المائدة ٩٠: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[الأنفال ١ | الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ...]] (۱) | [[الأنفال ١ | الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ...]] (۱) | ||
</div> | </div> | ||
== نزول == | |||
'''محل نزول:''' | |||
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ۳، ص ۲۳۱.</ref> | |||
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۳۱۳.</ref> | |||
هشام بن سالم گويد: از امام صادق عليه‌السلام شنيدم كه فرمود حمزة بن عبدالمطلب و دوستانش با شراب سكر كه<ref> صاحب منتهى الارب گويد: سكر كه لغت حبشى است و به ضم سين و كاف اول و به سكون راء است، شرابى است كه از ارزن مى گيرند و معرب آن سقرقع به ضم سين و قاف اول و فتح قاف ثانى است و نيز شرابى است مربوط به اهل حجاز كه از جو و ديگر حبوبات مى گيرند.</ref> دمساز بودند، روزى در آن حال به ناقه اى برخوردند. حمزه پرسيد اين ناقه از كيست؟ گفتند: از برادر زاده ات على بن ابى‌طالب است. | |||
دستور داد ناقه را نحر كردند، على وقتى ناقه خود را به آن حالت ديد، پرسيد: چه كسى ناقه او را نحر كرده است؟ گفتند: حمزه دستور نحر ناقه را داده است. على شكايت نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله برد. پيامبر نزد حمزه آمد و علت آن را از حمزه جويا گرديد و اين واقعه قبل از غزوه احد بوده است سپس اين آية نازل گرديد. | |||
پس از نزول آيه پيامبر دستور داد تمام ظروفى را كه با آن شراب مي‌خوردند نزد او در بيرون مسجد جمع‌آورى كرده و شكستند سپس دستور فرمود كه مردم براى جنگ احد آماده شوند همه جمع شدند. حمزه نيز شركت نمود و در جناح لشكر قرار گرفت پس از شروع جنگ، حمزه به لشكر دشمن حمله برد و غلبه كرد سپس به جايگاه خويش بازگشت. | |||
مردم گفتند: مرحبا اى عموى رسول خدا صلی الله علیه و آله كه غلبه كردى ولى مى پنداريم كه در دل رسول خدا صلی الله علیه و آله از تو كدورتى است، حمزه باز به حمله خويش ادامه داد در اين حمله نيز غالب شد. باز مسلمين زبان به تحسين گشودند و گفتار قبلى را تكرار نمودند. حمزه پس از اين غلبه و گفتار مردم نزد پيامبر آمد. | |||
رسول خدا صلی الله علیه و آله وقتى عموى خود را ديد به طرف او رفت و وى را در آغوش خود گرفت و ميان دو چشم عموى خود را بوسيد. حمزه باز به حمله خويش ادامه داد و پس از اين حمله شربت شهادت نوشيد و پيامبر با دست خويش او را كفن كرد.<ref> البرهان في تفسير القرآن.</ref> | |||
ابوهريره گويد: هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد مدينه گرديد، اهل مدينه شراب مي‌خوردند و قمار ميكردند. از پيامبر در اين باره سؤال نمودند آيه ۲۱۹ سوره بقره «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ» كه ترجمه اش در جاى خود ذكر شده، نازل گرديد. | |||
بعد از نزول اين آيه مردم گفتند: خداوند شراب و قمار را بر ما حرام نكرده، فقط گفته است كه گناهى بس بزرگ است. لذا به شرب خمر و بازى قمار ادامه ميدادند تا اين كه روزى مردى از مهاجرين با حالت مستى به نماز ايستاد و عده اى به او اقتدا كردند. مرد مهاجر به علت مستى، سوره نماز را به غلط ادا كرد سپس آيه ۴۳ سوره نساء «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاتَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى » كه ترجمه اش گذشت نازل گرديد و بعد اين آيه و آيه ۹۱ كه در اين باره شديدتر بوده نزول يافت. بعد از نزول اين آيات مردم گفتند از اين به بعد شراب و قمار را ترك خواهيم نمود.<ref> مسند احمد.</ref> | |||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۱۴#link85 | آيات ۹۳ - ۹۰ ، سوره مائده]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۱۴#link85 | آيات ۹۳ - ۹۰ ، سوره مائده]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۱۴#link86 | ده خصوصيت در اين آيات كه تشديد و تاءكيد حرمت شراب را مى رسانند]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۱۴#link86 | ده خصوصيت در اين آيات كه تشديد و تاءكيد حرمت شراب را مى رسانند]] | ||
| خط ۵۳: | خط ۷۶: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۱۶#link104 | شراب در همه شرايع حرام بوده است]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۱۶#link104 | شراب در همه شرايع حرام بوده است]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۲۹#link34 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۲۹#link34 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ «90» | |||
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! همانا شراب و قمار و بتها و تيرهاى قرعه، پليد و ازكارهاى شيطان است، پس از آنها بپرهيزيد، تا رستگار شويد. | |||
===نکته ها=== | |||
عرب، به شعر و شراب، علاقه‌ى شديد داشت، به همين جهت تحريم شراب به صورت تدريجى انجام گرفت. در ابتدا آيه آمد كه از خرما و انگور مى‌توان هم رزق خوب تهيه كرد، هم شرابى مست كننده، «1» در آيه‌اى ديگر به منافع قمار و شراب و بيشتر بودن گناهش از منافعش اشاره كرده است. «2» بعد از مدتى آيه آمد كه در حال مستى نماز نخوانيد. «3» سپس آيه‌ى فوق نازل شد و آن را پليد و عمل شيطانى دانست و دستور اجتناب از آن را صادر كرد. | |||
«خمر»، به معناى پوشاندن با كلمه‌ى «خِمار» از يك ريشه است. به مقنعه‌ى زنان خِمار مى‌گويند، چون موى سر را مى‌پوشاند. شراب را هم خَمر مى‌گويند، چون عقل را مى‌پوشاند. | |||
«ميسر» از «يسر»، به معناى آسانى است. چون در قمار، افراد بدون زحمت، پول به دست مى‌آورند، به آن مَيسر گويند. | |||
كلمه «أنصاب» جمع «نصب»، به معناى سنگ‌هايى است كه اطراف كعبه نصب و روى آن قربانى مى‌كردند و به آنها تبرّك مى‌جستند. «4» و يا مراد خود قربانى است كه روى سنگ‌ها | |||
---- | |||
«1». نحل، 67. | |||
«2». بقره، 219. | |||
«3». نساء، 43. | |||
«4». تفسير الميزان. | |||
جلد 2 - صفحه 366 | |||
ذبح مى‌كردند. در حديث مى‌خوانيم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در معناى انصاب فرمود: چيزى است كه مشركان براى بتها قربانى مى‌كردند. «ما ذبحوه لآلهتهم» «1» | |||
«ازلام»، نوعى قرعه‌كشى و قمار با چوب است كه در جاهليّت رواج داشته. | |||
امام باقر عليه السلام درباره‌ى خمر فرمود: كلّ مسكر ... اذا أخمر فهو حرام «2» هر چيزى كه انسان را مست كند، حرام است. | |||
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «قمار با هر وسيله‌اى كه باشد، حتّى گردو، حرام است». «3» | |||
در حديث آمده است: «شارب الخمر كعابد الوثن» «4» شرابخوار، مثل بت‌پرست است. | |||
در شراب، هر نوع همكارى در توليد، توزيع ومصرف آن حرام است. امام باقر عليه السلام از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل مى‌كند كه آن حضرت ده گروه را كه به نحوى در شرابخوارى مؤثّرند، لعنت كرد: «غارسها و حارسها و عاصرها و شاربها و ساقيها و حاملها و المحمول اليه و بايعها و مشتريها و آكل ثمنها» «5» آنكه نهال انگور را مى‌كارد، آنكه به ثمر مى‌رساند، سازنده، نوشنده، ساقى، حمل كننده، دريافت كننده، فروشنده و خريدار و هر كس كه به نحوى از درآمد آن بهره‌مند مى‌شود، ملعون است. | |||
===پیام ها=== | |||
1- ايمان، با شرابخوارى و قماربازى سازگارى ندارد. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ ... فَاجْتَنِبُوهُ ... | |||
2- شراب و قمار، در رديف بت‌پرستى است. «الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ» (بنابر اين‌كه مراد از انصاب، بتها باشد) | |||
---- | |||
«1». كافى، ج 5، ص 123. | |||
«2». تفسير نورالثقلين. | |||
«3». كافى، ج 5، ص 123. | |||
«4». بحار، ج 27، ص 234. | |||
«5». تفسير نورالثقلين. | |||
جلد 2 - صفحه 367 | |||
3- اسلام از پليدى‌ها نهى مى‌كند. رِجْسٌ ... فَاجْتَنِبُوهُ | |||
4- خوردن لقمه‌ى حلال و پرهيز از حرام‌خوارى، در سعادت و رستگارى انسان مؤثّر است. «فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (90) | |||
شأن نزول- حق تعالى در خصوص خمر، چهار آيه نازل فرمود: 1- در مكه «وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخِيلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَراً». «1» 2- وقتى كه عمر بن خطاب و معاذ بن جبل در باب خمر و ميسر از حضرت رسالت صلى اللّه عليه و آله سؤال كردند. جواب آمد «قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ». «2» 3- در مهمانى عبد الرحمن بن عوف كه امام ايشان بود در نماز شام، سوره «قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ» «3» خواند به حذف «لا» تماما، آيه آمد «لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى». «4» 4- در زمانى كه عثمان مالك، ضيافتى نمود. سعد وقاص در مهمانى بود. بعد از طعام شراب | |||
---- | |||
«1» نحل، آيه 67. | |||
«2» بقره، آيه 219. | |||
«3» كافرون، آيه اوّل. | |||
«4» نساء، آيه 43. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 170 | |||
خوردند. در حال مستى، سعد انشاء شعرى مشتمل بر هجو انصار، يكى از مجلسيان سر سعد را شكسته. سعد شكايت را خدمت حضرت رسالت صلى اللّه عليه و آله نمود، آيه شريفه نازل شد: | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا: اى گروه مؤمنان إِنَّمَا الْخَمْرُ: جز اين نيست بدرستى كه آنچه ستر كند عقل را، خمر و داخل در آنست تمام مسكرات از عرق و شراب و كنياك و آبجو و غيره. وَ الْمَيْسِرُ: و قمار باختن. و اين نيز عام است و شامل نرد و شطرنج و آس و گنجفه و كعب و تخم مرغ و گردو بازى و غيره. | |||
وَ الْأَنْصابُ: و بتانى كه براى مشركين نصب كرده‌اند. وَ الْأَزْلامُ: تيرهاى قدح كه به آنها تفأل مى‌زدند در اسفار و اعمال خود. رِجْسٌ: اينها تماما پليد و نجس و كريه، و عقول از آن متنفر است. «رجس» اسم هر چيزى است كه عقل و شرع استقذار و استكراه آن نمايد، خواه نجس العين باشد يا نه. مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ: از عمل و وسوسه و تزيين شيطان، زيرا مسبب است از تسويل و تزيين او باشد. فَاجْتَنِبُوهُ: پس اجتناب كنيد از اين پليد و يا آنچه مذكور شد يا از عمل شيطان. لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ: براى آنكه رستگار شويد به اجتناب از آن. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (90) | |||
ترجمه | |||
اى كسانيكه ايمان آورديد جز اين نيست كه شراب و قمار و بتان و تيرهاى سهم‌بندى پليد است از كردار شيطان است پس اجتناب كنيد از آن باشد كه شما رستگار شويد. | |||
تفسير | |||
در كافى از امام باقر (ع) نقل نموده كه چون اين آيه نازل شد سؤال نمودند از پيغمبر (ص) كه ميسر چيست فرمود هر قمارى است حتى بكعب و گرد و پرسيدند انصاب چيست فرمود آنچه را براى بتان ذبح مينمايند عرض كردند از لام چيست فرمود تيرهائى است كه با آن قسمت مينمايند و قمى ره از آنحضرت نقل نموده كه هر مسكر آشاميدنى كه بپوشاند عقل را پس آن خمر است و هر چه مسكر باشد زياد آن كمش هم حرام است وقتى آيه تحريم خمر آمد در مدينه شراب انگور نبود آنچه بود شراب خرما و كشمش بود همه ظروف خود را آوردند و پيغمبر (ص) فرمود همه اينها خمر است و خدا آنرا حرام فرموده كم و زيادش را خريد و فروش و انتفاع از آنرا و فرمود كسيكه خمر بنوشد تا سه مرتبه | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 264 | |||
تازيانه بزنيد او را و در مرتبه چهارم بكشيد او را و بر خداوند لازم است كه بخوراند بكسيكه خمر خورده است صديد را و آن چرك و خون غليظ است كه از فرج زنان زناكار بيرون مى‌آيد كه اهل محشر از حرارت و گند آن متأذى ميشوند و ما شمه‌اى از اخبار حرمت خمر و ميسر را در سوره بقره در ذيل آيه و يسئلونك عن الخمر و الميسر و حديث ديگرى راجع به بيان انصاب و ازلام در اوائل اين سوره در ذيل آيه حرّمت عليكم الميتة ذكر نموديم و چون از ضروريات دين است و دلالت آيه بر آن واضح است محتاج به بيان نيست عمده بيان استفاده نجاست خمر است از اين آيه و آن بنظر حقير بملاحظه آنستكه حكم شده است در آيه به نجاست و وجوب اجتناب از آن چون رجس در لغت بمعنى پليد است و آن لفظى است كه اگر صفت عملى قرار داده شود معنى آن زشتى است و اگر صفت شى‌ء خارجى شود معنى آن نجاست است و در آيه شريفه چهار موضوع ذكر شده كه حكم فرموده بر هر يك به پليدى و آن چهار موضوع خمر و قمار و ذبيحه براى بتان و تقسيم بقرعه كشى با تيرها است و از اين چهار موضوع خمر و ذبيحه موجود عينى است و قمار و تقسيم با تيرها عمل است كه آن دو نجس و اين دو زشت است براى تقريب بذهن عرض ميشود مثلا اگر بگويند اين كار پليد كثيفى است از آن دورى كنيد معنيش آنستكه اينكار زشت بدى است و اگر بگويند اين چيز پليدى است از آن اجتناب نمائيد معنيش آنستكه نجس است و بعضى بواسطه عدم دقت در موضوعات چهارگانه و حكم آنها تصور نموده‌اند كه چون آلات قمار و بتها و تيرهاى قسمت نجس نيستند پس مقصود از پليدى نجاست نيست در صورتى كه ميسر عمل قمار است و مراد از ازلام تقسيم با تيرها است و آندو قابل اتّصاف بنجاست نيستند پس بايد مراد از پليدى آندو زشتى و حرمت باشد بخلاف خمر و ذبيحه براى بتان كه معنى پليدى در آن ظاهر است كه نجاست است و حرمت تابع نجاست است و اجتناب از هر موضوعى هم بمناسبت آن موضوع است البته اجتناب از قمار و تقسيم با تير ترك عمل آنست و اجتناب از شراب و ذبيحه ترك استعمال و خوردن آنست و فلاح و رستگارى از عذاب منوط باجتناب از جميع تصرفات در آنها است و ارتكاب هر يك از اين امور از تسويلات و تدليسات و تزيينات شيطانيه است كه بايد مؤمن خود را از آنها نگهدارى نمايد چنانچه در آيه بعد بيايد انشاء اللّه تعالى. | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 265 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الخَمرُ وَ المَيسِرُ وَ الأَنصاب‌ُ وَ الأَزلام‌ُ رِجس‌ٌ مِن عَمَلِ الشَّيطان‌ِ فَاجتَنِبُوه‌ُ لَعَلَّكُم تُفلِحُون‌َ (90) | |||
اي كساني که ايمان آورديد جز اينکه نيست که خمر و قمار و بتهاي كفار و مشركين و ازلام که تعبير ببخت آزمايي ميكنند رجس و خبيث و حرام است از عمل شيطان است پس اجتناب كنيد از او باشد که رستگار شويد. | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خطاب بخصوص مؤمنين از جهة اينست که غير مؤمن و لو اجتناب از مذكورات بكند رستگار نخواهد شد. | |||
انما براي اينست که اينکه مذكورات جز رجاست و خبائث و حرمة چيزي ندارند الخمر در اصل بمعني پوشاندن است و لذا مقنعه که زنها بر سر ميكنند چون صورت و سر را مي‌پوشاند خمار گفتند و خمر عقل را مي‌پوشاند و فرق بين مخمور و مجنون اينست که مجنون عقل ندارد مثل اعمي که چشم ندارد و مخمور عقلش مستور و پوشيده ميشود مثل بصير که چشمش را ببندند در واقع سرپوشيست روي روشنايي عقل گذارده ميشود و تعبير بسكر ميكنند و در حديث از رسول اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم است که فرمود خمر از نه چيز گرفته ميشود از عسل که آن را تبيع گويند و از انگور و از كشمش و از خرما و از گندم و از جو و از ارزن و سلت که جو پوست كنده است و فعلا موسوم است بآب جو، مخفي نماند که اينکه مذكورات هشت است و محتمل است که نهم ارق باشد يا نبيذ و بالجمله هر چه سكر بياورد و حرمت آن از ضروريات دين اسلام و نص قرآن بلكه مستفاد از اخبار است که در تمام شرايع حرام بوده و كليد درب تمام معاصي است و شارب الخمر كعابد الصنم و از شراب بهشت ممنوع است و مضرات روحي و جسمي آن مشهور و كتابهايي در اينکه باب | |||
جلد 6 - صفحه 460 | |||
نوشته شده و حدّ شارب الخمر هشتاد تازيانه است. | |||
و الميسر قمار است و آن چهار قسم است با آلات معدّه از براي قمار و بدون آلات بقصد برد و باخت که مقامره گويند و بدون قصد و از گناهان كبيره است و اشتغال ذمّه ميآورد و برنده بايد ردّ بصاحبش كند و وارد شدن در مجلس قمار حرام است حتي بعضي از علماء نماز در آن مجلس را هم باطل ميدانند. | |||
و الانصاب بتهاي مشركين که آنها را ميپرستيدند و هر بتي را بنامي ميخواندند که ساختن آنها و بيع و شراء آنها حتي مواد اصليه آن مثل خشب بشرط ساختن بت حرام است چنانچه بيع آلات قمار مثل نرد و شطرنج و عاس و كنجفه و ساير آلات قمار حتي بيع انگور بقصد شراب درست كردن حرام و سحت است و مالك ثمن نميشود حتي واجب است شكستن آلات قمار و ساير ملهيات و بتهاي مشركين را. | |||
و الازلام نوعي از بخت آزمايي بود که در جاهليت معمول بوده و آن اينکه بود شتري را ده نفر ابتياع ميكردند و ميان خود بتفاوت بليطها تقسيم ميكردند و ده بليط هر كدام بنامي نوشته ميشد، فذ يك سهم داشت، توام دو سهم، رقيب سه سهم، حلس چهار سهم، نافس پنج سهم، مسيل شش سهم، معلي هفت سهم، و اينکه هفت نفر ثمن شتر را نميدادند و ثمن آن در عهده سه نفر ديگر که بنام منيح و سفيح و وغب بود هر كدام يك سوم ثمن را ميدادند و سهمي از شتر نداشتند و اينکه ده بليط را در خريطه ميانداختند و بدست يك نفر که وثوق داشتند او يك يك را بنام يك يك اينکه ده نفر بيرون ميآورد و اينکه بعين مشابه همين بليط بخت آزمايي است که امروز در تمام كشور معمول است. | |||
رجس نجس و خبيث است (مِن عَمَلِ الشَّيطان‌ِ) در آيه بعد ميآيد که شراب و قمار و بت پرستي و بخت آزمايي هر چهار بالقاء و تعليم شيطان بوده. | |||
جلد 6 - صفحه 461 | |||
فَاجتَنِبُوه‌ُ خطاب بمؤمنين که بايد از اينکه چهار كاملا دوري كنيد حرام است لَعَلَّكُم تُفلِحُون‌َ پس كسي که مرتكب اينکه اعمال شنيعه بشود رستگاري ندارد مگر بتوبه و اداء حقوق و ردّ بصاحبانش بايع خمر ثمن آن را بايد رد كند بمشتري برنده قمار ببازنده، بايع آلات قمار و بتها بخريدار، برنده بخت آزمايي بصاحبان بليط و اگر آنها را نمي‌شناسند يا دست‌رسي ندارند از جانب آنها صدقه دهند و احتياطا باذن مجتهد باشد اميد است رستگار شوند. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
