۱۳٬۸۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۳۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←وجوه مفسران، در معنای استثناء در آيه شریفه
| خط ۱۵۴: | خط ۱۵۴: | ||
ليكن اين وجه با آيات بسيارى كه قبلا نقل كرديم كه افعال گذشته و آينده انبياء و ساير مردم را به خود ايشان نسبت داده، منافات دارد، بلكه در آن آيات پيغمبر خود را دستور مى دهد كه اعمال خود را به خودش نسبت دهد. مثل اين كه فرموده: «فَقُل لِى عَمَلِى وَ لَكُم عَمَلُكُم»، و مانند آيه: «قُل سَأَتلُوا عَلَيكُم مِنهُ ذِكراً». | ليكن اين وجه با آيات بسيارى كه قبلا نقل كرديم كه افعال گذشته و آينده انبياء و ساير مردم را به خود ايشان نسبت داده، منافات دارد، بلكه در آن آيات پيغمبر خود را دستور مى دهد كه اعمال خود را به خودش نسبت دهد. مثل اين كه فرموده: «فَقُل لِى عَمَلِى وَ لَكُم عَمَلُكُم»، و مانند آيه: «قُل سَأَتلُوا عَلَيكُم مِنهُ ذِكراً». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۳۸۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۳۸۱ </center> | ||
==معناى آيه: «فراموش نکردن ذکر خدا»، در آیه شریفه== | |||
«'''وَ اذْكُر رَّبَّك إِذَا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسى أَن يَهْدِيَنِ رَبّى لاَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَداً'''» | «'''وَ اذْكُر رَّبَّك إِذَا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسى أَن يَهْدِيَنِ رَبّى لاَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَداً'''» | ||
