سوره الفرقان: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(Edited by QRobot!) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
{{ سوره | نام =سوره الفرقان | محل نزول =محل نزول::مكه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::42|٤٢]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::25|٢٥]] | آیه = [[تعداد آیات::77|٧٧]] | بعدی = سوره الشعراء | قبلی = سوره النور | کلمه = [[تعداد کلمات::1044|١٠٤٤]] | حرف = }} | {{ سوره | نام =سوره الفرقان | محل نزول =محل نزول::مكه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::42|٤٢]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::25|٢٥]] | آیه = [[تعداد آیات::77|٧٧]] | بعدی = سوره الشعراء | قبلی = سوره النور | کلمه = [[تعداد کلمات::1044|١٠٤٤]] | حرف = }} | ||
{| width="75%" | {| width="75%" | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| | | | ||
{| | {| | ||
|- align="center" | |- align="center" | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۴: | ||
|} | |} | ||
|} | |} | ||
==متن سوره== | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١ | اللَّهِ بِسمِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ تَبارَكَ الَّذى نَزَّلَ الفُرقانَ عَلىٰ عَبدِهِ لِيَكونَ لِلعٰلَمينَ نَذيرًا (١) ]] }} | |||
مبارک (و خجسته) است خدایی که بر (قلب نورانی) بنده‌ی ویژه‌ی خود، فرقان [:کتاب جدا سازنده‌ی حق از باطل] را فرو فرستاد، تا برای جهانیان هشداردهنده‌ای باشد. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢ | الَّذى لَهُ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ وَ لَم يَتَّخِذ وَلَدًا وَ لَم يَكُن لَهُ شَريكٌ فِى المُلكِ وَ خَلَقَ كُلَّ شَيءٍ فَقَدَّرَهُ تَقديرًا (٢) ]] }} | |||
کسی که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین تنها از اوست، و فرزندی برنگرفته و برای او شریکی در ملک [:فرماندهی ربانی] نبوده. و هر چیزی را آفرید، پس آن را اندازه‌گیری فرمود. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣ | وَ اتَّخَذوا مِن دونِهِ إلِهَةً لا يَخلُقونَ شَيـًٔا وَ هُم يُخلَقونَ وَ لا يَملِكونَ لِأَنفُسِهِم ضَرًّا وَ لا نَفعًا وَ لا يَملِكونَ مَوتًا وَ لا حَيوٰةً وَ لا نُشورًا (٣) ]] }} | |||
و جز او خدایانی برای خود برگرفتند، که (آنان) چیزی نمی‌آفرینند و خودشان آفریده می‌شوند و برای خود نه زیانی را در اختیار دارند و نه سودی را و نه مرگی را در اختیار دارند و نه حیاتی را و نه پراکنده شدنی (از گورهاشان) را (در رستاخیز). | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤ | وَ قالَ الَّذينَ كَفَروا إِن هٰذا إِلّا إِفكٌ افتَرىٰهُ وَ أَعانَهُ عَلَيهِ قَومٌ إخَرونَ فَقَد جاءو ظُلمًا وَ زورًا (٤) ]] }} | |||
و کسانی که کافر شدند، گفتند: «این (کتاب) جز دروغی که آن را بربافته (چیزی) نیست، حال آنکه گروهی دیگر او را بر(جعل) آن یاری کردند.» پس همواره (با چنین نسبتی) ظلم و گزافی (فراوان) آوردند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥ | وَ قالوا أَسٰطيرُ الأَوَّلينَ اكتَتَبَها فَهِىَ تُملىٰ عَلَيهِ بُكرَةً وَ أَصيلًا (٥) ]] }} | |||
و گفتند: «(این) افسانه‌های پیشینیانشان است. آنها را (از ایشان) با تکلف نسخه‌برداری کرده، پس این (نوشتار)ها صبح و شام بر او خوانده می‌شوند.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦ | قُل أَنزَلَهُ الَّذى يَعلَمُ السِّرَّ فِى السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ إِنَّهُ كانَ غَفورًا رَحيمًا (٦) ]] }} | |||
بگو: «کسی آن را فرو فرستاده که راز نهان را در آسمان‌ها و زمین می‌داند. او بی‌گمان بس پوشنده‌ای رحمتگر بر ویژگان بوده است.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٧ | وَ قالوا مالِ هٰذَا الرَّسولِ يَأكُلُ الطَّعامَ وَ يَمشى فِى الأَسواقِ لَولا أُنزِلَ إِلَيهِ مَلَكٌ فَيَكونَ مَعَهُ نَذيرًا (٧) ]] }} | |||
و گفتند: «این فرستاده‌ی الهی را چه (شده) است (که) غذا می‌خورد و در بازارها راه می‌رود؟ چرا فرشته‌ای سویش فرود نیامده، تا همراهش هشداردهنده‌ای باشد؟» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٨ | أَو يُلقىٰ إِلَيهِ كَنزٌ أَو تَكونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأكُلُ مِنها وَ قالَ الظّٰلِمونَ إِن تَتَّبِعونَ إِلّا رَجُلًا مَسحورًا (٨) ]] }} | |||
«یا گنجی سویش افکنده شود، یا باغی سردرهم داشته باشد (که) از (میوه‌های) آن بخورد؟» و ستمکاران گفتند: «جز مردی سحر شده را پیروی نمی‌کنید!» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٩ | انظُر كَيفَ ضَرَبوا لَكَ الأَمثٰلَ فَضَلّوا فَلا يَستَطيعونَ سَبيلًا (٩) ]] }} | |||
بنگر چگونه برای تو مَثَل‌ها(ی باطلی) زدند، پس گمراه شدند؛ در نتیجه نمی‌توانند راهی (راست) بیابند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١٠ | تَبارَكَ الَّذى إِن شاءَ جَعَلَ لَكَ خَيرًا مِن ذٰلِكَ جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ وَ يَجعَل لَكَ قُصورًا (١٠) ]] }} | |||
مبارک (و خجسته) است کسی که اگر بخواهد بهتر از این را برایت می‌نهد. باغ‌هایی که نهرها از زیر (درختان)شان روان است و برایت کاخ‌هایی قرار می‌دهد. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١١ | بَل كَذَّبوا بِالسّاعَةِ وَ أَعتَدنا لِمَن كَذَّبَ بِالسّاعَةِ سَعيرًا (١١) ]] }} | |||
(نه!) بلکه آنها با ساعت [:قیامت] (همان را) تکذیب کردند و برای هر کس که با ساعت (همان را) تکذیب کند آتشی شعله‌ور و بسی سوزان آماده کرده‌ایم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١٢ | إِذا رَأَتهُم مِن مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعوا لَها تَغَيُّظًا وَ زَفيرًا (١٢) ]] }} | |||
چون (این آتش) آنان را از فاصله‌ای دور ببیند، خشم و خروشی شدید برایش می‌شنوند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١٣ | وَ إِذا أُلقوا مِنها مَكانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنينَ دَعَوا هُنالِكَ ثُبورًا (١٣) ]] }} | |||
و هنگامی‌که آنان در جایگاهی تنگ از آن فرو افتند، در حالی که بس نزدیک (به زنجیر) کشیده شده‌اند، آنجاست که فریادی مرگبار بر آرند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١٤ | لا تَدعُوا اليَومَ ثُبورًا وٰحِدًا وَ ادعوا ثُبورًا كَثيرًا (١٤) ]] }} | |||
امروز یک بار فریاد مرگبار برنکشید؛ بلکه فریادهای فسادانگیزِ مرگبار زیادی برآرید. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١٥ | قُل أَذٰلِكَ خَيرٌ أَم جَنَّةُ الخُلدِ الَّتى وُعِدَ المُتَّقونَ كانَت لَهُم جَزاءً وَ مَصيرًا (١٥) ]] }} | |||
بگو: «آیا این (عقوبت) بهتر است، یا بهشت جاویدان، که پرهیزگاران (به آن) وعده داده شده‌اند؛ (همان که) پاداشی و سرانجامی برایشان بوده است؟» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١٦ | لَهُم فيها ما يَشاءونَ خٰلِدينَ كانَ عَلىٰ رَبِّكَ وَعدًا مَسـٔولًا (١٦) ]] }} | |||
در آنجا برای آنان است (هر) آنچه می‌خواهند، حال آنکه در آن جاودانه‌اند. مسئولیت این وعده بر پروردگارت بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١٧ | وَ يَومَ يَحشُرُهُم وَ ما يَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ فَيَقولُ ءَأَنتُم أَضلَلتُم عِبادى هٰؤُلاءِ أَم هُم ضَلُّوا السَّبيلَ (١٧) ]] }} | |||
و روزی که آنان را - با آنچه پس از خدا می‌پرستند - گرد هم آورد، پس فرماید: «آیا شما این بندگان مرا به بیراهه کشاندید، یا خودشان گمراه شدند؟» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١٨ | قالوا سُبحٰنَكَ ما كانَ يَنبَغى لَنا أَن نَتَّخِذَ مِن دونِكَ مِن أَولِياءَ وَ لٰكِن مَتَّعتَهُم وَ إباءَهُم حَتّىٰ نَسُوا الذِّكرَ وَ كانوا قَومًا بورًا (١٨) ]] }} | |||
گفتند: «تو منزّهی. برای ما هرگز شایسته نبوده که پس از تو هیچ اولیاء و سرپرستانی برای خود برگیریم. ولی تو آنان و پدرانشان را از نعمت‌هایی برخوردار کردی، تا (آنجا که) یادت را فراموش کردند و گروهی در ژرفای کساد (و فساد) بوده‌اند.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ١٩ | فَقَد كَذَّبوكُم بِما تَقولونَ فَما تَستَطيعونَ صَرفًا وَ لا نَصرًا وَ مَن يَظلِم مِنكُم نُذِقهُ عَذابًا كَبيرًا (١٩) ]] }} | |||
پس همانا (معبودانتان ) آنچه می‌گفتید، بی‌گمان شما را تکذیب کردند؛ در نتیجه نه می‌توانید (عذاب را از خود) دفع کنید و نه (از آنها) یاری گیرید. و هر که از شما ستم کند او را عذابی بزرگ می‌چشانیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢٠ | وَ ما أَرسَلنا قَبلَكَ مِنَ المُرسَلينَ إِلّا إِنَّهُم لَيَأكُلونَ الطَّعامَ وَ يَمشونَ فِى الأَسواقِ وَ جَعَلنا بَعضَكُم لِبَعضٍ فِتنَةً أَتَصبِرونَ وَ كانَ رَبُّكَ بَصيرًا (٢٠) ]] }} | |||
و پیش از تو هیچ یک از پیامبران را نفرستادیم جز اینکه آنان (نیز) همواره غذا می‌خوردند و در بازارها راه می‌رفتند و برخی از شما را برای برخی دیگر وسیله‌ی آزمایشی آتشین نهادیم. آیا شکیبایی می‌کنید؟ حال آنکه پروردگارت همواره بسیار بینا بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢١ | وَ قالَ الَّذينَ لا يَرجونَ لِقاءَنا لَولا أُنزِلَ عَلَينَا المَلٰئِكَةُ أَو نَرىٰ رَبَّنا لَقَدِ استَكبَروا فى أَنفُسِهِم وَ عَتَو عُتُوًّا كَبيرًا (٢١) ]] }} | |||
و کسانی که به لقای (معرفتی، وحیانی و پاداش) ما امید ندارند، گفتند: «چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند، یا (چرا) پروردگارمان را نمی‌بینیم؟» بی‌گمان همواره در خودهاشان کبر و برتری جستند، و سرکشی بزرگی کردند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢٢ | يَومَ يَرَونَ المَلٰئِكَةَ لا بُشرىٰ يَومَئِذٍ لِلمُجرِمينَ وَ يَقولونَ حِجرًا مَحجورًا (٢٢) ]] }} | |||
روزی که فرشتگان را ببینند، در آن هنگام (و هنگامه) برای مجرمان هرگز بشارتی نیست، و (فرشتگان به آنان) گویند: «(از پروردگار و نعمت‌هایش) دورادور باشید.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢٣ | وَ قَدِمنا إِلىٰ ما عَمِلوا مِن عَمَلٍ فَجَعَلنٰهُ هَباءً مَنثورًا (٢٣) ]] }} | |||
و به هر گونه کاری که کرده‌اند قدم (و اِقدام قدرتمندانه) نهادیم. پس آن را (چون) گردی پراکنده ساختیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢٤ | أَصحٰبُ الجَنَّةِ يَومَئِذٍ خَيرٌ مُستَقَرًّا وَ أَحسَنُ مَقيلًا (٢٤) ]] }} | |||
آن هنگام قرارگاه بهشتیان بهتر و استراحتگاهشان در نیمروز نیکوتر است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢٥ | وَ يَومَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بِالغَمٰمِ وَ نُزِّلَ المَلٰئِكَةُ تَنزيلًا (٢٥) ]] }} | |||
و روزی که آسمان با (آن) ابر پوشنده(ی عذاب) از هم می‌شکافد و فرشتگان، شگفت‌انگیز، پیاپی یکدیگر فرود آورده شدند؛ | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢٦ | المُلكُ يَومَئِذٍ الحَقُّ لِلرَّحمٰنِ وَ كانَ يَومًا عَلَى الكٰفِرينَ عَسيرًا (٢٦) ]] }} | |||
در آن هنگام، حق فرماندهی کل ویژه‌ی (خدای) رحمتگر بر آفریدگان است. و این (خود) روزی بوده که بر کافران بسی دشوار بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢٧ | وَ يَومَ يَعَضُّ الظّالِمُ عَلىٰ يَدَيهِ يَقولُ يٰلَيتَنِى اتَّخَذتُ مَعَ الرَّسولِ سَبيلًا (٢٧) ]] }} | |||
و روزی که ستمکار بر دست‌هایش (با دندانش) همی‌گزد (و) گوید: «ای کاش با پیامبر راهی (سوی خدا) بر می‌گرفتم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢٨ | يٰوَيلَتىٰ لَيتَنى لَم أَتَّخِذ فُلانًا خَليلًا (٢٨) ]] }} | |||
«ای وای بر من! کاش فلانی را دوست تنگاتنگ (خود)بر نگرفته بودم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٢٩ | لَقَد أَضَلَّنى عَنِ الذِّكرِ بَعدَ إِذ جاءَنى وَ كانَ الشَّيطٰنُ لِلإِنسٰنِ خَذولًا (٢٩) ]] }} | |||
«هم او (بود که) همواره مرا از یادواره(ی حق) بس گمراه کرد، پس از آنکه برایم آمده بود.» و شیطان همواره خوار و بی‌مقدارکننده‌ی انسان بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣٠ | وَ قالَ الرَّسولُ يٰرَبِّ إِنَّ قَومِى اتَّخَذوا هٰذَا القُرإنَ مَهجورًا (٣٠) ]] }} | |||
و پیامبر گفت: «پروردگارم! قوم من بی‌گمان این قرآن را بس دور و مهجور گرفتند.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣١ | وَ كَذٰلِكَ جَعَلنا لِكُلِّ نَبِىٍّ عَدُوًّا مِنَ المُجرِمينَ وَ كَفىٰ بِرَبِّكَ هادِيًا وَ نَصيرًا (٣١) ]] }} | |||
و این گونه برای هر پیامبری دشمنی از مجرمان نهادیم و همین بس که پروردگارت راهبر و یاوری (بس توانا) است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣٢ | وَ قالَ الَّذينَ كَفَروا لَولا نُزِّلَ عَلَيهِ القُرإنُ جُملَةً وٰحِدَةً كَذٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ وَ رَتَّلنٰهُ تَرتيلًا (٣٢) ]] }} | |||
و کسانی که کافر شدند، گفتند: «چرا قرآن یک‌جا بر او نازل نشده؟» این گونه (ما آن را به تدریج فرو فرستادیم) تا دل فروزانت را پای‌برجا نهیم و آن را بر تو به تدریج (به گونه‌ای دلربا) برخواندیم، خواندنی (زیبا). | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣٣ | وَ لا يَأتونَكَ بِمَثَلٍ إِلّا جِئنٰكَ بِالحَقِّ وَ أَحسَنَ تَفسيرًا (٣٣) ]] }} | |||
و تو را مَثَلی نمی‌آورند، مگر آنکه ما حق را با نیکوترین تفسیر (و بیان) برایت آوردیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣٤ | الَّذينَ يُحشَرونَ عَلىٰ وُجوهِهِم إِلىٰ جَهَنَّمَ أُولٰئِكَ شَرٌّ مَكانًا وَ أَضَلُّ سَبيلًا (٣٤) ]] }} | |||
کسانی که - بر رویشان در افتاده - سوی جهنم گرد آورده می‌شوند، آنان جایگاهشان بدترین و (خودشان) گمراه‌ترینند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣٥ | وَ لَقَد إتَينا موسَى الكِتٰبَ وَ جَعَلنا مَعَهُ أَخاهُ هٰرونَ وَزيرًا (٣٥) ]] }} | |||
و همانا (ما) به موسی به‌راستی کتاب وحیانی (تورات) را دادیم و برادرش هارون را با او [:در پوشش رسالتش]، وزیری نهادیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣٦ | فَقُلنَا اذهَبا إِلَى القَومِ الَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا فَدَمَّرنٰهُم تَدميرًا (٣٦) ]] }} | |||
پس گفتیم: «هر دو سوی قومی - که با نشانه‌های ما (همان‌ها و ما را) تکذیب کردند – بروید.» پس (ما) آنان [:تکذیب‌کنندگان] را در هلاکتی بسیار سخت سرنگون کردیم سرنگون کردنی. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣٧ | وَ قَومَ نوحٍ لَمّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغرَقنٰهُم وَ جَعَلنٰهُم لِلنّاسِ إيَةً وَ أَعتَدنا لِلظّٰلِمينَ عَذابًا أَليمًا (٣٧) ]] }} | |||
و گروه نوح را - آن هنگام (و هنگامه‌ای) که پیامبران (خدا) را تکذیب کردند - غرقشان نمودیم و آنان را برای مردمان نشانه‌ای نهادیم. و برای ستمکاران عذابی پر درد آماده کردیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣٨ | وَ عادًا وَ ثَمودَا۟ وَ أَصحٰبَ الرَّسِّ وَ قُرونًا بَينَ ذٰلِكَ كَثيرًا (٣٨) ]] }} | |||
و (نیز) عادیان و ثمودیان و اصحاب رَسّ[:گودال] و نسل‌های بسیاری را در این میان (همان‌گونه هلاک کردیم). | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٣٩ | وَ كُلًّا ضَرَبنا لَهُ الأَمثٰلَ وَ كُلًّا تَبَّرنا تَتبيرًا (٣٩) ]] }} | |||
و برای همه‌ی آنان مَثَل‌هایی (روشنگر) زدیم و همه را هلاک نمودیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤٠ | وَ لَقَد أَتَوا عَلَى القَريَةِ الَّتى أُمطِرَت مَطَرَ السَّوءِ أَفَلَم يَكونوا يَرَونَها بَل كانوا لا يَرجونَ نُشورًا (٤٠) ]] }} | |||
و (آنان) بی‌گمان - بر مجتمع و ساکنانش که باران بلا بر آنان بارانده شد - همواره آمدند؛ پس آیا چنان نبوده‌اند که آن را بنگرند؟ (چرا،) ولی امید به (زنده و) پراکنده شدن نداشتند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤١ | وَ إِذا رَأَوكَ إِن يَتَّخِذونَكَ إِلّا هُزُوًا أَهٰذَا الَّذى بَعَثَ اللَّهُ رَسولًا (٤١) ]] }} | |||
و هنگامی که تو را ببینند، جز به ریشخندت نگیرند (و گویند:) «آیا این همان کسی است که خدا او را به رسالتی برانگیخته است؟» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤٢ | إِن كادَ لَيُضِلُّنا عَن إلِهَتِنا لَولا أَن صَبَرنا عَلَيها وَ سَوفَ يَعلَمونَ حينَ يَرَونَ العَذابَ مَن أَضَلُّ سَبيلًا (٤٢) ]] }} | |||
«نزدیک بود که ما را بی‌گمان از خدایانمان – اگر بر (پرستش) آنان شکیبایی نمی‌کردیم – گمراه کند.» و هنگامی که عذاب را می‌بینند در آینده‌ای دور [:رستاخیز] خواهند دانست چه کسی گمراه‌تر است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤٣ | أَرَءَيتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلٰهَهُ هَوىٰهُ أَفَأَنتَ تَكونُ عَلَيهِ وَكيلًا (٤٣) ]] }} | |||
آیا کسی را که معبودش را هوای نفسش بر گرفته است دیدی؟ آیا پس تو بر او کاردار (و نگهدار)ی؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤٤ | أَم تَحسَبُ أَنَّ أَكثَرَهُم يَسمَعونَ أَو يَعقِلونَ إِن هُم إِلّا كَالأَنعٰمِ بَل هُم أَضَلُّ سَبيلًا (٤٤) ]] }} | |||
یا گمان داری که بیشترشان می‌شنوند یا خردورزی می‌کنند؟ آنان جز مانند چهارپایان نیستند، بلکه اینان (از آنان هم) گمراه‌ترند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤٥ | أَلَم تَرَ إِلىٰ رَبِّكَ كَيفَ مَدَّ الظِّلَّ وَ لَو شاءَ لَجَعَلَهُ ساكِنًا ثُمَّ جَعَلنَا الشَّمسَ عَلَيهِ دَليلًا (٤٥) ]] }} | |||
آیا سوی پروردگارت (در ربوبیّتش) ننگریسته‌ای (که) چگونه سایه(ی ربانی) را گسترده؟ و اگر می‌خواست، همواره آن را ساکن می‌نهاد. آن‌گاه خورشید را بر آن دلیل گردانیدیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤٦ | ثُمَّ قَبَضنٰهُ إِلَينا قَبضًا يَسيرًا (٤٦) ]] }} | |||
سپس آن (سایه) را به آسانی سوی خودمان باز گرفتیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤٧ | وَ هُوَ الَّذى جَعَلَ لَكُمُ الَّيلَ لِباسًا وَ النَّومَ سُباتًا وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشورًا (٤٧) ]] }} | |||
و اوست کسی که شب را پوششی نهاد و خواب را (مایه‌ی) باز گرفتن از کار و آرامشی قرار داد، و روز را (برای) به‌پاخاستن و پراکنده شدن (برای دست‌یابی به نیازهای زندگی) نهاد. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤٨ | وَ هُوَ الَّذى أَرسَلَ الرِّيٰحَ بُشرًا بَينَ يَدَى رَحمَتِهِ وَ أَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهورًا (٤٨) ]] }} | |||
و اوست کسی که بادها را نویدی پیشاپیش رحمت خویش (مانند باران و برف و تگرگ) فرستاد. و از آسمان آبی پاک‌کننده فرود آوردیم، | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٤٩ | لِنُحۦِىَ بِهِ بَلدَةً مَيتًا وَ نُسقِيَهُ مِمّا خَلَقنا أَنعٰمًا وَ أَناسِىَّ كَثيرًا (٤٩) ]] }} | |||
تا به (وسیله‌ی) آن شهری مرده (و مرگبار) را زنده کنیم و - در شمار آفریدگانمان - حیواناتی نعمت‌وار و انسان‌هایی بسیار را (از این آب) بنوشانیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥٠ | وَ لَقَد صَرَّفنٰهُ بَينَهُم لِيَذَّكَّروا فَأَبىٰ أَكثَرُ النّاسِ إِلّا كُفورًا (٥٠) ]] }} | |||
ما بی‌گمان قرآن را به‌راستی میان آنان گوناگون بیان کردیم، تا به خوبی (حقایقی وحیانی را) یاد کنند ولی بیشتر مردمان - بجز از کفر و کفران- خودداری کردند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥١ | وَ لَو شِئنا لَبَعَثنا فى كُلِّ قَريَةٍ نَذيرًا (٥١) ]] }} | |||
و اگر می‌خواستیم همواره در هر مجتمعی هشداردهنده‌ای بر می‌انگیختیم (گرچه در مراکز مجتمعات همواره فرستاده‌ایم). | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥٢ | فَلا تُطِعِ الكٰفِرينَ وَ جٰهِدهُم بِهِ جِهادًا كَبيرًا (٥٢) ]] }} | |||
پس، کافران را پیروی مکن، و به وسیله‌ی قرآن با آنان به جهادی (پیگیربا این برهان وحیانی) بزرگ بپرداز. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥٣ | وَ هُوَ الَّذى مَرَجَ البَحرَينِ هٰذا عَذبٌ فُراتٌ وَ هٰذا مِلحٌ أُجاجٌ وَ جَعَلَ بَينَهُما بَرزَخًا وَ حِجرًا مَحجورًا (٥٣) ]] }} | |||
و اوست کسی که دو دریا را با یکدیگر آمیخت: این (یکی) شیرین گوارا، و آن (یکی) شور تلخ (و ناگوار) است؛ و میان آن دو، فاصله‌ی پرده‌ای ناپیدا قرار داد. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥٤ | وَ هُوَ الَّذى خَلَقَ مِنَ الماءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَ صِهرًا وَ كانَ رَبُّكَ قَديرًا (٥٤) ]] }} | |||
و اوست کسی که از آب (منی) بشری آفرید. پس او را (دارای خویشاوندی) نسبی و دامادی نهاد. و پروردگارت بس توانا بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥٥ | وَ يَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ ما لا يَنفَعُهُم وَ لا يَضُرُّهُم وَ كانَ الكافِرُ عَلىٰ رَبِّهِ ظَهيرًا (٥٥) ]] }} | |||
و غیر خدا چیزی را می‌پرستند که نه سودشان می‌دهد و نه زیانشان می‌رساند؛ و کافر همواره علیه پروردگار خود پشتیبان (کافران) بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥٦ | وَ ما أَرسَلنٰكَ إِلّا مُبَشِّرًا وَ نَذيرًا (٥٦) ]] }} | |||
و ما تو را جز بشارتگر و هشداردهنده‌ای نفرستادیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥٧ | قُل ما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِلّا مَن شاءَ أَن يَتَّخِذَ إِلىٰ رَبِّهِ سَبيلًا (٥٧) ]] }} | |||
بگو: «بر این (رسالت) هیچ پاداشی از شما نمی‌طلبم، جز (از) کسی که بخواهد راهی سوی پروردگارش برگیرد.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥٨ | وَ تَوَكَّل عَلَى الحَىِّ الَّذى لا يَموتُ وَ سَبِّح بِحَمدِهِ وَ كَفىٰ بِهِ بِذُنوبِ عِبادِهِ خَبيرًا (٥٨) ]] }} | |||
و بر (آن خدای) زنده‌ای - که نمی‌میرد - توکل کن و با ستایشش او را تسبیح نمای؛ و (هم) او بس است که به گناهان بندگانش بسی آگاه است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٥٩ | الَّذى خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضَ وَ ما بَينَهُما فى سِتَّةِ أَيّامٍ ثُمَّ استَوىٰ عَلَى العَرشِ الرَّحمٰنُ فَسـَٔل بِهِ خَبيرًا (٥٩) ]] }} | |||
کسی که آسمان‌ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است، در شش روز [:زمان] آفرید. سپس این رحمتگر بر آفریدگان بر عرش (ربوبیت) چیره شد. پس به‌وسیله‌ی او -حال آنکه بسی آگاه است- (آنچه خواهی) جویا و پُرسا شو. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦٠ | وَ إِذا قيلَ لَهُمُ اسجُدوا لِلرَّحمٰنِ قالوا وَ مَا الرَّحمٰنُ أَنَسجُدُ لِما تَأمُرُنا وَ زادَهُم نُفورًا (٦٠) ]] }} | |||
و زمانی که بدیشان گفته شود: «برای (خدای) رحمان سجده کنید» گویند: «رحمان چیست؟ آیا برای چیزی که ما را (بدان) فرمان می‌دهی سجده کنیم؟» و (این) بر رمیدنشان می‌افزاید. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦١ | تَبارَكَ الَّذى جَعَلَ فِى السَّماءِ بُروجًا وَ جَعَلَ فيها سِرٰجًا وَ قَمَرًا مُنيرًا (٦١) ]] }} | |||
مبارک و بزرگوار است کسی که در آسمان برج‌هایی نهاد و در آن چراغی[:خورشیدی] و ماهی نوربخش قرار داد. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦٢ | وَ هُوَ الَّذى جَعَلَ الَّيلَ وَ النَّهارَ خِلفَةً لِمَن أَرادَ أَن يَذَّكَّرَ أَو أَرادَ شُكورًا (٦٢) ]] }} | |||
و اوست کسی که - برای هر کس (که) بخواهد به‌خوبی تذکری یابد یا بخواهد به‌خوبی سپاسگزاری کند - شب و روز را از پی یکدیگر نهاد. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦٣ | وَ عِبادُ الرَّحمٰنِ الَّذينَ يَمشونَ عَلَى الأَرضِ هَونًا وَ إِذا خاطَبَهُمُ الجٰهِلونَ قالوا سَلٰمًا (٦٣) ]] }} | |||
و بندگان خدای رحمان کسانی‌اند که روی زمین به فروتنی و آرامی گام بر می‌دارند؛ و چون نادانان با ایشان هم‌سخن شوند (به آنان) سلامی گویند (که خدا شما را از نادانی برهاند و سالم بدارد). | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦٤ | وَ الَّذينَ يَبيتونَ لِرَبِّهِم سُجَّدًا وَ قِيٰمًا (٦٤) ]] }} | |||
و آنان که سجده‌کنندگان و برپاخاستگان برای پروردگارشان شب‌زنده‌داری می‌کنند؛ | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦٥ | وَ الَّذينَ يَقولونَ رَبَّنَا اصرِف عَنّا عَذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذابَها كانَ غَرامًا (٦٥) ]] }} | |||
و کسانی که می‌گویند: «پروردگارمان! عذاب جهنم را از ما بازگردان (که) همانا عذابش بسی سخت و ناگوار بوده است.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦٦ | إِنَّها ساءَت مُستَقَرًّا وَ مُقامًا (٦٦) ]] }} | |||
«همواره جهنم چه بدقرارگاه و پایگاهی است.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦٧ | وَ الَّذينَ إِذا أَنفَقوا لَم يُسرِفوا وَ لَم يَقتُروا وَ كانَ بَينَ ذٰلِكَ قَوامًا (٦٧) ]] }} | |||
و کسانی که چون انفاق کنند، نه زیاده‌روی می‌کنند و نه تنگ می‌گیرند و (انفاقشان) میان این دو راستا و میانگین بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦٨ | وَ الَّذينَ لا يَدعونَ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا إخَرَ وَ لا يَقتُلونَ النَّفسَ الَّتى حَرَّمَ اللَّهُ إِلّا بِالحَقِّ وَ لا يَزنونَ وَ مَن يَفعَل ذٰلِكَ يَلقَ أَثامًا (٦٨) ]] }} | |||
و کسانی که با خدا معبودی دیگر را نمی‌خوانند و کسی را که خدا (خونش را) حرام کرده است جز به تمامی حق نمی‌کشند، و زنا نمی‌کنند و هر کس این‌ها را انجام دهد (عذاب مناسب و) اثر گناهش را دریافت خواهد کرد. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٦٩ | يُضٰعَف لَهُ العَذابُ يَومَ القِيٰمَةِ وَ يَخلُد فيهِ مُهانًا (٦٩) ]] }} | |||
برای او در روز قیامت عذاب چند برابر می‌شود و پیوسته در آن خوار (و بی‌مقدار) می‌ماند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٧٠ | إِلّا مَن تابَ وَ إمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صٰلِحًا فَأُولٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّـٔاتِهِم حَسَنٰتٍ وَ كانَ اللَّهُ غَفورًا رَحيمًا (٧٠) ]] }} | |||
مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته‌ای انجام دهد. پس ایشان، خدا بدی‌هایشان را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند و خدا همواره بسی پوشنده‌ی رحمتگر بر ویژگان بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٧١ | وَ مَن تابَ وَ عَمِلَ صٰلِحًا فَإِنَّهُ يَتوبُ إِلَى اللَّهِ مَتابًا (٧١) ]] }} | |||
و هر کس توبه کند و کار شایسته انجام دهد، پس همانا اوست که سوی خدا بازگشتی (شایسته) دارد. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٧٢ | وَ الَّذينَ لا يَشهَدونَ الزّورَ وَ إِذا مَرّوا بِاللَّغوِ مَرّوا كِرامًا (٧٢) ]] }} | |||
و کسانی که گواهی دروغ نمی‌دهند؛ و چون بر لغو بگذرند با بزرگواری می‌گذرند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٧٣ | وَ الَّذينَ إِذا ذُكِّروا بِـٔايٰتِ رَبِّهِم لَم يَخِرّوا عَلَيها صُمًّا وَ عُميانًا (٧٣) ]] }} | |||
و کسانی که چون به آیات پروردگارشان تذکر داده شوند، (همچون) کران و کوران فریادکنان بر آنها فرود نمی‌آیند. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٧٤ | وَ الَّذينَ يَقولونَ رَبَّنا هَب لَنا مِن أَزوٰجِنا وَ ذُرِّيّٰتِنا قُرَّةَ أَعيُنٍ وَ اجعَلنا لِلمُتَّقينَ إِمامًا (٧٤) ]] }} | |||
و کسانی که می‌گویند: «پروردگارمان! برایمان از همسران، همگنان و اطرافیان‌مان آن را ببخشای که مایه‌ی روشنی چشمان(مان) باشد، و ما را پیشوای پرهیزگاران بگردان.» | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٧٥ | أُولٰئِكَ يُجزَونَ الغُرفَةَ بِما صَبَروا وَ يُلَقَّونَ فيها تَحِيَّةً وَ سَلٰمًا (٧٥) ]] }} | |||
اینانند که به پاس آنکه صبر کردند، استراحتگاه (روح و بدن) را پاداش خواهند یافت و در آنجا با سلام و درود به خوبی مواجه خواهند شد. | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٧٦ | خٰلِدينَ فيها حَسُنَت مُستَقَرًّا وَ مُقامًا (٧٦) ]] }} | |||
در آنجا، جاودانه خواهند ماند. چه خوش قرارگاه و جایگاهی است! | |||
{{قاب | متن = [[ الفرقان ٧٧ | قُل ما يَعبَؤُا۟ بِكُم رَبّى لَولا دُعاؤُكُم فَقَد كَذَّبتُم فَسَوفَ يَكونُ لِزامًا (٧٧) ]] }} | |||
بگو: «اگر درخواست و بندگی شما نباشد، پروردگارم (هیچ) اعتنایی به شما نمی‌کند.(که) بی‌چون بسی (خدا را) تکذیب کرده‌اید. پس در آینده (این تکذیب) گریبانگیر(تان) خواهد بود.» | |||
==محتوای سوره== | ==محتوای سوره== | ||
