۱۳٬۸۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۳۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←تفصيلى در مورد استنتاج پنج نتيجه از بيان كيفيت خلقت انسان و نبات
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
پس همين كه مى دانيم او حق است و جز حق عمل نمى كند، مى فهميم كه نشئه اى ديگر هست، و اين ملازمه بسيار روشن است. براى اين كه اين زندگى دنيايى با مرگ تمام مى شود. پس بايد يك زندگى ديگرى باشد كه باقى باشد و دستخوش مرگ نگردد. | پس همين كه مى دانيم او حق است و جز حق عمل نمى كند، مى فهميم كه نشئه اى ديگر هست، و اين ملازمه بسيار روشن است. براى اين كه اين زندگى دنيايى با مرگ تمام مى شود. پس بايد يك زندگى ديگرى باشد كه باقى باشد و دستخوش مرگ نگردد. | ||
پس آيه شريفه، يعنى جملۀ «إنَّا خَلَقنَاكُم مِن تُرَابٍ... ذَلِكَ بِأنَّ اللّهَ هُوَ | پس آيه شريفه، يعنى جملۀ «إنَّا خَلَقنَاكُم مِن تُرَابٍ... ذَلِكَ بِأنَّ اللّهَ هُوَ الحَقّ»، در همان مجراى آيه «وَ مَا خَلَقنَا السَّمَاوَاتِ وَ الأرضَ وَ مَا بَينَهُمَا لَاعِبِين * مَا خَلَقنَاهُمَا إلّا بِالحَقّ»، و آيه «وَ مَا خَلَقنَا السَّمَاءَ وَ الأرضَ وَ مَا بَينَهُمَا بَاطِلاً ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا» و امثال آن - يعنى آياتى كه متعرض اثبات معادند مى باشد. | ||
تنها فرقى كه ميان آيه مورد بحث و آن آيات هست، اين است كه گفتيم: آيه مورد بحث، مطلب را از راه حق مطلق بودن خدا اثبات مى كند، و آن آيات از راه حقيت فعل خدا، هرچند كه حقيت خدا مستلزم حقيت فعل او نيز هست. | تنها فرقى كه ميان آيه مورد بحث و آن آيات هست، اين است كه گفتيم: آيه مورد بحث، مطلب را از راه حق مطلق بودن خدا اثبات مى كند، و آن آيات از راه حقيت فعل خدا، هرچند كه حقيت خدا مستلزم حقيت فعل او نيز هست. | ||
