۱۴٬۰۶۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←عدم منافات بين استناد حوادث به خداى تعالى و به ملائکه و به اسباب ظاهرى
| خط ۲۳۸: | خط ۲۳۸: | ||
<span id='link191'><span> | <span id='link191'><span> | ||
==عدم منافات بين استناد حوادث به خداى تعالى و | ==عدم منافات بين استناد حوادث به خداى تعالى و ملائکه و به اسباب ظاهرى == | ||
و اين كه خداى تعالى، ملائكه را واسطه بين خدا و حوادث دانسته، و يا به عبارتى، ملائكه را اسبابى معرفى كرده كه حوادث مستند به آن هاست، با اين معنا منافات ندارد كه حوادث، به اسباب قريب و مادى نيز مستند باشد. براى اين كه اين دو استناد و اين دو جور سببيّت، در طول هم اند، نه در عرض هم. به اين معنا كه سبب قريب، علت پيدايش حادثه است و سبب بعيد، علت پيدايش سبب قريب است. | و اين كه خداى تعالى، ملائكه را واسطه بين خدا و حوادث دانسته، و يا به عبارتى، ملائكه را اسبابى معرفى كرده كه حوادث مستند به آن هاست، با اين معنا منافات ندارد كه حوادث، به اسباب قريب و مادى نيز مستند باشد. براى اين كه اين دو استناد و اين دو جور سببيّت، در طول هم اند، نه در عرض هم. به اين معنا كه سبب قريب، علت پيدايش حادثه است و سبب بعيد، علت پيدايش سبب قريب است. | ||
