۱۴٬۰۶۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۱ بخش۴۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
و اگر فرمود: به «رحمان»، و نفرمود به «ما»، با اين كه ظاهر سياق اقتضاء داشت بفرمايد: «و براى ايشان كه به ما كفر مى ورزند، تبليغ نمايى»، بدان جهت بود كه اشاره كند به اين كه نپذيرفتن وحيى كه رسول اللّه (صلى اللّه عليه و آله و سلم) بر ايشان مى خواند - كه همان قرآن باشد - و اعتنا نكردنشان به امر آن و اعتراض شان به اين كه «چرا آيتى از ناحيه پروردگارش بر او نازل نشده»، در حقيقت كفران رحمت عمومى الهى است. رحمتى كه اگر آن را بپذيرند و بدان عمل كنند، متضمن سعادت دنيا و آخرت آنان است. | و اگر فرمود: به «رحمان»، و نفرمود به «ما»، با اين كه ظاهر سياق اقتضاء داشت بفرمايد: «و براى ايشان كه به ما كفر مى ورزند، تبليغ نمايى»، بدان جهت بود كه اشاره كند به اين كه نپذيرفتن وحيى كه رسول اللّه (صلى اللّه عليه و آله و سلم) بر ايشان مى خواند - كه همان قرآن باشد - و اعتنا نكردنشان به امر آن و اعتراض شان به اين كه «چرا آيتى از ناحيه پروردگارش بر او نازل نشده»، در حقيقت كفران رحمت عمومى الهى است. رحمتى كه اگر آن را بپذيرند و بدان عمل كنند، متضمن سعادت دنيا و آخرت آنان است. | ||
معناى جمله: «اليه متاب» | ==معناى جمله: «اليه متاب»== | ||
«'''قل هو ربى لا اله الا هو عليه توكلت و اليه متاب '''» - در اين جمله، به رسول گرامى خود دستور مى دهد به اين كه مسأله توحيد را به صراحت به ايشان گوشزد كند، و فرمود: «بگو او پروردگار من است، معبودى نيست جز او، من بر او توكل مى كنم و بازگشتگاه من به سوى اوست». | «'''قل هو ربى لا اله الا هو عليه توكلت و اليه متاب '''» - در اين جمله، به رسول گرامى خود دستور مى دهد به اين كه مسأله توحيد را به صراحت به ايشان گوشزد كند، و فرمود: «بگو او پروردگار من است، معبودى نيست جز او، من بر او توكل مى كنم و بازگشتگاه من به سوى اوست». | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
و همان طور كه گفتيم، تقدير جمله شرطيه و جزائش، چيزى نظير اين باشد که: «اگر هم قرآنى نازل شود كه فرضا كوه ها را از جاى بكند و زمين را قطعه قطعه سازد و مُردگان را به زبان آورد، باز اينان هدايت نمى شوند، مگر آن كه خدا بخواهد». | و همان طور كه گفتيم، تقدير جمله شرطيه و جزائش، چيزى نظير اين باشد که: «اگر هم قرآنى نازل شود كه فرضا كوه ها را از جاى بكند و زمين را قطعه قطعه سازد و مُردگان را به زبان آورد، باز اينان هدايت نمى شوند، مگر آن كه خدا بخواهد». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۴۹۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۴۹۳ </center> | ||
سه وجه در معناى آيه: «افلم ييأس الذين امنوا ان لو يشاء الله لهدى الناس جميعا» | ==سه وجه در معناى آيه: «افلم ييأس الذين امنوا ان لو يشاء الله لهدى الناس جميعا»== | ||
«'''أَ فَلَمْ يَايْئَسِ الَّذِينَ ءَامَنُوا أَن لَّوْ يَشاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاس جَمِيعاً'''»: | «'''أَ فَلَمْ يَايْئَسِ الَّذِينَ ءَامَنُوا أَن لَّوْ يَشاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاس جَمِيعاً'''»: | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
و در آيه شريفه، تهديد و وعيد قطعى است براى كسانى كه كفر ورزيدند به عذابى كه هرگز بر نمى گردد، و نيز در آن علائم و مقدمات آن عذاب ذكر شده، كه يكى پس از ديگرى، بروز مى كند تا خود آن عذاب موعود فرا رسد. | و در آيه شريفه، تهديد و وعيد قطعى است براى كسانى كه كفر ورزيدند به عذابى كه هرگز بر نمى گردد، و نيز در آن علائم و مقدمات آن عذاب ذكر شده، كه يكى پس از ديگرى، بروز مى كند تا خود آن عذاب موعود فرا رسد. | ||
<span id='link357'><span> | <span id='link357'><span> | ||
و معناى آيه اين است كه: لايزال مصيبت هاى كوبنده بر سر اين ها كه به دعوت حقه تو كفر مى ورزند، به خاطر آنچه كردند و كفرى كه به رحمان ورزيدند، مى آيد، و يا در نزديكى هاى خانه شان فرود آمده، همواره بدين حال هستند، تا آن كه آن عذابى كه خداوند وعده شان داده برسد. چون خداى تعالى، خُلف وعده نمى كند و گفتارش تغيير نمى پذيرد. | و معناى آيه اين است كه: لايزال مصيبت هاى كوبنده بر سر اين ها كه به دعوت حقه تو كفر مى ورزند، به خاطر آنچه كردند و كفرى كه به رحمان ورزيدند، مى آيد، و يا در نزديكى هاى خانه شان فرود آمده، همواره بدين حال هستند، تا آن كه آن عذابى كه خداوند وعده شان داده برسد. چون خداى تعالى، خُلف وعده نمى كند و گفتارش تغيير نمى پذيرد. | ||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۳۶: | ||
<span id='link358'><span> | <span id='link358'><span> | ||
«'''أَ فَمَنْ هُوَ قَائمٌ عَلى كلِّ نَفْسِ بِمَا كَسبَت وَ جَعَلُوا للَّهِ شرَكاءَ'''»: | «'''أَ فَمَنْ هُوَ قَائمٌ عَلى كلِّ نَفْسِ بِمَا كَسبَت وَ جَعَلُوا للَّهِ شرَكاءَ'''»: | ||
