۱۳٬۷۱۱
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۷ بخش۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←ثناى خداى تعالى در سه آيه اول سوره انعام متضمن اشاره به معارفى است كه ماده اساسى شريعت مى باشند
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
==ثناى خداى تعالى در سه آيه اول سوره انعام متضمن اشاره به معارفى است كه ماده اساسى شريعت مى باشند == | ==ثناى خداى تعالى در سه آيه اول سوره انعام متضمن اشاره به معارفى است كه ماده اساسى شريعت مى باشند == | ||
و در ثنايى كه در اين سه آيه هست ، اشاره اى نيز به معارف حقيقى ايكه دعوت دينى متكى بر آن است شده ، و آن معارف در حقيقت به منزله ماده شريعت است و به سه نظام تفكيك مى شود: | و در ثنايى كه در اين سه آيه هست ، اشاره اى نيز به معارف حقيقى ايكه دعوت دينى متكى بر آن است شده ، و آن معارف در حقيقت به منزله ماده شريعت است و به سه نظام تفكيك مى شود: | ||
۱ نظام عمومى خلقت كه آيه اولى به آن اشاره مى كند. | ۱ نظام عمومى خلقت كه آيه اولى به آن اشاره مى كند. | ||
۲ نظامى كه خصوص انسان از جهت «''' وجود '''» دارد و آيه دوم مشتمل بر آنست . | ۲ نظامى كه خصوص انسان از جهت «''' وجود '''» دارد و آيه دوم مشتمل بر آنست . | ||
۳ نظام عمل انسان كه آيه سوم به آن اشاره مى كند. | ۳ نظام عمل انسان كه آيه سوم به آن اشاره مى كند. | ||
پس آنچه كه از مجموع اين سه آيه به دست مى آيد عبارتست از ثناى بر پروردگار بدان جهت كه عالم كبيرى را ايجاد فرمود كه انسان در آن زندگى مى كند و عالم صغيرى را كه همان وجود خود انسان است و محدود است از جهت آغازش به گل و از طرف انجامش به اجل مكتوب ، ايجاد فرمود، و ثنا بر اينكه بر آشكار و نهان آدمى و تمامى اعمال او آگاهى دارد. و جمله «''' و هو الله فى السموات و فى الارض '''» كه در آيه سوم است به منزله توضيحى است براى مضمون دو آيه قبل ، و مقدمه است براى بيان علم خداوند به نهان و آشكار و كرده هاى انسان ، و بنابراين ، اينكه فرمود: «''' خلق السموات و الارض و جعل الظلمات و النور '''» اشاره به نظامى است كه در عالم كبير حكم فرماست ، و تمامى اشياى عالم با همه كثرت و تفاوتش بر طبق آن اداره مى شود، زيرا عالم مشهود ما، همين زمينى است كه آسمانهاى پهناور از هر طرف آن را احاطه نموده و سپس با نور و ظلمتى كه چرخ عالم محسوس ، در تحول و تكاملش بر آنها دور مى زند، در آن تصرف مى شود، و پيوسته موجوداتى را از موجودات ديگرى تكوين و چيزهائى را به چيزهاى ديگرى تحويل و نهانهائى را ظاهر و ظاهرهائى را پنهان نموده ، تازههائى را تكوين و كهنه هائى را تباه و فاسد مى كند، و از برخورد همين تحولات گوناگون حركت كلى جهان كه موجودات را به سوى مقصد نهائى خود ميراند منتظم مى شود. | پس آنچه كه از مجموع اين سه آيه به دست مى آيد عبارتست از ثناى بر پروردگار بدان جهت كه عالم كبيرى را ايجاد فرمود كه انسان در آن زندگى مى كند و عالم صغيرى را كه همان وجود خود انسان است و محدود است از جهت آغازش به گل و از طرف انجامش به اجل مكتوب ، ايجاد فرمود، و ثنا بر اينكه بر آشكار و نهان آدمى و تمامى اعمال او آگاهى دارد. و جمله «''' و هو الله فى السموات و فى الارض '''» كه در آيه سوم است به منزله توضيحى است براى مضمون دو آيه قبل ، و مقدمه است براى بيان علم خداوند به نهان و آشكار و كرده هاى انسان ، و بنابراين ، اينكه فرمود: «''' خلق السموات و الارض و جعل الظلمات و النور '''» اشاره به نظامى است كه در عالم كبير حكم فرماست ، و تمامى اشياى عالم با همه كثرت و تفاوتش بر طبق آن اداره مى شود، زيرا عالم مشهود ما، همين زمينى است كه آسمانهاى پهناور از هر طرف آن را احاطه نموده و سپس با نور و ظلمتى كه چرخ عالم محسوس ، در تحول و تكاملش بر آنها دور مى زند، در آن تصرف مى شود، و پيوسته موجوداتى را از موجودات ديگرى تكوين و چيزهائى را به چيزهاى ديگرى تحويل و نهانهائى را ظاهر و ظاهرهائى را پنهان نموده ، تازههائى را تكوين و كهنه هائى را تباه و فاسد مى كند، و از برخورد همين تحولات گوناگون حركت كلى جهان كه موجودات را به سوى مقصد نهائى خود ميراند منتظم مى شود. | ||
كلمه «''' جعل '''» در جمله : «''' و جعل الظلمات ... '''» به معنى خلقت است منتها از آنجائى كه كلمه خلقت در اصل ماءخوذ از «''' خلق الثوب '''» است و خلاصه در معنى آن تركيب يافتن از اشياى گوناگون ماخوذ است و نور و ظلمت از تركيب چيزى با چيز ديگر موجود نشده است ، | كلمه «''' جعل '''» در جمله : «''' و جعل الظلمات ... '''» به معنى خلقت است منتها از آنجائى كه كلمه خلقت در اصل ماءخوذ از «''' خلق الثوب '''» است و خلاصه در معنى آن تركيب يافتن از اشياى گوناگون ماخوذ است و نور و ظلمت از تركيب چيزى با چيز ديگر موجود نشده است ، | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۸: | ||
بحث روايتى | بحث روايتى | ||
<span id='link6'><span> | <span id='link6'><span> | ||
==رواياتى درباره فضيلت سوره مباركه انعام == | ==رواياتى درباره فضيلت سوره مباركه انعام == | ||
در كافى بسند خود از حسن بن على بن ابى حمزه روايت كرده كه گفت : امام صادق (عليه السلام ) فرمود: سوره انعام يكباره نازل شد و هفتاد هزار ملك آن را بدرقه كردند تا به رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم ) فرود آوردند، پس شما نيز اين سوره را تعظيم نموده و بزرگ بشماريد، زيرا در هفتاد موضع از اين سوره اسم جلاله يعنى «''' الله '''» (عز و جل ) ذكر شده است ، و اگر مردم بدانند كه چه فضيلتهائى در قرائت آن هست هيچ وقت آنرا ترك نمى كنند. | در كافى بسند خود از حسن بن على بن ابى حمزه روايت كرده كه گفت : امام صادق (عليه السلام ) فرمود: سوره انعام يكباره نازل شد و هفتاد هزار ملك آن را بدرقه كردند تا به رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم ) فرود آوردند، پس شما نيز اين سوره را تعظيم نموده و بزرگ بشماريد، زيرا در هفتاد موضع از اين سوره اسم جلاله يعنى «''' الله '''» (عز و جل ) ذكر شده است ، و اگر مردم بدانند كه چه فضيلتهائى در قرائت آن هست هيچ وقت آنرا ترك نمى كنند. | ||
