۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۲۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى اين كه فرمود: «سپس اصحاب كهف را بيدار كرديم»
| خط ۲۲۵: | خط ۲۲۵: | ||
و معناى آيات سه گانه، يعنى آيه «إذ أوَى الفِتيَةُ... أمَداً» اين است: وقتى جوانان در غار جا گرفتند، از پروردگار خود در همان موقع درخواست كردند كه: پروردگارا! به ما از ناحيه خودت رحمتى عطا كن كه ما را به سوى راه نجاتمان هدايت كند. پس سال هاى معدودى ايشان را در غار بخوابانديم و آنگاه بيدارشان كرديم تا معلوم شود كداميك از دو طایفه، مدت خواب خود را مى داند، و آن را شمرده است. | و معناى آيات سه گانه، يعنى آيه «إذ أوَى الفِتيَةُ... أمَداً» اين است: وقتى جوانان در غار جا گرفتند، از پروردگار خود در همان موقع درخواست كردند كه: پروردگارا! به ما از ناحيه خودت رحمتى عطا كن كه ما را به سوى راه نجاتمان هدايت كند. پس سال هاى معدودى ايشان را در غار بخوابانديم و آنگاه بيدارشان كرديم تا معلوم شود كداميك از دو طایفه، مدت خواب خود را مى داند، و آن را شمرده است. | ||
و اين آيات سه گانه، به طورى كه ملاحظه مى فرماييد، اجمال داستان اصحاب كهف را يادآورى نموده و تنها جهت آيت بودن آن را و غرابت امر ايشان را بيان مى كند. آيه | و اين آيات سه گانه، به طورى كه ملاحظه مى فرماييد، اجمال داستان اصحاب كهف را يادآورى نموده و تنها جهت آيت بودن آن را و غرابت امر ايشان را بيان مى كند. آيه اولى، اشاره مى كند كه چگونه به غار درآمدند، و درخواست راه نجات كردند، ودر دومى، به خواب رفتن آنان را در سال هايى معدود بيان نموده، در آيه سوم، به بيدار شدن و اختلافشان در مقدار زمانى كه خوابيدند، اشاره شده است. | ||
