الْأُخْدُود
از الکتاب
«أُخْدُود» به گفته «راغب» در «مفردات» به معناى شکاف وسیع، عمیق و گسترده در زمین است; یا به تعبیر دیگر گودال ها و خندق هاى بزرگ را گویند. جمع آن «اخادید» و در اصل از «خَدّ» انسان گرفته شده که به معناى دو فرورفتگى است که در دو طرف بینى انسان در سمت راست و چپ قرار دارد (و به هنگام گریه اشک بر آن جارى مى شود); سپس کنایتاً بر گودالى که بر صورت زمین ظاهر مى شود اطلاق شده (و بعداً به صورت یک معناى حقیقى درآمده است).
ریشه کلمه
- خدد (۲ بار)
