۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۳۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←يادآورى معاد و تهديد مشركان، به عذاب جاودانى
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
بعضى از مفسران گفته اند: ضمير جمع در كلمۀ «يَنسِلُونَ» به مردم بر مى گردد. و مراد از «يَنسِلُون»، بيرون شدنشان از قبور به سوى محشر است. ولى سياق ماقبل از جملۀ «حَتّى إذَا فُتِحَت...» و بعد از آن، كه مى فرمايد: «وَ اقتَرَبَ الوَعدُ الحَقّ» با اين معنا سازگار نيست. | بعضى از مفسران گفته اند: ضمير جمع در كلمۀ «يَنسِلُونَ» به مردم بر مى گردد. و مراد از «يَنسِلُون»، بيرون شدنشان از قبور به سوى محشر است. ولى سياق ماقبل از جملۀ «حَتّى إذَا فُتِحَت...» و بعد از آن، كه مى فرمايد: «وَ اقتَرَبَ الوَعدُ الحَقّ» با اين معنا سازگار نيست. | ||
و همچنين خود جمله مورد بحث، از نظر اين كه حال است، با آن درست در نمى آيد. علاوه بر اين كه «نسول: بيرون شدن» از هر حدب (بلندى) كه در جمله مورد بحث قرار گرفته، بر بيرون شدن از قبر صادق نيست. چون قبر، جزو بلندی هاى زمين نيست، و به همين جهت گوينده و صاحب اين توجيه كه همان مجاهد معروف است، كلمۀ «حَدَب» را «جدث» - با | و همچنين خود جمله مورد بحث، از نظر اين كه حال است، با آن درست در نمى آيد. علاوه بر اين كه «نسول: بيرون شدن» از هر حدب (بلندى) كه در جمله مورد بحث قرار گرفته، بر بيرون شدن از قبر صادق نيست. چون قبر، جزو بلندی هاى زمين نيست، و به همين جهت گوينده و صاحب اين توجيه كه همان مجاهد معروف است، كلمۀ «حَدَب» را «جدث» - با «جيم» و «ثاى» سه نقطه كه به معناى قبر است، قرائت كرده. | ||
«'''وَ اقْترَب الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِىَ شاخِصةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا...'''»: | «'''وَ اقْترَب الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِىَ شاخِصةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا...'''»: | ||
