۱۳٬۷۳۸
ویرایش
خط ۱۵۰: | خط ۱۵۰: | ||
==جواب دوم موسى «ع» به فرعون، از حقيقت ربّ العالمين== | ==جواب دوم موسى «ع» به فرعون، از حقيقت ربّ العالمين== | ||
«'''قاَلَ رَبُّكُم وَ رَبُّ آبَائِكُمُ الأوّلِين '''» - اين جمله، پاسخ دوم موسى «عليه السلام» از پرسش فرعون است. وقتى موسى ديد فرعون دارد مغلطه مى كند و امر را بر حاضران مجلس مشتبه می سازد، لذا | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۳۷۸ </center> | |||
با اين كه كلمۀ «عَالِمين» را به تمامى عالَم از آسمان ها و زمين و مابين آن دو - كه انسان ها جزو آن است - تفسير كرده بود، مع ذلك براى اين كه نقشه فرعون را خنثى كرده باشد، صريح تر جواب داد و گفت: «رَبُّ العَالَمين»، همان ربّ شما و ربّ پدران گذشته شما است. | |||
خوب، خواهى گفت: عالَم انسانى كه چندين عالَم نيست، بلكه يك عالَم است، با اين حال چطور آن جناب كلمۀ «عَالَمِين» را در پاسخ دومش، به عالَم انسان ها تفسير كرد؟ | |||
در جواب مى گوييم: كلمۀ «عَالَم» به معناى جماعتى از مردم و يا موجوداتى ديگر است. پس عالَم هاى انسان، عبارت مى شود از جماعت هاى انسان، از جماعت حاضر در جلسه، و جماعت گذشته ايشان كه فرمود: پروردگار شما و پروردگار پدران گذشته شما. | |||
توضيح بيشتر اين محاوره اين كه: | |||
فرعون نمى خواست از حريم ارباب دفاع كند، بلكه در حقيقت مى خواست از «ربوبيت» خود دفاع كند و اين حيله را به كار برد كه تعلق «ربوبيت خدا» نسبت به خود را باطل كند و بگويد اصلا دامنه ربوبيت خدا، مرا نمى گيرد. ولى اين معنا را اين طور بيان كرد كه: | |||
«ربوبيت خدا»، به «عَالَميان» تعلق نمى گيرد و گرنه ربوبيت همۀ رب ها باطل مى شود، كه يكى از آن ها منم. هرچند فرعون خود را بزرگترين رب ها مى دانست، كه خداى تعالى، از وى حكايت فرموده كه گفت: «أنَا رَبُّكُمُ الأعلَى»، و نيز حكايت فرموده: «قَالَ فِرعَونُ يَا أيُّهَا المَلَأُ مَا عَلِمتُ لَكُم مِن إلَهٍ غَيرِى». | |||
پس گويا به موسى گفته است: اگر مقصودت از ربُّ العالَمين، خداى تعالى است، كه او، ربُّ العالَمين نيست، بلكه ربّ ارباب است و بس. و اگر مقصودت الهى ديگر است كه آن هم باطل است. زيرا هيچ الهى، ربُّ العالَمين نيست، بلكه هر الهى، ربُّ العالَم خودش است. پس ديگر ربُّ العالَمين چه معنايى دارد؟ | |||
و موسى «عليه السلام»، در پاسخ جوابى داده كه حاصلش اين مى شود كه: در عالَم هستى، جز يك رب وجود ندارد. در نتيجه، «ربُّ العالَمين»، ربّ شما هم هست و او مرا نزد شما فرستاده. | |||
و حاصل مغلطه فرعون اين است كه موسى جوابى به من | و حاصل مغلطه فرعون اين است كه: موسى جوابى به من نداد. تنها عبارت «ربُّ العالَمين» را عوض كرد. لذا موسى براى بار دوم، به طور صريح فرمود: «ربُّ العالَمين»، همان ربّ عالَم انسانيت عصر حاضر و عالَم انسانيت عصرهاى گذشته است و با اين بيان، حيله و نقشه فرعون خنثى شد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۳۷۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۳۷۹ </center> | ||
<span id='link259'><span> | <span id='link259'><span> |
ویرایش