۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←از هر چیزی که بدان علم و یقین ندارید، پیروی نکنید
| خط ۱۵۹: | خط ۱۵۹: | ||
==از هر چیزی که بدان علم و یقین ندارید، پیروی نکنید == | ==از هر چیزی که بدان علم و یقین ندارید، پیروی نکنید == | ||
«'''وَ لا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَك بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤَادَ كُلُّ | «'''وَ لا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَك بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئكَ كَانَ عَنْهُ مَسئُولاً'''»: | ||
بنابر قرائت معروف: «لَا تَقفُ» - به سكون قاف و ضمّه فاء - از ماده «قَفَا - يَقفُو- قَفواً»، و به معناى متابعت است. قافيه شعر را هم از اين جهت «قافيه» مى گويند كه آخر هر مصراع با آخر مصراع هاى قبل از خودش متابعت مى كند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۱۲۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۱۲۶ </center> | ||
و بنابر قرائت غير معروف كه «لَا تَقُف» - با ضمّه قاف و سكون فاء - قرائت كرده اند، از مادۀ «قَافَ» گرفته اند، كه به همان معناى متابعت است. و لذا از بعضى اهل لغت نقل شده كه گفته اند: مادۀ دومى از ماده اولى قلب شده، مانند لغت «جَبَذَ»، كه از ماده «جَذَبَ» قلب شده و هر دو، به يك معنا است. لذا علم قيافه شناسى را از اين نظر «قيافه» گفته اند كه دنبال جاى پا را گرفته و به مقصود راهنمایى مى شود. | |||
اين | اين آيه، از پيروى و متابعت هر چيزى كه بدان علم و يقين نداريم، نهى مى كند. و چون مطلق و بدون قيد و شرط است، پيروى اعتقاد غير علمى و همچنين عمل غير علمى را شامل گشته و معنايش چنين مى شود: | ||
به چيزى كه به صحت آن علم ندارى، معتقد مشو، و چيزى را كه نمى دانى، مگو، و كارى را كه علم بدان ندارى مكن، زيرا همۀ اين ها، پيروى از غير علم است. پيروى نكردن از چيزى كه بدان علم نداريم و همچنين پيروى از علم، در حقيقت حكمى است كه فطرت خود بشر آن را امضاء مى كند. | |||
<span id='link83'><span> | <span id='link83'><span> | ||
