۸٬۹۳۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۱ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۳}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
| خط ۴: | خط ۶: | ||
<span id='link341'><span> | <span id='link341'><span> | ||
==معناى اينكه فرمود: ذلكم بما كنتم تفرحون بغيرالحق ... == | ==معناى اينكه فرمود: ذلكم بما كنتم تفرحون بغيرالحق ... == | ||
ذَلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فى الاَرْضِ بِغَيرِ | ذَلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فى الاَرْضِ بِغَيرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَمْرَحُونَ | ||
كلمه ((تفرحون (( مضارع از ((فرح (( است و ((فرح (( به معناى مطلق خوشحالى است ، ولى ((مرح (( به معناى افراط در خوشحالى است كه از اعمال مذموم بشمار مى رود. راغب گفته : ((فرح (( به معناى گشادگى دل است ، به وسيله لذتى زودگذر كه بيشتر در لذتهاى بدنى است ، ولى ((مرح (( به معناى شدت فرح و بى بند و بارى در آن است . | كلمه ((تفرحون (( مضارع از ((فرح (( است و ((فرح (( به معناى مطلق خوشحالى است ، ولى ((مرح (( به معناى افراط در خوشحالى است كه از اعمال مذموم بشمار مى رود. راغب گفته : ((فرح (( به معناى گشادگى دل است ، به وسيله لذتى زودگذر كه بيشتر در لذتهاى بدنى است ، ولى ((مرح (( به معناى شدت فرح و بى بند و بارى در آن است . | ||
و جمله ((ذلكم بما كنتم (( اشاره است به عذابى كه كفار در آن قرار دارند، و حرف ((با(( در كلمه ((بما(( باى سببيت و يا باى مقابله است . | و جمله ((ذلكم بما كنتم (( اشاره است به عذابى كه كفار در آن قرار دارند، و حرف ((با(( در كلمه ((بما(( باى سببيت و يا باى مقابله است . | ||
و معنايش اين است كه : اين عذابى كه شما در آن قرار گرفته ايد به سبب (و يا در مقابل ) فرحى است كه در زمين بدون حق مى كرديد، از لذات عاجل دنيا كام مى گرفتيد. و نيز به سبب (و يا در مقابل ) افراطى است كه در فرح خود مى كرديد، چون دلهايتان شيفته لذات دنيا و زينت آن بود و با هر حقى كه مخالف باطل شما بود دشمنى مى كرديد، در نتيجه به خاطر احياى باطل خود و از بين بردن حق و كوبيدن آن فرح و مرح مى كرديد. | و معنايش اين است كه : اين عذابى كه شما در آن قرار گرفته ايد به سبب (و يا در مقابل ) فرحى است كه در زمين بدون حق مى كرديد، از لذات عاجل دنيا كام مى گرفتيد. و نيز به سبب (و يا در مقابل ) افراطى است كه در فرح خود مى كرديد، چون دلهايتان شيفته لذات دنيا و زينت آن بود و با هر حقى كه مخالف باطل شما بود دشمنى مى كرديد، در نتيجه به خاطر احياى باطل خود و از بين بردن حق و كوبيدن آن فرح و مرح مى كرديد. | ||
در مجمع البيان گفته : اگر فرح را مقيد به قيد ((بغير الحق (( كرد، ولى ((مرح (( را مطلق آورد، براى اين است كه گاهى فرح به خاطر حق دست مى دهد، و چنين فرحى ممدوح است ، گاهى هم مى شود كه به باطل دست مى دهد كه آن مذموم است ، ولى مرح جز مذموم و باطل نمى تواند باشد. | در مجمع البيان گفته : اگر فرح را مقيد به قيد ((بغير الحق (( كرد، ولى ((مرح (( را مطلق آورد، براى اين است كه گاهى فرح به خاطر حق دست مى دهد، و چنين فرحى ممدوح است ، گاهى هم مى شود كه به باطل دست مى دهد كه آن مذموم است ، ولى مرح جز مذموم و باطل نمى تواند باشد. | ||
ذَلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فى الاَرْضِ بِغَيرِ | ذَلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فى الاَرْضِ بِغَيرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَمْرَحُونَ | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۳۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۳۴ </center> | ||
يعنى داخل درهاى جهنم شويد كه برايتان تقسيم كرده اند، در حالى كه در آن جاودانه باشيد، و چه بسيار بد مقامى است كه متكبرين از حق دارند. در سابق هم گذشت كه گفتيم مراد از ((ابواب جهنم (( دركات آنست . | يعنى داخل درهاى جهنم شويد كه برايتان تقسيم كرده اند، در حالى كه در آن جاودانه باشيد، و چه بسيار بد مقامى است كه متكبرين از حق دارند. در سابق هم گذشت كه گفتيم مراد از ((ابواب جهنم (( دركات آنست . | ||
فَاصبرْ | فَاصبرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقُّ ... | ||
بعد از آنكه مال امر جدال كنندگان در آيات خدا را بيان كرد كه آتش دوزخ است ، و نيز فرمود خدا ايشان را به كيفر كفرشان گمراه نمود، اينك در اين جمله متفرع بر آن بيان ، رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) را امر به صبر مى كند و علتش را هم اين مى داند كه وعده خدا حق است . | بعد از آنكه مال امر جدال كنندگان در آيات خدا را بيان كرد كه آتش دوزخ است ، و نيز فرمود خدا ايشان را به كيفر كفرشان گمراه نمود، اينك در اين جمله متفرع بر آن بيان ، رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) را امر به صبر مى كند و علتش را هم اين مى داند كه وعده خدا حق است . | ||
((فاما نرينك بعض الّذى نعدهم (( - منظور از اين بعض ، عذاب دنيا است . | ((فاما نرينك بعض الّذى نعدهم (( - منظور از اين بعض ، عذاب دنيا است . | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
<span id='link342'><span> | <span id='link342'><span> | ||
==اشاره به سنت الهى درباره نصرت رسولان و عدم آن از جانب خداوند == | ==اشاره به سنت الهى درباره نصرت رسولان و عدم آن از جانب خداوند == | ||
وَ لَقَدْ أَرْسلْنَا رُسلاً | وَ لَقَدْ أَرْسلْنَا رُسلاً مِّن قَبْلِك مِنْهُم مَّن قَصصنَا عَلَيْك وَ مِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصص عَلَيْك ... | ||
اين آيه كيفيت نصرت مزبور در آيه قبل را چنين بيان مى كند كه : خداى تعالى زمام امر آن نصرت را - كه آيه ((و لكل امة رسول فاذا جاء رسولهم قضى بينهم بالقسط و هم لا يظلمون (( آن را سنت خدا معرفى مى كند كه به منظور داورى بين هر رسول و امتش و به منظور پيروز كردن حق بر باطل نازل مى كند - به دست هيچ رسولى از رسولان قبل از تو نسپرد، بلكه هر پيغمبرى كه خود خدا مى خواست از آن نصرت بهره مند مى كرد و حال تو نيز مانند حال ساير انبيا است ، ممكن است ما به تو اذن بدهيم كه آن نصرت را بياورى و در نتيجه گوشه اى از آن عذابها كه به كفار وعده داديم بر كفار نازل كنى و خودت هم آن را ببينى و ممكن هم هست قبل از نزول چنين عذابى بر كفار، ما جان تو را بگيريم ، ولى به هر حال اين مسلم است كه امر خدا وقتى بيايد، در بين آنان به حق داورى مى كند و در آن صورت پيروان باطل زيانكار خواهند بود. اين آن معنايى است كه سياق به آيه مى دهد. | اين آيه كيفيت نصرت مزبور در آيه قبل را چنين بيان مى كند كه : خداى تعالى زمام امر آن نصرت را - كه آيه ((و لكل امة رسول فاذا جاء رسولهم قضى بينهم بالقسط و هم لا يظلمون (( آن را سنت خدا معرفى مى كند كه به منظور داورى بين هر رسول و امتش و به منظور پيروز كردن حق بر باطل نازل مى كند - به دست هيچ رسولى از رسولان قبل از تو نسپرد، بلكه هر پيغمبرى كه خود خدا مى خواست از آن نصرت بهره مند مى كرد و حال تو نيز مانند حال ساير انبيا است ، ممكن است ما به تو اذن بدهيم كه آن نصرت را بياورى و در نتيجه گوشه اى از آن عذابها كه به كفار وعده داديم بر كفار نازل كنى و خودت هم آن را ببينى و ممكن هم هست قبل از نزول چنين عذابى بر كفار، ما جان تو را بگيريم ، ولى به هر حال اين مسلم است كه امر خدا وقتى بيايد، در بين آنان به حق داورى مى كند و در آن صورت پيروان باطل زيانكار خواهند بود. اين آن معنايى است كه سياق به آيه مى دهد. | ||
پس آيه مورد بحث مى خواهد اشاره كند به سنت جاريهاى از خداى تعالى كه در آخر سوره متعرض آن مى شود. | پس آيه مورد بحث مى خواهد اشاره كند به سنت جاريهاى از خداى تعالى كه در آخر سوره متعرض آن مى شود. | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۲: | ||
<span id='link343'><span> | <span id='link343'><span> | ||
==آيات ۷۹ - ۸۵ سوره مؤ من == | ==آيات ۷۹ - ۸۵ سوره مؤ من == | ||
اللَّهُ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الاَنْعَمَ لِترْكبُوا مِنهَا وَ مِنهَا تَأْكلُونَ(۷۹) | |||
وَ لَكُمْ فِيهَا مَنَفِعُ وَ لِتَبْلُغُوا عَلَيهَا حَاجَةً فى صدُورِكمْ وَ عَلَيْهَا وَ عَلى الْفُلْكِ تحْمَلُونَ(۸۰) | وَ لَكُمْ فِيهَا مَنَفِعُ وَ لِتَبْلُغُوا عَلَيهَا حَاجَةً فى صدُورِكمْ وَ عَلَيْهَا وَ عَلى الْفُلْكِ تحْمَلُونَ(۸۰) | ||
وَ يُرِيكُمْ ءَايَتِهِ فَأَى ءَايَتِ | وَ يُرِيكُمْ ءَايَتِهِ فَأَى ءَايَتِ اللَّهِ تُنكِرُونَ(۸۱) | ||
أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فى الاَرْضِ فَيَنظرُوا كَيْف كانَ عَقِبَةُ | أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فى الاَرْضِ فَيَنظرُوا كَيْف كانَ عَقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كانُوا أَكثرَ مِنهُمْ وَ أَشدَّ قُوَّةً وَ ءَاثَاراً فى الاَرْضِ فَمَا أَغْنى عَنهُم مَّا كانُوا يَكْسِبُونَ(۸۲) | ||
فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسلُهُم بِالْبَيِّنَتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كانُوا بِهِ يَستهْزِءُونَ(۸۳) | |||
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسنَا قَالُوا ءَامَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشرِكِينَ(۸۴) | |||
فَلَمْ يَك يَنفَعُهُمْ إِيمَنهُمْ | فَلَمْ يَك يَنفَعُهُمْ إِيمَنهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسنَا سنَّت اللَّهِ الَّتى قَدْ خَلَت فى عِبَادِهِ وَ خَسِرَ هُنَالِك الْكَفِرُونَ(۸۵) | ||
ترجمه آيات | ترجمه آيات | ||
خدا همان كسى است كه چارپايان را برايتان خلق كرد تا بر بعضى از آنها سوار شده و از بعضى ديگر آنها بخوريد (۷۹). | خدا همان كسى است كه چارپايان را برايتان خلق كرد تا بر بعضى از آنها سوار شده و از بعضى ديگر آنها بخوريد (۷۹). | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۲: | ||
<span id='link344'><span> | <span id='link344'><span> | ||
==اشاره اى به منافع چهارپايان و هدف از خلقت آنها == | ==اشاره اى به منافع چهارپايان و هدف از خلقت آنها == | ||
اللَّهُ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الاَنْعَمَ لِترْكبُوا مِنهَا وَ مِنهَا تَأْكلُونَ | |||
خداى سبحان از بين همه چيزهايى كه آدميان در زندگى از آن منتفع مى شوند، و تدبير امر انسانها بدانها بستگى دارد، چارپايان را نام مى برد كه مراد از آن شتر و گاو و گوسفند است ، هر چند كه بعضى گفته اند: مراد از آن در اينجا تنها شتر است . | خداى سبحان از بين همه چيزهايى كه آدميان در زندگى از آن منتفع مى شوند، و تدبير امر انسانها بدانها بستگى دارد، چارپايان را نام مى برد كه مراد از آن شتر و گاو و گوسفند است ، هر چند كه بعضى گفته اند: مراد از آن در اينجا تنها شتر است . | ||
((جعل لكم الانعام لتركبوا منها و منها تاكلون (( - ((جعل (( در اينجا به معناى آفريدن و يا مسخر كردن است . و لام در جمله ((لتركبوا(( لام غرض است . و حرف ((من (( براى تبعيض است . و معناى آيه اين است كه : خداى سبحان براى خاطر شما چارپايان را بيافريد، (و چارپايان را براى شما مسخر كرد). غرض از اين خلقت و يا تسخير اين است كه شما بر بعضى از آنها مانند يك قسم از شتران سوار شويد و از شير بعضى ديگر مانند قسمى از شتر و گاو و گوسفند بخوريد. | ((جعل لكم الانعام لتركبوا منها و منها تاكلون (( - ((جعل (( در اينجا به معناى آفريدن و يا مسخر كردن است . و لام در جمله ((لتركبوا(( لام غرض است . و حرف ((من (( براى تبعيض است . و معناى آيه اين است كه : خداى سبحان براى خاطر شما چارپايان را بيافريد، (و چارپايان را براى شما مسخر كرد). غرض از اين خلقت و يا تسخير اين است كه شما بر بعضى از آنها مانند يك قسم از شتران سوار شويد و از شير بعضى ديگر مانند قسمى از شتر و گاو و گوسفند بخوريد. | ||
| خط ۵۸: | خط ۶۰: | ||
((و لتبلغوا عليها حاجة فى صدوركم (( - يعنى و غرض ديگر از خلقت آنها اين است كه بر پشت آنها سوار شويد و به مقاصد و حاجتهايى كه در سينه داريد برسيد. | ((و لتبلغوا عليها حاجة فى صدوركم (( - يعنى و غرض ديگر از خلقت آنها اين است كه بر پشت آنها سوار شويد و به مقاصد و حاجتهايى كه در سينه داريد برسيد. | ||
((و عليها و على الفلك تحملون (( - اين جمله كنايه است از وسيله پيمودن بيابانها و درياها كه بيابانها را با شتران مى پيمايند و درياها را با كشتى . | ((و عليها و على الفلك تحملون (( - اين جمله كنايه است از وسيله پيمودن بيابانها و درياها كه بيابانها را با شتران مى پيمايند و درياها را با كشتى . | ||
وَ يُرِيكُمْ ءَايَتِهِ فَأَى ءَايَتِ | وَ يُرِيكُمْ ءَايَتِهِ فَأَى ءَايَتِ اللَّهِ تُنكِرُونَ | ||
معناى نشان دادن خدا آيات خود را، در تفسير اوائل اين سوره گذشت . و گويا جمله ((و يريكم آياته (( منظور اصلى نيست تا مستلزم تكرار باشد، بلكه منظور زمينه چينى بوده براى توبيخ كفار، كه مى فرمايد: ((اى ايات اللّه تنكرون : كدام يك از آيات خدا را انكار مى كنيد(( يعنى كدام يك از اين آيات را كه خدا به شما نشان داده و به چشم خود مى بينيد و بيان ما را درباره آن مى شنويد، انكار مى كنيد؟ انكارى كه بهانه باشد براى اعراض از توحيد خدا. | معناى نشان دادن خدا آيات خود را، در تفسير اوائل اين سوره گذشت . و گويا جمله ((و يريكم آياته (( منظور اصلى نيست تا مستلزم تكرار باشد، بلكه منظور زمينه چينى بوده براى توبيخ كفار، كه مى فرمايد: ((اى ايات اللّه تنكرون : كدام يك از آيات خدا را انكار مى كنيد(( يعنى كدام يك از اين آيات را كه خدا به شما نشان داده و به چشم خود مى بينيد و بيان ما را درباره آن مى شنويد، انكار مى كنيد؟ انكارى كه بهانه باشد براى اعراض از توحيد خدا. | ||
أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فى الاَرْضِ فَيَنظرُوا ... | أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فى الاَرْضِ فَيَنظرُوا ... | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۹: | ||
<span id='link345'><span> | <span id='link345'><span> | ||
==معناى جمله فرحوا بما عندهم من العلم كه عكسالعمل كفار برخوردار از علوم مادى را در مقابل دعوت پيامبران الهى حكايت مى كند == | ==معناى جمله فرحوا بما عندهم من العلم كه عكسالعمل كفار برخوردار از علوم مادى را در مقابل دعوت پيامبران الهى حكايت مى كند == | ||
فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسلُهُم بِالْبَيِّنَتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ ... | |||
ضميرهاى هفتگانه جمع كه در اين آيه است ، همه به اقوام قبل از مشركين معاصر رسول خدا برمى گردد. مراد از جمله ((بما عندهم من العلم (( اطلاعاتى است كه از زينت زندگى دنيا و فنون تدبيرى است كه براى به دست آوردن آن داشتند، و خداى سبحان اين فنون تدبير را علم ناميده ، تا بفهماند غير از آن علمى نداشتند، همچنان كه در جاى ديگر فرموده : ((يعلمون ظاهرا من الحيوه الدنيا و هم عن الاخرة هم غافلون (( و نيز فرموده : ((فاعرض عمن تولى عن ذكرنا و لم يرد الا الحيوه الدنيا ذلك مبلغهم من العلم ((. | ضميرهاى هفتگانه جمع كه در اين آيه است ، همه به اقوام قبل از مشركين معاصر رسول خدا برمى گردد. مراد از جمله ((بما عندهم من العلم (( اطلاعاتى است كه از زينت زندگى دنيا و فنون تدبيرى است كه براى به دست آوردن آن داشتند، و خداى سبحان اين فنون تدبير را علم ناميده ، تا بفهماند غير از آن علمى نداشتند، همچنان كه در جاى ديگر فرموده : ((يعلمون ظاهرا من الحيوه الدنيا و هم عن الاخرة هم غافلون (( و نيز فرموده : ((فاعرض عمن تولى عن ذكرنا و لم يرد الا الحيوه الدنيا ذلك مبلغهم من العلم ((. | ||
و مراد از فرحشان از علمى كه دارند، غرور و خودپسندى ناشى از زرنگى و علم ظاهرى است كه در اداره زندگى خود دارند. و خودباختگى در مقابل اين اطلاعات و زرنگيها، باعث شد كه از معارف حقيقى كه به وسيله رسولان خدا عرضه مى شود، اعراض كنند و آن را چيزى به حساب نياورند و مسخره كنند و به همين جهت دنبال جمله ((و فرحوا بما عندهم من العلم (( فرمود: ((و حاق بهم ما كانوا به يستهزؤ ن ((. | و مراد از فرحشان از علمى كه دارند، غرور و خودپسندى ناشى از زرنگى و علم ظاهرى است كه در اداره زندگى خود دارند. و خودباختگى در مقابل اين اطلاعات و زرنگيها، باعث شد كه از معارف حقيقى كه به وسيله رسولان خدا عرضه مى شود، اعراض كنند و آن را چيزى به حساب نياورند و مسخره كنند و به همين جهت دنبال جمله ((و فرحوا بما عندهم من العلم (( فرمود: ((و حاق بهم ما كانوا به يستهزؤ ن ((. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۲: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۴۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۴۱ </center> | ||
اين سياق چه ربطى دارد به اينكه انبيا در مقايسه وضع خود با وضع مردم خوشحال مى شدند از اينكه علوم حقه اى دارند. علاوه بر اين لازمه اين وجه نيز اين است كه مرجع ضميرهاى يك سياق ، مختلف شود. | اين سياق چه ربطى دارد به اينكه انبيا در مقايسه وضع خود با وضع مردم خوشحال مى شدند از اينكه علوم حقه اى دارند. علاوه بر اين لازمه اين وجه نيز اين است كه مرجع ضميرهاى يك سياق ، مختلف شود. | ||
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسنَا قَالُوا ءَامَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشرِكِينَ | |||
كلمه ((باءس (( به معناى شدت عذاب است . و بقيه الفاظ آيه تفسير نمى خواهد. | كلمه ((باءس (( به معناى شدت عذاب است . و بقيه الفاظ آيه تفسير نمى خواهد. | ||
((فلم يك ينفعهم ايمانهم لما راوا باءسنا...(( | ((فلم يك ينفعهم ايمانهم لما راوا باءسنا...(( | ||
| خط ۸۹: | خط ۹۱: | ||
<span id='link346'><span> | <span id='link346'><span> | ||
==آيات ۱ - ۱۲ سوره فصلت == | ==آيات ۱ - ۱۲ سوره فصلت == | ||
بِسمِ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | ||
حم (۱) | حم (۱) | ||
تَنزِيلٌ | تَنزِيلٌ مِّنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ(۲) | ||
كِتَبٌ فُصلَت ءَايَتُهُ قُرْءَاناً | كِتَبٌ فُصلَت ءَايَتُهُ قُرْءَاناً عَرَبِيًّا لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ(۳) | ||
بَشِيراً وَ نَذِيراً فَأَعْرَض أَكثرُهُمْ فَهُمْ لا يَسمَعُونَ(۴) | بَشِيراً وَ نَذِيراً فَأَعْرَض أَكثرُهُمْ فَهُمْ لا يَسمَعُونَ(۴) | ||
وَ قَالُوا قُلُوبُنَا فى | وَ قَالُوا قُلُوبُنَا فى أَكنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ وَ فى ءَاذَانِنَا وَقْرٌ وَ مِن بَيْنِنَا وَ بَيْنِك حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَمِلُونَ(۵) | ||
قُلْ | قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشرٌ مِّثْلُكمْ يُوحَى إِلىَّ أَنَّمَا إِلَهُكمْ إِلَهٌ وَحِدٌ فَاستَقِيمُوا إِلَيْهِ وَ استَغْفِرُوهُ وَ وَيْلٌ لِّلْمُشرِكِينَ(۶) | ||
الَّذِينَ لا يُؤْتُونَ الزَّكوةَ وَ هُم بِالاَخِرَةِ هُمْ كَفِرُونَ(۷) | |||
إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصلِحَتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيرُ مَمْنُونٍ(۸) | |||
قُلْ أَ | قُلْ أَ ئنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِى خَلَقَ الاَرْض فى يَوْمَينِ وَ تجْعَلُونَ لَهُ أَندَاداً ذَلِك رَب الْعَلَمِينَ(۹) | ||
وَ جَعَلَ فِيهَا رَوَسىَ مِن فَوْقِهَا وَ بَرَك فِيهَا وَ | وَ جَعَلَ فِيهَا رَوَسىَ مِن فَوْقِهَا وَ بَرَك فِيهَا وَ قَدَّرَ فِيهَا أَقْوَتهَا فى أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سوَاءً لِّلسائلِينَ(۱۰) | ||
ثمَّ استَوَى إِلى السمَاءِ وَ هِىَ دُخَانٌ فَقَالَ لهََا وَ لِلاَرْضِ ائْتِيَا طوْعاً أَوْ كَرْهاً قَالَتَا أَتَيْنَا طائعِينَ(۱۱) | |||
فَقَضاهُنَّ سبْعَ سمَوَاتٍ فى يَوْمَينِ وَ أَوْحَى فى كلِّ سمَاءٍ أَمْرَهَا وَ زَيَّنَّا السمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصبِيحَ وَ حِفْظاً ذَلِك تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ(۱۲) | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۴۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۴۳ </center> | ||
ترجمه آيات | ترجمه آيات | ||
| خط ۱۲۷: | خط ۱۲۹: | ||
<span id='link348'><span> | <span id='link348'><span> | ||
==نكته اى كه از جمله تنزيل من الرحمن الرحيم استفاده مى شود == | ==نكته اى كه از جمله تنزيل من الرحمن الرحيم استفاده مى شود == | ||
حم تَنزِيلٌ | حم تَنزِيلٌ مِّنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | ||
كلمه ((تنزيل (( خبر است براى مبتدايى كه حذف شده و اين كلمه هر چند مصدر است ، ولى به معناى اسم مفعول است ، در نتيجه تقدير آيه اين مى شود: ((هذا منزل من الرحمن الرحيم : اين كتاب نازل شده از ناحيه رحمان رحيم است ((. و اگر از بين همه اسماء و صفات خدا نام دو صفت ((رحمان (( و ((رحيم (( را برد، كه اولى رحمت عامه خدا را حكايت مى كند كه شامل مؤ من و كافر هر دو مى شود و دومى از رحمت خاصه خدا خبر مى دهد كه تنها شامل مؤ منين است ، به اين منظور است كه اشاره كند به اينكه اين تنزيل مايه اصلاح دنياى مردم است ، همچنان كه مايه اصلاح آخرتشان است . | كلمه ((تنزيل (( خبر است براى مبتدايى كه حذف شده و اين كلمه هر چند مصدر است ، ولى به معناى اسم مفعول است ، در نتيجه تقدير آيه اين مى شود: ((هذا منزل من الرحمن الرحيم : اين كتاب نازل شده از ناحيه رحمان رحيم است ((. و اگر از بين همه اسماء و صفات خدا نام دو صفت ((رحمان (( و ((رحيم (( را برد، كه اولى رحمت عامه خدا را حكايت مى كند كه شامل مؤ من و كافر هر دو مى شود و دومى از رحمت خاصه خدا خبر مى دهد كه تنها شامل مؤ منين است ، به اين منظور است كه اشاره كند به اينكه اين تنزيل مايه اصلاح دنياى مردم است ، همچنان كه مايه اصلاح آخرتشان است . | ||
كِتَبٌ فُصلَت ءَايَتُهُ قُرْءَاناً | كِتَبٌ فُصلَت ءَايَتُهُ قُرْءَاناً عَرَبِيًّا لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ | ||
اين آيه خبرى است بعد از خبر قبلى ، يعنى بعد از كلمه ((تنزيل ((. | اين آيه خبرى است بعد از خبر قبلى ، يعنى بعد از كلمه ((تنزيل ((. | ||
<span id='link349'><span> | <span id='link349'><span> | ||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۳۸: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۴۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۴۵ </center> | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۱ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۳}} | |||
[[رده:تفسیر المیزان]] | [[رده:تفسیر المیزان]] | ||
