۱۳٬۷۸۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←رواياتى درباره انديشه كردن درباره خدا
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
<span id='link59'><span> | <span id='link59'><span> | ||
==رواياتى درباره انديشه كردن درباره | ==رواياتى درباره انديشه كردن درباره خدا == | ||
و در اصول كافى، به سند خود، از سليمان بن خالد روايت كرده كه گفت: امام صادق «عليه السلام» فرمود: خداى تعالى مى فرمايد: «وَ أنّ إلَى رَبّكَ المُنتَهى»، پس بايد از اين كلام، اين نتيجه را هم گرفت كه وقتى رشتۀ بگومگوها به خداى تعالى كشيده شد، ديگر بايد دم فرو بست، و در آن وادى قدم نگذاشت. | و در اصول كافى، به سند خود، از سليمان بن خالد روايت كرده كه گفت: امام صادق «عليه السلام» فرمود: خداى تعالى مى فرمايد: «وَ أنّ إلَى رَبّكَ المُنتَهى»، پس بايد از اين كلام، اين نتيجه را هم گرفت كه وقتى رشتۀ بگومگوها به خداى تعالى كشيده شد، ديگر بايد دم فرو بست، و در آن وادى قدم نگذاشت. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
و در مجمع البيان، در ذيل آيه «أفَمِن هَذَا الحَدِيثِ تَعجَبُونَ» مى گويد: منظور از اين حديث، همان خبرهايى است كه قبلا داده بود. | و در مجمع البيان، در ذيل آيه «أفَمِن هَذَا الحَدِيثِ تَعجَبُونَ» مى گويد: منظور از اين حديث، همان خبرهايى است كه قبلا داده بود. | ||
و در الدر المنثور است كه ابن مردويه، از ابن عباس روايت كرده كه گفت: وقتى آيه شريفه «أفَمِن هَذَا الحَدِيث تَعجَبُونَ وَ | و در الدر المنثور است كه ابن مردويه، از ابن عباس روايت كرده كه گفت: وقتى آيه شريفه «أفَمِن هَذَا الحَدِيث تَعجَبُونَ وَ تَضحَكُونَ وَ لَا تَبكُون» نازل شد، ديگر كسى آن جناب را خندان نديد تا از دنيا رفت. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۸۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۸۷ </center> | ||
<span id='link61'><span> | <span id='link61'><span> | ||
