رُجُوما: تفاوت میان نسخه‌ها

[ملك:5]. در قاموس گويد: رجم اسم چيزى است كه با آن مى‏زنند جمع آن رجوم است. بنابر اين رجم مصدر و اسم هر دو آمده است. مراد از اين مصابيح كه هم زينت آسمان پائين و هم تيراند بر شياطين چيست؟ در آيه ديگر [صافات:6]. بايد مراد از مصابيح در آيه اوّل همان كواكب باشند پس اين كواكب هم چاغ‏هاى آسمان اند و هم تبرهائى‏اند كه شياطين با آنها زده مى‏شوند. در اين صورت آنها ثابت نيستند و گرنه رجوم نمى‏شدند. در آيه‏ديگر آمده [فصّلت:12]. در هر سه آيه زينت و آسمان پائين و حفظ آسمان مورد نظر است و در دومى كواكب و در اوّلى و سوّمى مصابيح گفته شده و در ذيل آيه صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ. لا يَسَّمَّعُونَ اِلَى الْمَلَاءِ الْاَعْلى وَ يُقذَفُونَ مَنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ» على هذا مراد از مصابيح و كواكب در اين آيات همان شهاب‏ها و سنگ‏هاى سرگردان در فضا هستند كه با ورود به طبقات جوّ زمين آتش گرفته آسمان پائين را زينت مى‏بخشند و شيطان‏ها را مى‏رانند. ولى قرآن راجع به كواكب در قيامت فرموده [انفطار:2]. به حكم اين آيه كواكب در قيامت پراكنده خواهند شد لذا نمى‏توان آنها را همان رجوم و مصابيح كه سنگ‏ها سرگردان باشند هم اكنون پراكنده‏اند و از طرف ديگر بعيد است بگوئيم در آيه 6 صافات كواكب به معنى رجوم ؤ در آيه انفطار مراد از آنها غير رجوت است. بنابر تحقيق كتاب آغاز و انجام جهان كواكب عبارت اند از سيارات منظومه شمسى و مراد از «السماء الدنيا» در آيه 6 صافات نزديكترين آسمان جهان است نه نزديك‏ترين آسمان‏هاى هفتگانه زمين و نزديك‏ترين آسمان جهان فضاى منظومه شمسى است و مراد از مصابيح و رجوم در آيه 5 ملك و 12 فصّلت تيرهاى شهاب و سنگ‏هاى سرگردان‏اند و منظور از «السماء الدنيا» در اين دو آيه نزديكترين آسمان‏هاى هفت گانه زمين است. خداوند فضاى منظومه شمسى را با سيارات و آسمان پائين زمين با با چراغ‏ها و رجوم زينت بخشيده و همان سنگ‏هااند كه وارد طبقات جوّ زمين شده آتش مى‏گيرند و آن را زيبائى مى‏بخشند. در اين صورت مصابيح هم چراغ‏اند و هم تيرها و رجوم اند كه شياطين را مى‏رانند ولى كواكب فقط زينت اند نه رجوم ئ آنجا كه سوره صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ» اين حفظ بوسيله كواكب نيست بلكه بوسيله ديگر است ما بعد آيه مى‏گويد «لا يَسَّمَّعُونَ اِلَى الْمَلَاءِ الْاَعْلى وَ يُقذَفُونَ مَنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ». اين آيات نشان مى‏دهد كه شيطان‏ها هم با شهاب و هم با وسائل ديگر طرد مى‏شوند. رجوع شود به «شهاب». ناگفته نماند ميليلردها سنگ‏هاى سرگردان ريز و درشت به بزرگى دانه‏هاى شن و ته سنجاق به سرعت 48 هزار كيلومتر در ساعت وارد جوّ زمين مى‏شوند و در اثر حرارت ريادى كه دارند با تماس به گازهاى جوّ آتش مى‏گيرند و نور مسطتيلى كه در هوا مشاهده مى‏شود سوختن آنهاست و گاهى اين سنگ‏ها بزرگ اند كه باقى مانده آنها به زمين مى‏افتد در سال 1348 شمسى سنگى بوزن شش كيلو به آمريكا افتاد و هم چنين سنگى به وزن چهل هزار تن در سيبرى افتاد و عدّه‏اى از اين سنگ‏ها در موزه ممالك نگاهدارى مى‏شوند و شهاب‏ها بيشتر در ماه مرداد و آبان نزديك صبح ديده مى‏شوند.

[[رده:كلمات قرآن]]