۱۳٬۷۸۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←عدم اختصاص علم غيب به پيامبران به موردى خاص
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
==عدم اختصاص علم غيب به پيامبران به موردى خاص == | ==عدم اختصاص علم غيب به پيامبران به موردى خاص == | ||
«'''چهارم اين كه''' | «'''چهارم اين كه''': در آيه شريفه عموميت «فَلا يُظهِرُ عَلى غَيبِهِ أحداً» استثنا شد، به اين كه رسولان به غيب آگاه مى شوند. چيزى كه هست اين را هم مى فهماند كه رسولان در هر چيزى كه تحقق يافتن رسالتشان مشروط به آن باشد كه نسبت به آن علم غيب داشته باشند، اين علم را خواهند داشت. حال چه متن رسالتشان، از قبيل معارف اعتقادى و شرايع دين و قصص و عبرت ها و حكمت ها و مواعظ باشد، و چه اين كه نشانی هاى رسالتشان باشد و مردم با ديدن آن نشانه و آن معجزه، به صدق رسول در ادعاى رسالتش پى ببرند. همچنان كه در قرآن كريم از بعضى رسولان، نمونه هايى از اين قبيل حكايت كرده. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۹۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۹۰ </center> | ||
مثلا در باره صالح فرموده كه به قوم خود گفت: «تَمَتّعُوا فِى دَارِكُم ثَلاثَةَ أيّامٍ ذَلكَ وَعدٌ غَيرُ مَكذُوبٍ». و در باره عيسى فرموده كه به بنى اسرائيل فرمود: «وَ أُنَبّئُكُم بِمَا تَأكُلُونَ وَ مَا تَدّخِرُونَ فِى بُيُوتِكُم إنّ فِى ذَلكَ لَآيَةً لَكُم»، و نيز آياتى كه در باره وعده هاى رسولان آمده، و پيشگويی هايى كه در خود قرآن كريم آمده، همه اين ها، از موارد اظهار غيب است. | مثلا در باره صالح فرموده كه به قوم خود گفت: «تَمَتّعُوا فِى دَارِكُم ثَلاثَةَ أيّامٍ ذَلكَ وَعدٌ غَيرُ مَكذُوبٍ». و در باره عيسى فرموده كه به بنى اسرائيل فرمود: «وَ أُنَبّئُكُم بِمَا تَأكُلُونَ وَ مَا تَدّخِرُونَ فِى بُيُوتِكُم إنّ فِى ذَلكَ لَآيَةً لَكُم»، و نيز آياتى كه در باره وعده هاى رسولان آمده، و پيشگويی هايى كه در خود قرآن كريم آمده، همه اين ها، از موارد اظهار غيب است. | ||
