تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۷: تفاوت میان نسخه‌ها

__TOC__

البته طبع كلام و لحن آن اقتضاء داشت بفرمايد:«'''براى خدا امثال بگيريد و مردم را از راه خدا منحرف بكنيد كه بازگشتتان به سوى جهنم است '''».ولى اينطور نفرموده بلكه فرمود:«'''براى خدا امثال گفتند و مردم را از راه خدا منحرف نمودند.به ايشان بگو از كار خود بهره بگيريد كه بازگشتتان به سوى خدا است '''» تا در ضمن سخن به غرض فاسد ايشان كه همان بهره هاى مادى است و آن را پنهان مى كردند تصريح كرده باشد و در نتيجه بهتر رسوا شده باشند.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۸۲ </center>

بعد از آنكه آنها را به وسيله رسول گراميش و بخاطر گمراه كردن مردم از راه خدا تهديد به عذاب قيامت كرد، اينك به وسيله همان پيامبر بندگان خود را كه ايمان آورده اند دستور مى دهد كه او را رها نكنند و تا روز قيامت - كه در آن روز ديگر مجالى براى جبران سعادتهاى فوت شده نيست ، و ديگر با هيچ وسيله اى از وسايل موجود در دنيا كه يا معاوضه ، و دادن چيزى و گرفتن چيزى است ، و يا دوستى و محبت است ، نمى توان كه از دست رفته جبران كرد - فرا نرسيده ، راه خدا و ريسمان محكم او را از دست ندهند، چون روز قيامت فقط و فقط روز حساب و جزا است و شان آن روز تنها همين است و شان ديگرى در آن نيست .

<span id='link58'><span>

==استدلال بر اختصاص ربوبيت براى خدا به اختصاص تدبير عام موجودات به او ==

بعد از آنكه داستان شريك قرار دادن براى خدا را از ناحيه مشركين و اضلال و تهديد ايشان به آتش دوزخ را تمام نمود اينك در اين آيه و دو آيه بعد، استدلال بر اختصاص ربوبيت براى خداى تعالى را ايراد مى فرمايد، و آن را از راه اختصاص تدبير عام موجودات ، از قبيل نظام خلقت و فرستادن آب از آسمان و بيرون كردن رزق از زمين و تسخير درياها (كشتى ها) و نهرها و آفتاب و ماه ، و شب و روز، به نتيجه مى رساند، و سپس در آخر اين سه آيه ، به اين معنا اشاره مى كند كه اين نعمتها و ميليونها نعمت ديگرى كه از حد شمارش بيرون است همه از ناحيه خداى تعالى به انسانها داده شده .و همانطور كه گفتيم بيانات اين سوره همه در روشنايى دو اسم از اسامى خداى تعالى ، يعنى اسم «'''عزيز'''» و «'''حميد'''» جريان مى يابد.

پس اينكه فرمود:«'''الله الذى خلق السموات و الارض '''» در معناى اين است كه :بگوييم :خداى تعالى ، تنها و يگانه رب عالم است نه اينهايى كه شما براى او شريك قرار داده ايد.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۸۴ </center>

در جمله «'''انزل من السماء ماء فاخرج به '''» مقصود از «'''سماء'''» جهت بالا است ، يعنى مقصود از اين كلمه ، همان معناى لغوى آن است ، و مقصود از آب نازل ، باران است كه از جهت بالا فرو مى ريزد، پس آب در كره زمين كه مايه زندگى جنبدگان و نباتات زمين است ، همه از باران است .

معناى «'''سخر لكم الفلك '''» و سخر لكم الانهار))

تسخير كشتيها براى مردم به معناى آن است كه آن را وسيله نفع بردن مردم در مقاصدشان قرار دهد، به اين صورت خود آنان و بارهايشان را از جايى بجاى ديگر حمل كند بدون اينكه متوقف شوند، و يا در آب فرو روند.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۸۵ </center>

و همچنين حيوان و نبات هم كه باز مسخر آدمند، بوسيله آن براى بشر باقى بمانند.

راغب مى گويد:كلمه «'''داب '''» به معناى ادامه سير است ، وقتى گفته مى شود«'''فلان داب فى السير دابا'''» معنايش اين است كه فلانى همچنان راه را ادامه داد، در قرآن كريم هم در آيه «'''و سخر الشمس و القمر دائبين '''» به همين معنا آمده و نيز داب به معناى عادت هميشگى و مستمر است بطورى كه دائما بر يك حال بماند، در قرآن آنجا كه فرموده :«'''كداب آل فرعون '''» به اين معنا است .يعنى مانند عادت فرعون كه سالها بر آن جريان داشت و معناى آيه روشن است .

<span id='link60'><span>

==معناى سؤ ال و توضيح مراد از جمله : اتيكم منكل ما سالتموه : خداوند از تمام آنچه از او خواستيد به شما داد))==

و در همان كتاب است كه ابن مردويه از ابن عباس روايت كرده كه گفت :به عمر گفتم در باره آيه :«'''الذين بدلوا نعمه الله كفرا'''» چه مى گوئى گفت :مقصود از آن دو فاميل از قريش است كه فاجرترين ايشانند، و آنها دائى هاى من و عموهاى تواند، اما دائى هاى مرا خداوند در جنگ بدر منقرضشان كرد، و اما عموهاى تو، خداوند تا مدتى مهلتشان داده است .

[[رده:تفسیر المیزان]]