تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها

و اگر بت ها خالق بودند، قطعا دليلى بر خالقيت آن ها دلالت مى كرد، و اين دليل، يا از ناحيه عالَم بود و يا از ناحيه خداى سبحان. اما از ناحيه عالَم، كه مى بينيم هيچ موجودى در عالَم، دلالت بر خالقيت بت ها و مخلوقيت خودش براى آن ها ندارد. حتى به طور شركت، كه جملۀ «أرُونِى مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الأرض أم لَهُم شِركٌ فِى السّمَاوَات»، اين شقّ مسأله را بيان مى كند. و اما از ناحيه خداى سبحان، اگر دليلى مى بود، قطعا در كتابى از كتب آسمانى كه از ناحيه او نازل شده، ديده مى شد، و آيه اى از آيات آن كتب مى گفت كه خدا به ربوبيت بت ها اعتراف دارد، و جايز مى داند كه مردم آن ها را بپرستند و معبود و خداى خود بگيرند. و ما مى بينيم كه چنين پيامى از ناحيه خدا نازل نشده، و خود مشركان هم، به اين اعتراف دارند. و جملۀ «أم آتَينَاهُم كِتَاباً فَهُم عَلَى بَيّنَةٍ مِنهُ»، اين شقّ ديگر را بيان مى كند.