سپاهی برایشان (در نگهبانیشان) احضارشدگانند. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧٦ | فَلا يَحزُنكَ قَولُهُم إِنّا نَعلَمُ ما يُسِرّونَ وَ ما يُعلِنونَ (٧٦) ]] }} | |||
پس، گفتار آنان تو را غمگین نگرداند (زیرا) ما آنچه را پنهان می‌دارند و آنچه را آشکار می‌کنند، می‌دانیم. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧٧ | أَوَلَم يَرَ الإِنسٰنُ أَنّا خَلَقنٰهُ مِن نُطفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصيمٌ مُبينٌ (٧٧) ]] }} | |||
آیا و مگر آدمی ندیده است که ما او را به‌راستی از نطفه‌ای آفریدیم. پس به ناگاه وی ستیزه‌گری آشکارگر است. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧٨ | وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلًا وَ نَسِىَ خَلقَهُ قالَ مَن يُحىِ العِظٰمَ وَ هِىَ رَميمٌ (٧٨) ]] }} | |||
و برای ما مَثَلی زد- حال آنکه آفرینش خود را فراموش کرد. - گفت: «چه کسی این استخوان‌ها را در حالی‌که (پوسیده و) خاکستر شده‌اند زنده می‌کند؟» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٧٩ | قُل يُحييهَا الَّذى أَنشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلقٍ عَليمٌ (٧٩) ]] }} | |||
بگو: « همان کس که نخستین بار آنها را - بدون سابقه- پدید آورد، آنها را زنده می‌کند و اوست که به هر (گونه) آفرینشی بسی داناست.» | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٨٠ | الَّذى جَعَلَ لَكُم مِنَ الشَّجَرِ الأَخضَرِ نارًا فَإِذا أَنتُم مِنهُ توقِدونَ (٨٠) ]] }} | |||
کسی که برایتان از درخت سبزفام اخگری نهاد، که از آن ناگهان (آتشی) می‌افروزید. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٨١ | أَوَلَيسَ الَّذى خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضَ بِقٰدِرٍ عَلىٰ أَن يَخلُقَ مِثلَهُم بَلىٰ وَ هُوَ الخَلّٰقُ العَليمُ (٨١) ]] }} | |||
آیا و کسی که آسمان‌ها و زمین را آفریده توانا نیست که (باز) مانند آنها را بیافریند؟ آری، اوست بسیار آفریننده‌ی بس دانا. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٨٢ | إِنَّما أَمرُهُ إِذا أَرادَ شَيـًٔا أَن يَقولَ لَهُ كُن فَيَكونُ (٨٢) ]] }} | |||
هنگامی که چیزی را اراده فرماید، کارش این بس که می‌گوید: «شو»، پس (بی‌درنگ) می‌شود. | |||
{{قاب | متن = [[ يس ٨٣ | فَسُبحٰنَ الَّذى بِيَدِهِ مَلَكوتُ كُلِّ شَيءٍ وَ إِلَيهِ تُرجَعونَ (٨٣) ]] }} | |||
پس منزه است آن کسی که ملکوت (و واقعیت کلی) هر چیزی در دست (علم وقدرت و رحمت) اوست. و تنها سوی او بازگردانیده می‌شوید. | |||
==محتوای سوره== | ==محتوای سوره== | ||
