گمنام

تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۷: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶۱: خط ۶۱:
<span id='link241'><span>
<span id='link241'><span>


<center> «'''بحث روایى'''» </center>
==بحث روایتی: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته) ==
 
==رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته ==
در الدرّ المنثور است كه سعيد بن منصور، فاريابى، عبد بن حميد، ابن جرير، ابن ابى حاتم، و حاكم (وى حديث را صحيح دانسته)، همگى از طريق على «عليه السلام»، در ذيل آيه «فَلَا أُقسِمُ بِالخُنَّسِ» روايت كرده اند كه فرمود: منظور ستارگانى هستند كه در شب خودنمايى نموده و «كنوس» مى كنند، و در روز پنهان گشته، «خنوس» مى كنند، و به چشم كسى نمى آيند.
در الدرّ المنثور است كه سعيد بن منصور، فاريابى، عبد بن حميد، ابن جرير، ابن ابى حاتم، و حاكم (وى حديث را صحيح دانسته)، همگى از طريق على «عليه السلام»، در ذيل آيه «فَلَا أُقسِمُ بِالخُنَّسِ» روايت كرده اند كه فرمود: منظور ستارگانى هستند كه در شب خودنمايى نموده و «كنوس» مى كنند، و در روز پنهان گشته، «خنوس» مى كنند، و به چشم كسى نمى آيند.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۶۲ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۶۲ </center>
خط ۸۶: خط ۸۴:
و در تفسير قمى، در حديثى كه نسبتش را به امام صادق «عليه السلام» داده، آمده كه در معناى آيه «وَ مَا هُوَ بِقَولِ شَيطَانٍ رَجِيمٍ» فرموده: منظور از آن، كاهنانى هستند كه در قريش بودند، و سخنان خود را به سخنان شيطان هايى نسبت مى دادند كه - به اصطلاح خودآنان - همزاد آنان بودند، و ايشان به زبان آن همزادها سخن مى گفتند، و اين آيه شريفه مى فرمايد: «قرآن»، مانند سخنان كاهنان از سخنان شيطان هاى رانده شده نيست.
و در تفسير قمى، در حديثى كه نسبتش را به امام صادق «عليه السلام» داده، آمده كه در معناى آيه «وَ مَا هُوَ بِقَولِ شَيطَانٍ رَجِيمٍ» فرموده: منظور از آن، كاهنانى هستند كه در قريش بودند، و سخنان خود را به سخنان شيطان هايى نسبت مى دادند كه - به اصطلاح خودآنان - همزاد آنان بودند، و ايشان به زبان آن همزادها سخن مى گفتند، و اين آيه شريفه مى فرمايد: «قرآن»، مانند سخنان كاهنان از سخنان شيطان هاى رانده شده نيست.


<center> ''' * * *''' <center>  
<center> '''* * *''' </center>
 
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۶۴ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۶۴ </center>
<span id='link242'><span>
<span id='link242'><span>


«'''سوره انفطار'''»
<center>«'''سوره انفطار'''»</center>


==آيات ۱ - ۱۹  سوره انفطار==
==آيات ۱ - ۱۹  سوره انفطار==
خط ۹۶: خط ۹۵:


بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ *  
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ *  
إِذَا السمَاءُ انفَطرَت (۱)
إِذَا السمَاءُ انفَطرَت (۱)
وَ إِذَا الْكَوَاكِب انتَثرَت (۲)
 
وَ إِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثرَت (۲)
 
وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَت (۳)
وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَت (۳)
وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثرَت (۴)
وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثرَت (۴)
عَلِمَت نَفْسٌ مَّا قَدَّمَت وَ أَخَّرَت (۵)
عَلِمَت نَفْسٌ مَّا قَدَّمَت وَ أَخَّرَت (۵)
يَاأَيهَا الإنسانُ مَا غَرَّك بِرَبِّك الْكرِيمِ(۶)
 
يَا أَيهَا الإنسانُ مَا غَرَّك بِرَبِّك الْكرِيمِ(۶)
 
الَّذِى خَلَقَك فَسوَّاك فَعَدَلَك (۷)
الَّذِى خَلَقَك فَسوَّاك فَعَدَلَك (۷)
فى أَىّ صورَةٍ مَّا شاءَ رَكَّبَك (۸)
فى أَىّ صورَةٍ مَّا شاءَ رَكَّبَك (۸)
َكلا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ(۹)
 
كَلا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ(۹)
 
وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لحََافِظِينَ(۱۰)
وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لحََافِظِينَ(۱۰)
كِرَاماً كَاتِبِينَ(۱۱)
كِرَاماً كَاتِبِينَ(۱۱)
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ(۱۲)
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ(۱۲)
إِنَّ الاَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍ(۱۳)
إِنَّ الاَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍ(۱۳)
وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِى جَحِيمٍ(۱۴)
وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِى جَحِيمٍ(۱۴)
يَصلَوْنهَا يَوْمَ الدِّينِ(۱۵)
يَصلَوْنهَا يَوْمَ الدِّينِ(۱۵)
وَ مَا هُمْ عَنهَا بِغَائبِينَ(۱۶)
وَ مَا هُمْ عَنهَا بِغَائبِينَ(۱۶)
وَ مَا أَدْرَاك مَا يَوْمُ الدِّينِ(۱۷)
وَ مَا أَدْرَاك مَا يَوْمُ الدِّينِ(۱۷)
ثمَّ مَا أَدْرَاك مَا يَوْمُ الدِّينِ(۱۸)
ثمَّ مَا أَدْرَاك مَا يَوْمُ الدِّينِ(۱۸)
يَوْمَ لا تَمْلِك نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شيْئاً وَ الاَمْرُ يَوْمَئذٍ لِّلَّهِ(۱۹)
يَوْمَ لا تَمْلِك نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شيْئاً وَ الاَمْرُ يَوْمَئذٍ لِّلَّهِ(۱۹)


خط ۲۶۱: خط ۲۷۹:
و نيز در تفسير آيه: «إنّ قُرآنَ الفَجرِ كَانَ مَشهُوداً»، اخبار بسيار زيادى از دو طريق شيعه و سنى رسيده كه دلالت دارد بر اين كه: نويسندگان نامۀ اعمال، هر روز بعد از غروب خورشيد بالا مى روند، و نويسندگانى ديگر نازل مى شوند، و اعمال شب را مى نويسند تا صبح شود؛ بعد از طلوع فجر صعود نموده، مجددا فرشتگان روز نازل مى شوند، و همين طور.
و نيز در تفسير آيه: «إنّ قُرآنَ الفَجرِ كَانَ مَشهُوداً»، اخبار بسيار زيادى از دو طريق شيعه و سنى رسيده كه دلالت دارد بر اين كه: نويسندگان نامۀ اعمال، هر روز بعد از غروب خورشيد بالا مى روند، و نويسندگانى ديگر نازل مى شوند، و اعمال شب را مى نويسند تا صبح شود؛ بعد از طلوع فجر صعود نموده، مجددا فرشتگان روز نازل مى شوند، و همين طور.


و در آيه مورد بحث كه مى فرمايد: «يَعلَمُونَ مَا تَفعَلُونَ'''»، دلالتى بر اين معنا هست كه نويسندگان داناى به نيّات نيز هستند. چون مى فرمايد: آنچه انسان ها مى كنند مى دانند، و معلوم است كه بدون علم به نيّات، نمى توانند به خصوصيات افعال و عناوين آن ها، و اين كه خير است يا شر، حسنه است يا سيّئه علم پيدا كنند. پس معلوم مى شود ملائكه داناى به نيّات نيز هستند.
و در آيه مورد بحث كه مى فرمايد: «يَعلَمُونَ مَا تَفعَلُونَ»، دلالتى بر اين معنا هست كه نويسندگان داناى به نيّات نيز هستند. چون مى فرمايد: آنچه انسان ها مى كنند مى دانند، و معلوم است كه بدون علم به نيّات، نمى توانند به خصوصيات افعال و عناوين آن ها، و اين كه خير است يا شر، حسنه است يا سيّئه علم پيدا كنند. پس معلوم مى شود ملائكه داناى به نيّات نيز هستند.


«'''إِنَّ الاَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍ * وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِى جَحِيمٍ'''»:
«'''إِنَّ الاَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍ * وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِى جَحِيمٍ'''»:
۱۳٬۸۰۰

ویرایش