الفرقان ٢٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۰۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و (بخاطر آور) روزی را که آسمان با ابرها شکافته می‌شود، و فرشتگان نازل می‌گردند.

|و روزى كه آسمان با ابرهايش بشكافد و فرشتگان چنان كه بايد فرستاده شوند
و روزى كه آسمان با ابرى سپيد از هم مى‌شكافد و فرشتگان نزول يابند!
و (یاد کن) روزی که آسمان با ابر از هم شکافته و فرشتگان با سرعت تمام (به امر حق) فرود آیند.
و [یاد کن] روزی را که آسمان به سبب ابری [که بر فراز آن است] می شکافد و فرشتگان به تدریج [به صورتی ویژه] فرستاده شوند.
روزى كه آسمان با ابرها مى‌شكافد و فرشتگان بر زمين فرو فرستاده شوند.
و روزی که آسمان با ابرها بشکافد و فرشتگان فرو فرستاده شوند
و [ياد كن‌] روزى كه آسمان با ابرها [يش‌] بشكافد و فرشتگان فروشوند، فروشدنى.
(یادآور شو) روزی را که آسمانِ (کره‌ی زمین در آن روز، بر اثر انفجارات کواکب و سیّارات) به وسیله‌ی ابر (حاصل از گرد و غبار غلیظ کرات) پاره‌پاره (و لکه‌لکه) می‌گردد. و فرشتگان تندتند و پیاپی فرو فرستاده می‌شوند (تا نامه‌ی اعمال را به دست مردمان برسانند، و به هنگام حسابرسی و دادگاهی بر آنان گواهی دهند).
و روزی که آسمان با (آن) ابر پوشنده(ی عذاب) از هم می‌شکافد و فرشتگان، شگفت‌انگیز، پیاپی یکدیگر فرود آورده شدند؛
و روزی که بشکافد آسمان به ابر و فرستاده شوند فرشتگان فرستادنی‌


الفرقان ٢٤ آیه ٢٥ الفرقان ٢٦
سوره : سوره الفرقان
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَشَقَّقُ»: پاره‌پاره می‌گردد. اشارت به آن است که در آستانه قیامت، انقلابات و انفجارات شگرفی سراسر عالم هستی را فرا می‌گیرد و ابر غلیظی از گرد و غبار کرات متلاشی شده، صفحه آسمان را می‌پوشاند که در لابلای این ابر شکافی وجود دارد. «بِالْغَمَامِ»: به وسیله ابر. همراه ابر. واژه (ب) ممکن است به معنی ملابست باشد، یا برای سببیّت بوده، و یا این که به معنی (عَنْ) باشد (نگا: / ). یعنی: آسمان گاه‌گاهی از لابلای ابر پدیدار می‌شود.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - شکافته شدن آسمان، در آستانه برپایى قیامت و نزول فرشتگان از آن، حادثه اى در خور تأمل و یاد و یادآورى (و یوم تشقّق السماء بالغمم و نزّل الملئکة تنزیلاً) برداشت فوق، مبتنى بر این است که «یوم» متعلق به فعلى محذوف (همچون «اذکر») باشد.

۲ - آسمان به همراه ابرها، در آستانه برپایى قیامت شکافته خواهد شد. (یوم تشقّق السماء بالغمم) برداشت فوق، مبتنى بر این است که «با» در «بالغمام» براى ملابست باشد; مثل «رکب الامیر بسلاحه; امیر همراه سلاحش بر مرکب خود سوار شد».

۳ - آسمان، در آستانه برپایى قیامت، به وسیله ابرها شکافته خواهد شد. (و یوم تشقّق السماء بالغمم) برداشت فوق، بر این اساس است که «با» در «بالغمام» براى سببیت باشد.

۴ - با شکافته شدن آسمان در آستانه بر پایى قیامت، فرشتگان بر اهل زمین فرود خواهند آمد. (و یوم تشقّق السماء بالغمم و نزّل الملئکة تنزیلاً)

۵ - آسمان، جایگاه فرشتگان (یوم تشقّق السماء بالغمم و نزّل الملئکة)

۶ - فرود ملائکه از آسمان به زمین در آستانه قیامت، فرودى به دور از انتظار و شگفت آور (و نزّل الملئکة تنزیلاً) «تنزیلاً» مفعول مطلق براى «نزل» و به منظور بیان نزولى خاص و شگفت آور مى باشد.

موضوعات مرتبط

  • آسمان: انشقاق آسمان ۱، ۲، ۴; عوامل انشقاق آسمان ۳
  • ابرها: نقش ابرها ۳
  • ذکر: ذکر برپایى قیامت ۱
  • قیامت: آسمان هنگام قیامت ۱، ۲، ۳، ۴; ابرها هنگام قیامت ۲، ۳; شگفتى هاى قیامت ۶; نزول ملائکه در قیامت ۱، ۴، ۶; نشانه هاى قیامت ۱، ۲، ۴
  • ملائکه: جایگاه ملائکه ۵; شگفتى نزول ملائکه ۶

منابع