۱۳٬۷۸۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مقصود از درود فرستادن خدا بربندگانی كه بسيار ياد خدا مى كنند
| خط ۲۳۸: | خط ۲۳۸: | ||
==مقصود از درود فرستادن خدا بربندگانی كه بسيار ياد خدا مى كنند == | ==مقصود از درود فرستادن خدا بربندگانی كه بسيار ياد خدا مى كنند == | ||
«'''هُوَ الَّذِى | «'''هُوَ الَّذِى يُصَلِّى عَلَيْكُمْ وَ مَلَائكَتُهُ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظلُمَاتِ إِلى النُّورِ'''»: | ||
معناى جامع كلمۀ «صلاة» - به طورى كه از موارد استعمال آن فهميده مى شود - انعطاف است. چيزى كه هست، اين معناى جامع، به خاطر اختلاف مواردى كه به آن نسبت داده مى شود، مختلف مى شود. و به همين جهت بعضى گفته اند: «صلات» از خدا به معناى «رحمت»، و از ملائكه به معناى «استغفار»، و از مردم «دعا» است. | معناى جامع كلمۀ «صلاة» - به طورى كه از موارد استعمال آن فهميده مى شود - انعطاف است. چيزى كه هست، اين معناى جامع، به خاطر اختلاف مواردى كه به آن نسبت داده مى شود، مختلف مى شود. و به همين جهت بعضى گفته اند: «صلات» از خدا به معناى «رحمت»، و از ملائكه به معناى «استغفار»، و از مردم «دعا» است. | ||
| خط ۲۶۲: | خط ۲۶۲: | ||
از ظاهر سياق بر مى آيد كه كلمۀ «تَحِيَّتُهُم»، مصدرى است كه به مفعول خود اضافه شده است، و معنايش اين است كه: «ايشان تحيت گفته مى شوند». يعنى روزى كه پروردگارشان را ملاقات مى كنند، از ناحيه او و از ناحيه ملائكه او، به ايشان تحيت و سلام گفته مى شود. به اين معنا كه ايشان در روز لقاى خدا، در امنيت و سلامتى هستند، و هيچ مكروهى و عذابى به ايشان نمى رسد. | از ظاهر سياق بر مى آيد كه كلمۀ «تَحِيَّتُهُم»، مصدرى است كه به مفعول خود اضافه شده است، و معنايش اين است كه: «ايشان تحيت گفته مى شوند». يعنى روزى كه پروردگارشان را ملاقات مى كنند، از ناحيه او و از ناحيه ملائكه او، به ايشان تحيت و سلام گفته مى شود. به اين معنا كه ايشان در روز لقاى خدا، در امنيت و سلامتى هستند، و هيچ مكروهى و عذابى به ايشان نمى رسد. | ||
«'''وَ أعَدَّ لَهُم أجراً | «'''وَ أعَدَّ لَهُم أجراً كَرِيماً'''» - يعنى اجرى بسيار بزرگ و آبرومند براى ايشان آماده كرده است. | ||
