تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۳۴: تفاوت میان نسخه‌ها

و در همان كتاب، از ابن عبّاس روايت كرده كه گفت: رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» فرمود: «ضريع» چيزى است كه در آتش ‍ دوزخ شبيه بخار، كه از صمغ صبر تلخ ‌تر، و از جيفۀ متعفن بدبوتر، و از آتش سوزنده تر است، و خدای تعالی نام «ضريع» را بر آن نهاده.

و نيز در همان كتاب، يعنى تفسير قمى، در روايت ابى الجارود، از امام ابى جعفر «عليه السلام» در ذيل آيه «إلّا مَن تَوَلّى وَ كَفَر» آمده كه منظور كسى است كه از تذكر تو متعظّ نشود و تو را تصديق نكند، و ربوبيت مرا انكار كند و نعمت مرا كفران نمايد، «'''فَيُعَذّبُهُ اللّه العَذَابَ الأكبر'''»: منظور عذاب غليظ و شديد و دائمى است. «'''إنّ إلَينَا إيَابَهُم '''»: يعنى بازگشتشان به سوى ماست. «'''ثُمّ إنّ عَلَينَا حِسَابَهُم'''»: يعنى جزايشان با ماست.