تفسیر:المیزان جلد۸ بخش۱۸: تفاوت میان نسخه‌ها

<span id='link134'><span>

==آيات ۵۹ - ۶۴، سوره اعراف ==

به راستى نوح را به سوى قومش فرستاديم ، وى گفت : اى قوم ! خداى يگانه را كه جز او خدايى براى شما نيست بپرستيد كه من از عذاب روزى بزرگ بر شما بيمناكم (۵۹)

بزرگان قوم او گفتند: ما تو را در ضلالتى آشكار مى بينيم (۶۰)

گفت : اى قوم ! در من ضلالت نيست بلكه پيغمبرى از جانب پروردگار جهانيانم (۶۱)

كه پيغامهاى پروردگار خويش را به شما مى رسانم ، شما را نصيحت مى كنم و از خدا چيزها مى دانم كه شما نمى دانيد (۶۲)

مگر در شگفتيد از اينكه مردى از خودتان را از ناحيه پروردگارتان تذكرى آمده باشد تا شما را بيم دهد؟ و در نتيجه مردمى پرهيزكار شده ، شايد بدين وسيله رحمت ببينيد (۶۳)

قوم نوح او را تكذيب كرده و او را با كسانى كه همراهش بودند كه در كشتى نشانده

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۲۱۸ </center>

و كسانى كه آيات ما را تكذيب كرده بودند غرق كرديم ، چه آنان گروهى كوردل بودند (۶۴)

<span id='link135'><span>

==بيان آيات مربوط به گفتگوى نوح عليه السلام با قوم خود و نجات يافتن او و غرقگشتن مكذبين آيات الهى ==

اين آيات با ذكر داستان نوح (عليه السلام ) و اينكه چگونه مردم را به توحيد و ترك شرك دعوت مى نمود، و قومش او را انكار نموده ، بر شرك خود اصرار مى ورزيدند و اينكه چگونه خداوند طوفان را بر ايشان مسلط نمود و همه را تا به آخر هلاك ساخت و نوح و گروندگان به وى را نجات داد، تعقيب و دنباله آيات قبلى است كه آن نيز راجع به دعوت به توحيد و نهى از شرك به خداى سبحان و تكذيب آيات او بود، و به منظور تكميل همين بيان ، داستان عده ديگرى از انبياء از قبيل هود، صالح ، شعيب ، لوط و موسى (عليهماالسلام ) را نيز ذكر مى فرمايد.