المؤمنون ٨٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۰۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

بگو: «اگر می‌دانید، چه کسی حکومت همه موجودات را در دست دارد، و به بی پناهان پناه می‌دهد، و نیاز به پناه‌دادن ندارد؟!»

|بگو: اگر مى‌دانيد، فرمانروايى همه موجودات در دست كيست، در حالى كه او پناه دهد و به كسى [از عذاب او] پناه داده نشود
بگو: «فرمانروايى هر چيزى به دست كيست؟ و اگر مى‌دانيد [كيست آنكه‌] او پناه مى‌دهد و در پناه كسى نمى‌رود؟»
باز بگو: آن کیست که (ملک و) ملکوت همه عالم به دست اوست و او به همه پناه دهد و از همه حمایت کند ولی از (عذاب) او کسی پناه نتواند داد؟ اگر می‌دانید (کیست باز گویید).
بگو: اگر معرفت و شناخت دارید [بگویید:] کیست که [حاکمیّت مطلق و] فرمانروایی همه چیز به دست اوست و او پناه دهد و برخلاف خواسته اش به کسی [از عذاب] پناه داده نمی شود.
بگو: اگر مى‌دانيد، ملكوت همه چيزها به دست كيست؟ كيست آن كه به همه كس پناه دهد و كسى را از او پناه نيست؟
بگو اگر می‌دانید ملکوت همه چیز به دست کیست، و کیست که امان می‌دهد و در برابر او نتوان به کسی امان داد؟
بگو: اگر مى‌دانيد، كيست كه فرمانروايى هر چيز به دست اوست و او [از عذاب‌] زنهار مى‌دهد و بر او زنهار ندهند- كسى نمى‌تواند كسى را از عذاب او پناه دهد-.
بگو: آیا چه کسی فرماندهی بزرگ همه‌چیز را در دست دارد (و ملک فراخ کائنات و حکومت مطلقه بر موجودات، از آن او است؟) و او کسی است که پناه می‌دهد (هر که را بخواهد) و کسی را (نمی‌توان) از (عذاب) او پناه داد، اگر فهمیده و آگاهید؟!
بگو اگر می‌دانسته‌اید ملکوت و واقعیت هر چیزی به دست (علم و قدرت) کیست، در حالی که هم او پناه می‌دهد و بر زیانش (کسی) پناه داده نمی‌شود؟
بگو کیست که به دست او است پادشاهیهای همه چیز و او پناه دهد و بر او پناه داده نشود اگر می‌دانید


المؤمنون ٨٧ آیه ٨٨ المؤمنون ٨٩
سوره : سوره المؤمنون
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَلَکُوت»: ملک سترگ. فرماندهی بزرگ (نگا: انعام / ، اعراف / یس / ). «یُجِیرُ»: پناه می‌دهد. در پناه خود می‌گیرد، و به فریاد می‌رسد. «لا یُجَارُ عَلَیْهِ»: کسی در برابر او پناه داده نمی‌شود، و فریادرسی نمی‌گردد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - سراسر هستى، در سیطره حاکمیت و فرمان روایى یگانه خداوند (قل من بیده ملکوت کلّ شىء) «ملکوت» مبالغه «مِلک» ( فرمان روایى) است; مانند «رَحَمُوت» مبالغه «رحمة» و «رَهَبوت» مبالغه «رهبة».

۲ - خدا، تنها پناهگاه بى پناهان (و هو یجیر) «إجارة» (مصدر «یجیر») به معناى پناه دادن است و «هو» فاعل معنوى و تقدیم آن مفید حصر مى باشد. جمله «هو یجیر» عطف بر «بیده ملکوت کل شىء» و به تقدیر «و من هو یجیر...» است; یعنى، «و کیست آن که تنها او پناه مى دهد».

۳ - عدم وجود کمترین پناهگاه، در برابر خداوند (و لایجار علیه) «مجار علیه» به کسى گفته مى شود که در برابر او و على رغم میل و خواسته او، به کسى پناه داده مى شود. بنابراین عبارت «لایجار علیه»; یعنى، در برابر خدا کسى نیست، که على رغم خواست او، به کسى پناه دهد.

۴ - درک حاکمیت و سیطره همه جانبه خدا بر سراسر هستى، در صلاحیت اشخاص دانشور و خردمند (قل من بیده ملکوت کلّ شىء ... إن کنتم تعلمون)

۵ - شرک ورزى، برخاسته از جهل انسان و عدم شناخت او نسبت به ماهیت سراسر نیاز جهان هستى به خداوند (قل من بیده ... إن کنتم تعلمون)

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: حاکم آفرینش ۱; نیازمندى آفرینش ۵
  • انسان: پناهگاه انسان ۲، ۳
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱، ۲
  • جهل: آثار جهل ۵
  • خدا: اختصاصات خدا ۲، ۳; حاکمیت خدا ۱; درک حاکمیت خدا ۴
  • شرک: منشأ شرک ۵
  • عاقلان: ویژگیهاى عاقلان ۴
  • علما: ویژگیهاى علما ۴
  • نیازها: نیاز به خدا ۵

منابع