۱۳٬۸۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←داستان یونس «ع» و مناجات او در شکم ماهی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==داستان یونس «ع» و مناجات او در شکم ماهی == | ==داستان یونس «ع» و مناجات او در شکم ماهی == | ||
«'''وَ ذَا النُّونِ إِذ ذَّهَب مُغَاضِباً | «'''وَ ذَا النُّونِ إِذ ذَّهَب مُغَاضِباً فَظَنَّ أَن لَّن نَقدِرَ عَلَيْهِ...'''»: | ||
كلمۀ «نون»، به معناى ماهى است و ذُوالنون (صاحب ماهى)، يونس پيغمبر، فرزند «متى» است، كه صاحب داستان ماهى است و از طرف پروردگار بر اهل نينوا مبعوث شد و ايشان را دعوت كرد، ولى ايمان نياوردند، پس نفرينشان كرد و از خدا خواست تا عذابشان كند. همين كه نشانه هاى عذاب نمودار شد، توبه كردند و ايمان آوردند. | كلمۀ «نون»، به معناى ماهى است و ذُوالنون (صاحب ماهى)، يونس پيغمبر، فرزند «متى» است، كه صاحب داستان ماهى است و از طرف پروردگار بر اهل نينوا مبعوث شد و ايشان را دعوت كرد، ولى ايمان نياوردند، پس نفرينشان كرد و از خدا خواست تا عذابشان كند. همين كه نشانه هاى عذاب نمودار شد، توبه كردند و ايمان آوردند. | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
ممكن هم هست جملۀ «إذ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أن لَن نَقدِرَ عَلَيه» در مورد تمثيل وارد شده باشد و معنايش اين باشد كه: رفتن او و جدایى اش از قومش، مانند رفتن كسى بود كه از مولايش قهر كرده باشد و پنداشته باشد كه مولايش بر او دست نمى يابد و او مى تواند با دور شدن، از چنگ وى بگريزد و مولايش نمى تواند او را سياست كند. | ممكن هم هست جملۀ «إذ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أن لَن نَقدِرَ عَلَيه» در مورد تمثيل وارد شده باشد و معنايش اين باشد كه: رفتن او و جدایى اش از قومش، مانند رفتن كسى بود كه از مولايش قهر كرده باشد و پنداشته باشد كه مولايش بر او دست نمى يابد و او مى تواند با دور شدن، از چنگ وى بگريزد و مولايش نمى تواند او را سياست كند. | ||
اين احتمال از اين نظر قوى نيست كه پيامبرى چون يونس، شأنش اجلّ از اين است كه حقيقتا و واقعا از مولايش قهر كند و به راستى بپندارد كه خدا بر او قادر نيست و او مى تواند با سفر كردن، از مولايش بگريزد. چون انبياى گرامى خدا ساحتشان، | اين احتمال از اين نظر قوى نيست كه پيامبرى چون يونس، شأنش اجلّ از اين است كه حقيقتا و واقعا از مولايش قهر كند و به راستى بپندارد كه خدا بر او قادر نيست و او مى تواند با سفر كردن، از مولايش بگريزد. چون انبياى گرامى خدا ساحتشان، منزّه از چنين پندارها است، و به عصمت خدا، معصوم از خطا هستند. | ||
پس همان طور كه گفتيم، آيه شريفه از باب تمثيل است، نه حكايت يك واقعيت خارجى. در جملۀ «فَنَادَى فِى الظُّلُمَات...»، ايجاز به حذف به كار رفته. يعنى جزئياتى كه خواننده خود می داند چیست، از وسط | پس همان طور كه گفتيم، آيه شريفه از باب تمثيل است، نه حكايت يك واقعيت خارجى. در جملۀ «فَنَادَى فِى الظُّلُمَات...»، ايجاز به حذف به كار رفته. يعنى جزئياتى كه خواننده خود می داند چیست، از وسط | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
«'''وَ جَعَلنَاهَا وَ ابنَهَا آيَةً لِلعَالَمِين'''» - در اين جمله، عيسى و مادرش يك آيت به شمار آمده اند. چون منظور از آيت در اين جا، تولد اين طورى است و اين آيت، قائم به هر دو است. و چون مريم در اقامه اين آيت، مقدم بر عيسى است، لذا اول نام مريم را برده، فرموده: «ما او و فرزندش را». و نفرموده: «ما فرزندش را و خودش را» آيت قرار داديم. و همين افتخار براى مريم بس است كه در قرآن، نامش در زمره و در رديف انبيا «عليهم السلام» آمده و حال آن كه خودش از انبيا نبوده است. | «'''وَ جَعَلنَاهَا وَ ابنَهَا آيَةً لِلعَالَمِين'''» - در اين جمله، عيسى و مادرش يك آيت به شمار آمده اند. چون منظور از آيت در اين جا، تولد اين طورى است و اين آيت، قائم به هر دو است. و چون مريم در اقامه اين آيت، مقدم بر عيسى است، لذا اول نام مريم را برده، فرموده: «ما او و فرزندش را». و نفرموده: «ما فرزندش را و خودش را» آيت قرار داديم. و همين افتخار براى مريم بس است كه در قرآن، نامش در زمره و در رديف انبيا «عليهم السلام» آمده و حال آن كه خودش از انبيا نبوده است. | ||
<span id='link316'><span> | <span id='link316'><span> | ||
==بحث روايتى == | ==بحث روايتى == | ||
چند روايت درباره حكم داوود و سليمان در ذيل آيه : ((و داود و سليمان اذ يحكمان (( | چند روايت درباره حكم داوود و سليمان در ذيل آيه : ((و داود و سليمان اذ يحكمان (( | ||
