۱۳٬۸۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از «امت واحده» در آیه شریفه: «إنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُم أُمَّةً وَاحِدَة»
| خط ۲۳۴: | خط ۲۳۴: | ||
كلمۀ «أُمّة»، به معناى جماعتى است كه مقصد واحدى آن ها را جمع كرده باشد. خطاب در آيه شريفه، به طورى كه سياق به آن گواهى مى دهد، خطابى است عمومى، كه تمامى افراد مكلف بشر را در بر مى گيرد. | كلمۀ «أُمّة»، به معناى جماعتى است كه مقصد واحدى آن ها را جمع كرده باشد. خطاب در آيه شريفه، به طورى كه سياق به آن گواهى مى دهد، خطابى است عمومى، كه تمامى افراد مكلف بشر را در بر مى گيرد. | ||
و مراد از | و مراد از «امت» در اين جا، نوع انسان است، كه معلوم است نوع براى خود وحدتى دارد، و همه انسان ها در آن نوع واحدند، و اگر اسم اشاره «هَذِهِ» را مؤنث آورده، به مناسبت تأنيث خبر «إنّ» است، كه همان كلمۀ «امت» مى باشد. | ||
و معناى آيه اين است كه: اين نوع انسانى، امت شما بشر است، و اين هم واحد است، (همه در انسانيت يكى هستند). پس امت واحده اى هستيد و من - اللّه واحد تعالى - پروردگار شما هستم. زيرا مالك و مدبّر شمايم، پس تنها مرا بپرستيد، و نه ديگران را. | و معناى آيه اين است كه: اين نوع انسانى، امت شما بشر است، و اين هم واحد است، (همه در انسانيت يكى هستند). پس امت واحده اى هستيد و من - اللّه واحد تعالى - پروردگار شما هستم. زيرا مالك و مدبّر شمايم، پس تنها مرا بپرستيد، و نه ديگران را. | ||
