الروم ٢٨: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
افزودن جزییات آیه
(افزودن سال نزول) |
(افزودن جزییات آیه) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::ضَرَب|ضَرَبَ]] [[کلمه غیر ربط::ضَرَب| ]] [[شامل این ریشه::ضرب| ]][[ریشه غیر ربط::ضرب| ]][[شامل این کلمه::لَکُم|لَکُمْ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::مَثَلا|مَثَلاً]] [[کلمه غیر ربط::مَثَلا| ]] [[شامل این ریشه::مثل| ]][[ریشه غیر ربط::مثل| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::أَنْفُسِکُم|أَنْفُسِکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::أَنْفُسِکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این ریشه::نفس| ]][[ریشه غیر ربط::نفس| ]][[شامل این کلمه::هَل|هَلْ]] [[کلمه غیر ربط::هَل| ]] [[شامل این ریشه::هل| ]][[ریشه غیر ربط::هل| ]][[شامل این کلمه::لَکُم|لَکُمْ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::مَلَکَت|مَلَکَتْ]] [[کلمه غیر ربط::مَلَکَت| ]] [[شامل این ریشه::ملک| ]][[ریشه غیر ربط::ملک| ]][[شامل این کلمه::أَيْمَانُکُم|أَيْمَانُکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::أَيْمَانُکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این ریشه::يمن| ]][[ریشه غیر ربط::يمن| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::شُرَکَاء|شُرَکَاءَ]] [[کلمه غیر ربط::شُرَکَاء| ]] [[شامل این ریشه::شرک| ]][[ریشه غیر ربط::شرک| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::رَزَقْنَاکُم|رَزَقْنَاکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::رَزَقْنَاکُم| ]] [[شامل این ریشه::رزق| ]][[ریشه غیر ربط::رزق| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این کلمه::فَأَنْتُم|فَأَنْتُمْ]] [[کلمه غیر ربط::فَأَنْتُم| ]] [[شامل این ریشه::انتم| ]][[ریشه غیر ربط::انتم| ]][[شامل این ریشه::ف| ]][[ریشه غیر ربط::ف| ]][[شامل این کلمه::فِيه|فِيهِ]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[شامل این کلمه::سَوَاء|سَوَاءٌ]] [[کلمه غیر ربط::سَوَاء| ]] [[شامل این ریشه::سوى| ]][[ریشه غیر ربط::سوى| ]][[شامل این کلمه::تَخَافُونَهُم|تَخَافُونَهُمْ]] [[کلمه غیر ربط::تَخَافُونَهُم| ]] [[شامل این ریشه::خوف| ]][[ریشه غیر ربط::خوف| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::کَخِيفَتِکُم|کَخِيفَتِکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::کَخِيفَتِکُم| ]] [[شامل این ریشه::خوف| ]][[ریشه غیر ربط::خوف| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این کلمه::أَنْفُسَکُم|أَنْفُسَکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::أَنْفُسَکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این ریشه::نفس| ]][[ریشه غیر ربط::نفس| ]][[شامل این کلمه::کَذٰلِک|کَذٰلِکَ]] [[کلمه غیر ربط::کَذٰلِک| ]] [[شامل این ریشه::ذلک| ]][[ریشه غیر ربط::ذلک| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این کلمه::نُفَصّل|نُفَصِّلُ]] [[کلمه غیر ربط::نُفَصّل| ]] [[شامل این ریشه::فصل| ]][[ریشه غیر ربط::فصل| ]][[شامل این کلمه::الْآيَات|الْآيَاتِ]] [[کلمه غیر ربط::الْآيَات| ]] [[شامل این ریشه::اوى| ]][[ریشه غیر ربط::اوى| ]][[شامل این ریشه::ائى| ]][[ریشه غیر ربط::ائى| ]][[شامل این ریشه::ايى| ]][[ریشه غیر ربط::ايى| ]][[شامل این کلمه::لِقَوْم|لِقَوْمٍ]] [[کلمه غیر ربط::لِقَوْم| ]] [[شامل این ریشه::قوم| ]][[ریشه غیر ربط::قوم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::يَعْقِلُون|يَعْقِلُونَ]] [[کلمه غیر ربط::يَعْقِلُون| ]] [[شامل این ریشه::عقل| ]][[ریشه غیر ربط::عقل| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::ضَرَب|ضَرَبَ]] [[کلمه غیر ربط::ضَرَب| ]] [[شامل این ریشه::ضرب| ]][[ریشه غیر ربط::ضرب| ]][[شامل این کلمه::لَکُم|لَکُمْ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::مَثَلا|مَثَلاً]] [[کلمه غیر ربط::مَثَلا| ]] [[شامل این ریشه::مثل| ]][[ریشه غیر ربط::مثل| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::أَنْفُسِکُم|أَنْفُسِکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::أَنْفُسِکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این ریشه::نفس| ]][[ریشه غیر ربط::نفس| ]][[شامل این کلمه::هَل|هَلْ]] [[کلمه غیر ربط::هَل| ]] [[شامل این ریشه::هل| ]][[ریشه غیر ربط::هل| ]][[شامل این کلمه::لَکُم|لَکُمْ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::مَلَکَت|مَلَکَتْ]] [[کلمه غیر ربط::مَلَکَت| ]] [[شامل این ریشه::ملک| ]][[ریشه غیر ربط::ملک| ]][[شامل این کلمه::أَيْمَانُکُم|أَيْمَانُکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::أَيْمَانُکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این ریشه::يمن| ]][[ریشه غیر ربط::يمن| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::شُرَکَاء|شُرَکَاءَ]] [[کلمه غیر ربط::شُرَکَاء| ]] [[شامل این ریشه::شرک| ]][[ریشه غیر ربط::شرک| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::رَزَقْنَاکُم|رَزَقْنَاکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::رَزَقْنَاکُم| ]] [[شامل این ریشه::رزق| ]][[ریشه غیر ربط::رزق| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این کلمه::فَأَنْتُم|فَأَنْتُمْ]] [[کلمه غیر ربط::فَأَنْتُم| ]] [[شامل این ریشه::انتم| ]][[ریشه غیر ربط::انتم| ]][[شامل این ریشه::ف| ]][[ریشه غیر ربط::ف| ]][[شامل این کلمه::فِيه|فِيهِ]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[شامل این کلمه::سَوَاء|سَوَاءٌ]] [[کلمه غیر ربط::سَوَاء| ]] [[شامل این ریشه::سوى| ]][[ریشه غیر ربط::سوى| ]][[شامل این کلمه::تَخَافُونَهُم|تَخَافُونَهُمْ]] [[کلمه غیر ربط::تَخَافُونَهُم| ]] [[شامل این ریشه::خوف| ]][[ریشه غیر ربط::خوف| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::کَخِيفَتِکُم|کَخِيفَتِکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::کَخِيفَتِکُم| ]] [[شامل این ریشه::خوف| ]][[ریشه غیر ربط::خوف| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این کلمه::أَنْفُسَکُم|أَنْفُسَکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::أَنْفُسَکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این ریشه::نفس| ]][[ریشه غیر ربط::نفس| ]][[شامل این کلمه::کَذٰلِک|کَذٰلِکَ]] [[کلمه غیر ربط::کَذٰلِک| ]] [[شامل این ریشه::ذلک| ]][[ریشه غیر ربط::ذلک| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این کلمه::نُفَصّل|نُفَصِّلُ]] [[کلمه غیر ربط::نُفَصّل| ]] [[شامل این ریشه::فصل| ]][[ریشه غیر ربط::فصل| ]][[شامل این کلمه::الْآيَات|الْآيَاتِ]] [[کلمه غیر ربط::الْآيَات| ]] [[شامل این ریشه::اوى| ]][[ریشه غیر ربط::اوى| ]][[شامل این ریشه::ائى| ]][[ریشه غیر ربط::ائى| ]][[شامل این ریشه::ايى| ]][[ریشه غیر ربط::ايى| ]][[شامل این کلمه::لِقَوْم|لِقَوْمٍ]] [[کلمه غیر ربط::لِقَوْم| ]] [[شامل این ریشه::قوم| ]][[ریشه غیر ربط::قوم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::يَعْقِلُون|يَعْقِلُونَ]] [[کلمه غیر ربط::يَعْقِلُون| ]] [[شامل این ریشه::عقل| ]][[ریشه غیر ربط::عقل| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|ضَرَبَ لَکُمْ مَثَلاً مِنْ أَنْفُسِکُمْ هَلْ لَکُمْ مِنْ مَا مَلَکَتْ أَيْمَانُکُمْ مِنْ شُرَکَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاکُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ کَخِيفَتِکُمْ أَنْفُسَکُمْ کَذٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=(خدا) برایتان از خودتان مَثَلی زده است: آیا در آنچه به شما روزی داده‌ایم هیچ شریکانی از بردگانتان دارید؟ پس (آیا) در آن با هم برابرید، حال آنکه همان‌گونه که شما از یکدیگر بیم دارید، از آنها (هم) هراسانید؟ این‌گونه آیات خود را برای گروهی که می‌اندیشند، جدا سازی می‌کنیم. | |-|صادقی تهرانی=(خدا) برایتان از خودتان مَثَلی زده است: آیا در آنچه به شما روزی داده‌ایم هیچ شریکانی از بردگانتان دارید؟ پس (آیا) در آن با هم برابرید، حال آنکه همان‌گونه که شما از یکدیگر بیم دارید، از آنها (هم) هراسانید؟ این‌گونه آیات خود را برای گروهی که می‌اندیشند، جدا سازی می‌کنیم. | ||
|-|معزی=زده است برای شما مثَلی از خود شما آیا شما را است از آنچه مالک است یمینهای شما شریکانی در آنچه روزیتان دادیم که شمائید در آن یکسان همی‌ترسیدشان همانند ترستان از خویشتن بدینگونه تفصیل دهیم آیتها را برای گروهی که بخرد یابند | |-|معزی=زده است برای شما مثَلی از خود شما آیا شما را است از آنچه مالک است یمینهای شما شریکانی در آنچه روزیتان دادیم که شمائید در آن یکسان همی‌ترسیدشان همانند ترستان از خویشتن بدینگونه تفصیل دهیم آیتها را برای گروهی که بخرد یابند | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">He illustrates an example for you, from your own selves: do you make your servants full partners in the wealth We have given you? Do you revere them as you revere one another? We thus explain the revelations for a people who understand.</div> | ||
|-|</tabber> | |||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/030028.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/030028.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الروم | نزول = [[نازل شده در سال::9|٩ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::28|٢٨]] | قبلی = الروم ٢٧ | بعدی = الروم ٢٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::27|٢٧]] | حرف = }} | {{آيه | سوره = سوره الروم | نزول = [[نازل شده در سال::9|٩ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::28|٢٨]] | قبلی = الروم ٢٧ | بعدی = الروم ٢٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::27|٢٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۷: | ||
[[النحل ٦٢ | وَ يَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا...]] (۰) | [[النحل ٦٢ | وَ يَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا...]] (۰) | ||
</div> | </div> | ||
== نزول == | |||
«شیخ طوسى» گوید: سعید بن جبیر گوید: اهل جاهلیت در هنگام تلبیه (لبیک گفتن) به این جملات «لبّیک، اللّهمّ لبّیک، لبّیک لاشریک لک الّا شریک هو لک تملکه و ما ملک» مى پرداختند سپس این آیه براى رد گفتار آنان نازل گردید.<ref> در تفسیر على بن ابراهیم ذکر شده که سبب نزول این آیه چنین بوده که قریش و عرب وقتى که به اعمال حج مى پرداختند تلبیه آنان بنا به پیروى از ابراهیم و پیامبران بعد از او بدین کیفیت بوده، «لبّیک اللّهمّ لبّیک، لاشریک لک لبّیک، انّ الحمد والنّعمة لک والملک، لاشریک لک»، سپس شیطان تلبیه دیگرى به آنان القاء نمود و به آنان گفت: که تلبیه اسلاف و گذشتگان شما به این کیفیت بوده و چنین مى گفتند: «لبّیک اللّهمّ لبّیک لاشریک لک الا شریک هو لک تملکه و ما یملک، از آن پس قریش و عرب بنا به پیروى از شیطان به این گونه تلبیه مى پرداختند وقتى که پیامبر اسلام مبعوث گردید. این گونه تلبیه را که شرک و کفر محض بود، ممنوع نمود و این آیه نازل گردید.</ref><ref> نظیر یک چنین شأن و نزول در آیه ۱۱۱ سوره اسراء در صفحه ۵۱۵ مى باشد.</ref> | |||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲۱#link160 | آيات ۲۷ - ۳۹، سوره روم]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲۱#link160 | آيات ۲۷ - ۳۹، سوره روم]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲۱#link161 | طرح يك اشكال و بيان وجوه مختلفى در پاسخ به آن]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲۱#link161 | طرح يك اشكال و بيان وجوه مختلفى در پاسخ به آن]] | ||
| خط ۵۶: | خط ۶۹: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲۳#link181 | ۴ - اسلام ((دين فطرت ))، ((دين خدا)) و ((سبيل الله )) است]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲۳#link181 | ۴ - اسلام ((دين فطرت ))، ((دين خدا)) و ((سبيل الله )) است]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۶_بخش۶۸#link183 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱۶_بخش۶۸#link183 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلًا مِنْ أَنْفُسِكُمْ هَلْ لَكُمْ مِنْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ مِنْ شُرَكاءَ فِي ما رَزَقْناكُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَواءٌ تَخافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ «28» | |||
خداوند براى شما، مثالى از خودتان زده است (و آن اين كه) آيا در آنچه ما روزى شما كرديم، از بردگانتان شريكانى را مى‌پذيريد، تا آنان در رزق، مساوى (و شريك) شما باشند؟ و آيا همان‌طور كه از يكديگر مى‌ترسيد از بردگانتان مى‌ترسيد؟! (شما كه در يك لقمه‌ى نان، حاضر نيستيد با زيردستان خود شريك باشيد، چگونه بت‌هاى بى روح را شريك خدا مى‌دانيد؟!) ما آيات خود را براى گروهى كه مى‌انديشند، اين گونه شرح مى‌دهيم. | |||
جلد 7 - صفحه 195 | |||
===پیام ها=== | |||
1- استفاده از مثال، از روشهاى تبليغ و تربيت است. «ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلًا» | |||
2- آنچه براى خود نمى‌پسنديم، براى ديگران هم نپسنديم. هَلْ لَكُمْ ... مِنْ شُرَكاءَ | |||
3- وجدان خود را قاضى كنيد و بيانديشيد؛ | |||
شما كه انسان‌هاى مشابه امّا زيردست خود را شريك خود نمى‌دانيد، چگونه غير مشابه خدا را شريك او مى‌دانيد؟! | |||
شما كه براى يك لحظه شريك را تحمّل نمى‌كنيد، چگونه براى خداوند شريك دائمى مى‌پذيريد؟! | |||
شما كه شريك در بهره‌گيرى از رزق را قبول نمى‌كنيد، چگونه شريك در آفرينش را براى او مى‌پذيريد؟! | |||
شما كه از دخالت افراد مشابه خود بيمناكيد، چگونه سنگ و چوب را در كار خدا دخالت مى‌دهيد؟! | |||
شما كه مالك حقيقى نيستيد، حاضر به شريك شدن نيستيد، چگونه سنگ و چوب را شريك آفريدگار و مالك حقيقى قرار مى‌دهيد؟ | |||
4- شريك داشتن، سبب دلهره است. شُرَكاءَ ... تَخافُونَهُمْ | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلاً مِنْ أَنْفُسِكُمْ هَلْ لَكُمْ مِنْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ مِنْ شُرَكاءَ فِي ما رَزَقْناكُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَواءٌ تَخافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ «28» | |||
ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلًا مِنْ أَنْفُسِكُمْ: بيان فرمود خداى تعالى مثلى فرا گرفته شده از احوال نفسهاى شما كه اقرب امور است به شما تا به آن به شما معلوم و محقق شود كه حق تعالى را شريك نيست و آن مثل اينست كه: هَلْ لَكُمْ مِنْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ: آيا هست شما را اى آزادان، از آنچه مالك شده است | |||
---- | |||
«1» عيون اخبار الرّضا عليه السّلام، چ نجف 1390 هجرى ج 2، ص 6 روايت 13. | |||
«2» كتاب الخصال (چ دار التعارف) باب العشرة، ج 2، ص 432 روايت 14. | |||
«3» عيون اخبار الرضا عليه السّلام (چ نجف 1390 هجرى) ج 2، ص 277- مستدرك الوسائل ميرزا حسين نورى، ج 2، كتاب الحج، ص 238- كتاب فوائد المسمطين (چ بيروت 1400 هجرى) ج 2 باب 38 حديث 463 (زيارت جامعه كبيره) صفحه 179 و 180 به بعد.- من لا يحضره الفقيه (چاپ آخوندى 1390 هجرى) ج 2، ص 370 رقم 1625- بحار الانوار ج 102، ص 127- روضة المتقين ج 5، ص 450- تهذيب الاحكام شيخ طوسى (چ بيروت 1401 هجرى) ج 6 باب 46 ص 95. | |||
جلد 10 - صفحه 291 | |||
دستهاى شما، يعنى از مماليك شما كه ملك يمينند، مِنْ شُرَكاءَ فِي ما رَزَقْناكُمْ: از شريكان در آنچه روزى كرده‌ايم و داده‌ايم شما را از اموال و اسباب. فَأَنْتُمْ فِيهِ سَواءٌ: پس شما و ايشان باشيد در آن چيز يكسان، يعنى چنانچه شما تصرف مى‌كنيد در مال و ملك خود، ايشان نيز توانند كه در آن تصرف نمايند. تَخافُونَهُمْ: بترسيد از ايشان كه به تصرف در آن مستقل و مستبد شوند، كَخِيفَتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ: مثل ترسيدن شما آزادان از نفسهاى خود، يعنى از شريكان آزاد كه امثال شمايند. | |||
ملخص كلام آنكه آيا اى آقايان راضى هستيد به آنكه بندگان و غلامان خود را در مال و ملك خود شريك سازيد، تا در تصرف در آن و تسلط بر آن مساوى يكديگر باشيد، و در اين صورت از استقلال و استبداد ايشان ترسان شويد، چنانچه بعضى از بعضى هراسانند. از اين پس چون راضى نيستيد كه در آنچه من شما را روزى كرده‌ام بندگان شما با شما در آن شريك باشند و ترس آن داريد كه مبادا مستقل شوند در آن، پس چگونه راضى مى‌شويد از براى من كه رب الارباب و مالك الملك و خالق احرار و عبيدم، بعضى از بندگان مرا شريك مى‌سازيد و به چه وجه روا مى‌داريد كه در آنچه من آفريده‌ام كسى با من شريك باشد از بندگان آفريدگان. | |||
على بن ابراهيم قمى در سبب نزول آيه شريفه فرموده «1» كه قريش و عرب وقتى حج مى‌نمودند تلبيه مى‌گفتند به تلبيه حضرت ابراهيم و انبياء عليهم السّلام: | |||
«لبّيك اللّهم لبّيك، لا شريك لك لبّيك، إنّ الحمد و النّعمة لك و الملك لا شريك لك لبّيك» پس ابليس به صورت پيرمردى بيامد و گفت: اين تلبيه اسلاف شما نيست، پرسيدند تلبيه آنها چه بوده گفت: «لبّيك اللّهمّ لبّيك لا شريك لك الّا شريكا هو لك» قريش متفرق شدند از اين كلام. ابليس گفت: تأمل كنيد تا آخر كلام من. گفتند: چيست؟ گفت: «الّا شريك هو لك تملكه و ما يملك» آيا نمى‌بينيد كه او مالك شريك و ما يملك او است. قريش راضى و اين تلبيه | |||
---- | |||
«1» تفسير قمى، ج 2، ص 154. | |||
جلد 10 - صفحه 292 | |||
خاصه آنها بود. وقتى حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله مبعوث شد خداى تعالى آيه شريفه نازل فرمود. | |||
در عين المعانى و بعضى از تفاسير است كه چون حضرت اين آيه شريفه را بر صناديد قريش تلاوت فرمود، همه متفق الكلمه گفتند: «كلّا و اللّه لا يكون ذلك ابدا» حاشا هرگز اين نتواند بود. حضرت فرمود: شما بندگان خود را در مال خود شريك نمى‌سازيد، پس چگونه آفريدگان را كه بندگان خدايند در ملك او شريك مى‌سازيد «1». | |||
كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ: مانند اين تفصيل مى‌كنيم و مبين مى‌سازيم دلايل يگانگى خود را، لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ: براى گروهى كه تعقل كنند و عقل خود را در تدبر امثال آفريدگار كار فرمايند، چه تمثيل كاشف معانى و موضح آنست براى اهل دانش، زيرا آن به منزله تصوير و تشكيل است براى معانى و حقايق، اما جاهلان و ظالمان از حقيقت اين سخنان بى‌خبرند؛ چنانكه مى‌فرمايد: | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ «26» وَ هُوَ الَّذِي يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ وَ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلى فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «27» ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلاً مِنْ أَنْفُسِكُمْ هَلْ لَكُمْ مِنْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ مِنْ شُرَكاءَ فِي ما رَزَقْناكُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَواءٌ تَخافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ «28» بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَهْواءَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ فَمَنْ يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ «29» فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ (30) | |||
مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ لا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (31) مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (32) | |||
ترجمه | |||
و مر او را است هر كس در آسمانها و زمين است همه او را فرمان برانند | |||
و او است آنكه ميآفريند خلق را پس اعاده ميدهد آنرا و آن آسانتر است بر او و مر او را است صفت برتر در آسمانها و زمين و او است تواناى درست كار | |||
زد براى شما مثلى از خودهاتان آيا براى شما از آنچه مالك شد دستهاتان شريكهائى است در آنچه روزى داديمتان پس شما باشيد در آن يكسان بترسيد از آنان مانند ترس شما از خودتان اين چنين تفصيل ميدهيم آيتها را براى گروهى كه تعقّل ميكنند | |||
بلى پيروى كردند آنها كه ستم كردند خواهشهاى خودشان را بدون دانش پس كه هدايت ميكند آنرا كه گمراه كرد خدا و نيست براى آنها هيچ يارى كنندگانى | |||
پس بپادار روى خود را براى دين حقّ با آنكه منحرف باشى از باطل و ملازم با آفرينش خدا كه آفريد مردم را ملازم با آن نيست تغييرى مر خلقت خدا را اين است دين مستقيم ولى بيشتر مردم نميدانند | |||
با آنكه بازگشت كنندگان باشيد بسوى او و بترسيد از او و برپا داريد نماز را و نبوده باشيد از مشركان | |||
از آنانكه متفرّق نمودند دينشان را و گشتند گروهها هر گروهى بآنچه نزد ايشان است شادمانند. | |||
تفسير | |||
تمام موجودات ارضيّه و سماويّه مملوك حقّند بملكيّت حقّه حقيقيّه و تخصيص عقلاء بذكر بمناسبت كلمه من براى مزيد اهتمام بشأن آنها است و تبعيّت ساير موجودات از ايشان و همه مطيع و فرمانبردار حقّند در حيات و ممات و بقاء و فناء و اعاده و احياء در دنيا و روز جزا و لذا او چنانچه خلق فرمود خلق را در ابتداء | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 254 | |||
اعاده ميدهد آنها را بعد از فناء و زوال صورت جسميّه و اعاده آسان است براى خدا و آسانتر در نظر مردم از ابتدا براى او چون براى خودشان آسانتر است در صورتى كه ضمير عليه راجع بخدا باشد چنانچه ظاهر است و محتمل است راجع بخلق باشد و بنابراين مراد آنستكه اعاده آسانتر است براى خلق از ابتداء با اين وصف اقرار بابتداء خلق براى خدا دارند و اقرار بعود آن بقدرت او ندارند خلاصه آنكه يا بايد اهون را مجرّد از معناى تفضيل گرفت چنانچه احيانا استعمال ميشود يا تفضيل را بنظر خلق دانست براى خدا چنانچه فرموده‌اند يا براى خلق و افراد ضمير راجع بآنرا در عليه باعتبار لفظ دانست چنانچه عود شده بآن باين اعتبار در يعيده و اينمعناى اخير بدوا بنظر حقير رسيد و در هر حال نميتوان گفت اعاده براى خداوند آسانتر از ابتدا است چون براى او هر دو يكسانند در سهولت و آسانى و از براى او است هر صفت كمال شگفت‌آورى كه فوق آن متصوّر نيست و كسى بپايه آن نميرسد در آسمانها و زمين و در اخبار ائمّه هدى و بعضى از زيارات مأثوره به اين معنى و بوجود مبارك امير المؤمنين و ائمّه معصومين عليهم السّلام تفسير و تعبير شده و او است خداوند ارجمند تواناى درست كارى كه تمام افعالش بر وفق حكمت و مصلحت است و براى توضيح قبح شريك قرار دادن براى خداوند حق تعالى مثلى زده كه مردم با مراجعه بحال خودشان متوجّه بآن شوند از اينقرار كه شما مردم آزاد كه بندگانى داريد و آنها مملوك شمايند آيا ميشود آنها در اموالى كه خدا بشما داده شريك شما باشند و مانند شما در آنها تصرّف نمايند و همه مساوى باشيد با يكديگر با آنكه در حقيقت آن اموال مال شما نيست بلكه مال خدا است ولى اختيار آن را بشما واگذار فرموده و يا ممكن است شما از بندگانتان بترسيد و ملاحظه كنيد در تصرّف خودتان در آن اموال بهمان نحو كه از خودتان ميترسيد و ملاحظه ميكنيد البتّه نميشود و ممكن نيست كه شما آنها را شريك و مساوى با خودتان در تصرّف بدانيد و همان ملاحظه‌اى كه از شركاء آزاد خودتان داريد از آنها داشته باشيد پس چگونه مملوك خدا را براى او شريك قرار ميدهيد باين خوبى و وضوح بيان ميكند خدا ادلّه نفى شرك و قبح آن طريقه را براى كسانيكه تعقّل و | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 255 | |||
تأمّل ميكنند در درك حقائق و حلّ مشكلات ولى كسانيكه براى خدا شريك قرار دادند اهل اين معانى نيستند بلكه اين ستم كاران بخويش و خلق از روى بى‌علمى و بى دانشى و بدون دليل پيروى دلخواه و هواى نفس خودشان را نمودند و از تعقّل و تأمّل دور شدند خدا هم آنها را بحال خودشان واگذار فرمود و در وادى ضلالت حيرانند و كسى نمى‌تواند آنها را هدايت نمايد چون گوش بحرف حساب نميدهند و دستگيرى براى آنها در دنيا و آخرت نيست و نخواهد بود پس بايد پيغمبر اكرم بكلّى از آنها اعراض فرمايد و متوجّه بخدا و دين حقّ باشد و مستقيم و ثابت در ابلاغ آن و منحرف از هر طريقه و مسلك باطل و معبود و مسجود زائل و ملازم باشد با فطرت اصلى و خلقت پاك الهى كه بر آن اصل و نهاد خلق فرموده خدا خلايق را و قابل تغيير و تبديل نيست و آن اين دين مبين قويم مستقيم اسلام است ولى بيشتر مردم نميدانند حقّيّت و موافق با فطرت بودن آنرا و مسلمانان نيز بايد در تبعيّت از پيغمبر خودشان ثابت باشند با آنكه علاقه خودشان را از غير حقّ قطع نموده و پى در پى بحقّ پيوندند و مكرّر باو رجوع نمايند و از خدا بترسند و نماز مقرّر را بپا دارند و از گروه مشركين نباشند و از جمله كسانيكه متفرّق و جدا شدند در دين با يكديگر نباشند كه فرقه فرقه شدند و هر فرقه‌اى پيرو و تابع امامى يا پرستش و ستايش كننده معبودى باشند و راضى و خوشنود بمسلك و مرام و معبود و امام خود گردند و از سايرين تبرّى جويند و بعضى فارقوا بجاى فرّقوا قرائت نموده‌اند يعنى ترك نمودند و اينكه منيبين حال از أقم واقع شده با آنكه آن داراى ضمير مفرد و اين كلمه جمع است باعتبار مراد و تبعيّت امّت از پيغمبر اكرم است چنانچه فرموده يا ايّها النّبى اذا طلّقتم النّساء و در ذيل آيه سوّم قمّى ره فرموده سبب نزول آن اين بود كه عرب در تلبيه بدستور حضرت ابراهيم عمل مينمودند و ميگفتند لبّيك اللّهمّ لبّيك لبّيك لا شريك لك لبّيك انّ الحمد و النّعمة لك و الملك لا شريك لك پس شيطان بصورت پير مردى در آمد و بآنها گفت اين تلبيه پدران شما نيست گفتند آن چگونه بوده گفت آنها ميگفتند لبّيك اللّهمّ لبّيك لا شريك لك الّا شريك هو لك پس قريش متنفّر شدند از آن گفتار و شيطان گفت صبر كنيد تا سخن من تمام شود گفتند بگو گفت الّا شريك هو لك تملكه و ما | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 256 | |||
يملك آيا نمى‌بينيد كه او مالك شريك و آنچه او مالك است ميباشد پس مردم راضى شدند بآن و قريش بالخصوص باين نحو تلبيه مينمودند و چون پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم مبعوث شد آن تلبيه را منع نمود و فرمود اين شرك است و اين آيه نازل شد كه دلالت دارد بر آنكه شما كه راضى نيستيد كسى با شما در املاكتان شريك باشد چگونه راضى ميشويد براى خدا در املاكش شريك قرار دهيد و در بعضى از روايات معتبره فأقم وجهك للدّين به ثبات در ولايت و توجّه بقبله در نماز و عدم التفات بيمين و شمال و نفى عبادت اوثان تفسير شده و دين فطرى را بتوحيد خدا در روز الست و اخذ ميثاق از بنى آدم بر آن و بر رسالت ختمى مرتبت و ولايت امير المؤمنين عليه السّلام مبيّن فرموده‌اند و كلمه من در من انفسكم ظاهرا ابتدائيّه و در ممّا ملكت تبعيضيّه و در من شركاء زائده و استفهام انكارى است. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
ضَرَبَ لَكُم مَثَلاً مِن أَنفُسِكُم هَل لَكُم مِن ما مَلَكَت أَيمانُكُم مِن شُرَكاءَ فِي ما رَزَقناكُم فَأَنتُم فِيهِ سَواءٌ تَخافُونَهُم كَخِيفَتِكُم أَنفُسَكُم كَذلِكَ نُفَصِّلُ الآيات‌ِ لِقَوم‌ٍ يَعقِلُون‌َ «28» | |||
جلد 14 - صفحه 381 | |||
مثلي ميزند خداوند براي شما از نفوس شما آيا راضي ميشويد در آنچه که ملك طلق شخصي شما است شريكهايي در آنچه بشما روزي كرده‌ايم پس شما با آن شركاء مساوي در مالكيت و تصرف باشيد بلكه از آنها ميترسيد که تصرف در اموال شخصي شما كنند و شما را بر كنار كنند مثل خوفي که در نفوس خود داريد اينکه چنين تفضيل ميدهد خداوند آيات را براي قومي که عقل و شعور داشته باشند و تعقل كنند. | |||
توضيح كلام اينكه اموال و املاك و نعمتهايي که در دست دارد چهار قسم است: | |||
قسم اول: ملك يمين شخصي خود که بدست آورده با ميراث يا بكديمين و عرق جبين حاضر نيست احدي در آنها شركت داشته باشد که هر نوع تصرفي بخواهد بكند حتي ملك خود قرار دهد خداوند تبارك و تعالي که مالك الملوك جميع ما سوي اللّه است لِلّه‌ِ مُلك‌ُ السَّماواتِ وَ الأَرض‌ِ چگونه در ملك خود شريك قرار ميدهد. | |||
قسم دوم: اموال مشتركه است مثل ميراث بين ورثه و تجارتخانه‌ها که مشترك بين جمعيت است که هر كدام چنان خائف هستند و حواس خود را جمع ميكنند که ساير شركاء خيانت و زياده‌روي در سهم اينکه نكنند خداوند شريكي ندارد که خائف باشد که در سهم الهي تجاوزي بكند. | |||
قسم سوم: امواليست که بطور عارية بدست او داده شده که هر وقت مالك مطالبه كند بايد بآن رد كند، كسي بخدا بنحو عاريه نداده که از او پس بگيرد بلكه خداوند بنحو عاريه به بنده‌گانش عنايت فرموده و پس خواهد گرفت. | |||
قسم چهارم: امواليست که بسرقت و ظلم و تعدي و تجاوز بدست آورده مثل كسبهاي حرام که اينها را مالك نيست و كليه تصرفاتش حرام و مسئوليت دارد، خداوند از روي ظلم از كسي مالي نگرفته که خوف مسئوليت داشته باشد. | |||
ضَرَبَ لَكُم مَثَلًا مِن أَنفُسِكُم بخود بيائيد و در خود نظر كنيد. | |||
جلد 14 - صفحه 382 | |||
هَل لَكُم مِن ما مَلَكَت أَيمانُكُم مِن شُرَكاءَ براي خود شريك قرار ميدهيد در اموال شخصي ملك يمين خود شما است. | |||
فِي ما رَزَقناكُم در آنچه خدا بشما تفضلا عنايت فرموده. | |||
فَأَنتُم فِيهِ سَواءٌ که او هم با شما مساوي باشد. | |||
تَخافُونَهُم كَخِيفَتِكُم أَنفُسَكُم مثل اموال مشتركه که خوف از شريك داريد، خوف داشته باشيد در اموال شخصي خود هرگز چنين نيست. | |||
كَذلِكَ نُفَصِّلُ الآيات‌ِ اينکه چنين خداوند بيان آيات خود را ميكند اما لِقَوم‌ٍ يَعقِلُون‌َ آدم عاقل درك ميكند و پند مي‌گيرد جاهل نادان بي شعور بي ادراك كجا متنبه شود و درك كند. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 28)- بعد از بیان قسمتی دیگر از دلائل توحید و معاد در آیات گذشته به ذکر دلیلی بر نفی شرک به صورت بیان یک مثال پرداخته، می‌گوید: «خداوند | |||
ج3، ص532 | |||
مثالی از خودتان برای شما زده است» (ضَرَبَ لَکُمْ مَثَلًا مِنْ أَنْفُسِکُمْ). | |||
و آن مثال این است که اگر بردگان و مملوکهایی در اختیار شما باشد «آیا این برده‌های شما در روزیهایی که به شما داده‌ایم شریک شما می‌باشند»؟! (هَلْ لَکُمْ مِنْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ مِنْ شُرَکاءَ فِی ما رَزَقْناکُمْ). | |||
«آن چنان که هر دو با هم کاملا مساوی باشید» (فَأَنْتُمْ فِیهِ سَواءٌ). | |||
و از تصرف مستقل و بدون اجازه آنان بیم داشته باشید آن گونه که در مورد شرکای آزاد، خود بیم دارید» (تَخافُونَهُمْ کَخِیفَتِکُمْ أَنْفُسَکُمْ). | |||
یا آن چنان که شما حاضر نیستید بدون اجازه آنها دخل و تصرفی در اموالتان کنید. | |||
وقتی در مورد بردگانتان که «ملک مجازی» شما هستند این چنین امری را نادرست و غلط می‌دانید، چگونه مخلوقات را که ملک حقیقی خدا هستند شریک او می‌پندارید؟ یا پیامبرانی همچون مسیح، یا فرشتگان خدا، یا مخلوقاتی همچون جن، و یا بتهای سنگی و چوبی را همتایان خدا می‌شمرید؟ این چه قضاوت زشت و دور از منطقی است؟! و در دنباله آیه برای تأکید می‌فرماید: «این چنین آیات خود را برای کسانی که تعقّل می‌کنند شرح می‌دهیم» (کَذلِکَ نُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ). | |||
آری! با ذکر مثالهای روشن از متن زندگی خود شما حقایق را بازگو می‌کنیم تا اندیشه خود را به کار اندازید. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
| خط ۱۴۹: | خط ۳۴۸: | ||
[[رده:تدبیر آفرینش]][[رده:روش تبیین آیات خدا]][[رده:فهم آیات خدا]][[رده:عوامل اضطراب]][[رده:بینش اعراب دوران بعثت]][[رده:مالکیت بر امکانات مادى]][[رده:منشأ امکانات مادى]][[رده:ترس انسان ها]][[رده:طبع انسان ها]][[رده:احکام برده]][[رده:برده در صدراسلام]][[رده:حقوق برده]][[رده:مالکیت بر برده]][[رده:مالکیت برده]][[رده:مملوکیت برده]][[رده:برده دارى در صدراسلام]][[رده:بلاغت در تبلیغ]][[رده:روش تبلیغ]][[رده:تشبیه به برده]][[رده:تشبیه معبودان باطل]][[رده:منشأ ثروت]][[رده:حقوق حر]][[رده:آثار مالکیت خدا]][[رده:بى نظیرى صفات خدا]][[رده:خدا و ترس]][[رده:خدا و شریک]][[رده:رازقیت خدا]][[رده:صفات خدا]][[رده:روش تبیین دین]][[رده:روشهاى تفهیم دین]][[رده:فهم دین]][[رده:منشأ روزى]][[رده:آثار شرک]][[رده:آثار شرکت]][[رده:عاقلان و مثالهاى قرآن]][[رده:نقش عقل]][[رده:استفاده از مثالهاى قرآن]][[رده:تشبیهات قرآن]][[رده:فواید مثال]][[رده:روش اقناع مشرکان]][[رده:عجز معبودان مشرکان]][[رده:مجعول بودن معبودان باطل]][[رده:مالک موجودات]] | [[رده:تدبیر آفرینش]][[رده:روش تبیین آیات خدا]][[رده:فهم آیات خدا]][[رده:عوامل اضطراب]][[رده:بینش اعراب دوران بعثت]][[رده:مالکیت بر امکانات مادى]][[رده:منشأ امکانات مادى]][[رده:ترس انسان ها]][[رده:طبع انسان ها]][[رده:احکام برده]][[رده:برده در صدراسلام]][[رده:حقوق برده]][[رده:مالکیت بر برده]][[رده:مالکیت برده]][[رده:مملوکیت برده]][[رده:برده دارى در صدراسلام]][[رده:بلاغت در تبلیغ]][[رده:روش تبلیغ]][[رده:تشبیه به برده]][[رده:تشبیه معبودان باطل]][[رده:منشأ ثروت]][[رده:حقوق حر]][[رده:آثار مالکیت خدا]][[رده:بى نظیرى صفات خدا]][[رده:خدا و ترس]][[رده:خدا و شریک]][[رده:رازقیت خدا]][[رده:صفات خدا]][[رده:روش تبیین دین]][[رده:روشهاى تفهیم دین]][[رده:فهم دین]][[رده:منشأ روزى]][[رده:آثار شرک]][[رده:آثار شرکت]][[رده:عاقلان و مثالهاى قرآن]][[رده:نقش عقل]][[رده:استفاده از مثالهاى قرآن]][[رده:تشبیهات قرآن]][[رده:فواید مثال]][[رده:روش اقناع مشرکان]][[رده:عجز معبودان مشرکان]][[رده:مجعول بودن معبودان باطل]][[رده:مالک موجودات]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الروم ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الروم ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 28 سوره روم | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 28 سوره روم,روم 28,ضَرَبَ لَکُمْ مَثَلاً مِنْ أَنْفُسِکُمْ هَلْ لَکُمْ مِنْ مَا مَلَکَتْ أَيْمَانُکُمْ مِنْ شُرَکَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاکُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ کَخِيفَتِکُمْ أَنْفُسَکُمْ کَذٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ,تدبیر آفرینش,روش تبیین آیات خدا,فهم آیات خدا,عوامل اضطراب,بینش اعراب دوران بعثت,مالکیت بر امکانات مادى,منشأ امکانات مادى,ترس انسان ها,طبع انسان ها,احکام برده,برده در صدراسلام,حقوق برده,مالکیت بر برده,مالکیت برده,مملوکیت برده,برده دارى در صدراسلام,بلاغت در تبلیغ,روش تبلیغ,تشبیه به برده,تشبیه معبودان باطل,منشأ ثروت,حقوق حر,آثار مالکیت خدا,بى نظیرى صفات خدا,خدا و ترس,خدا و شریک,رازقیت خدا,صفات خدا,روش تبیین دین,روشهاى تفهیم دین,فهم دین,منشأ روزى,آثار شرک,آثار شرکت,عاقلان و مثالهاى قرآن,نقش عقل,استفاده از مثالهاى قرآن,تشبیهات قرآن,فواید مثال,روش اقناع مشرکان,عجز معبودان مشرکان,مجعول بودن معبودان باطل,مالک موجودات,آیات قرآن سوره الروم | |||
|description=ضَرَبَ لَکُمْ مَثَلاً مِنْ أَنْفُسِکُمْ هَلْ لَکُمْ مِنْ مَا مَلَکَتْ أَيْمَانُکُمْ مِنْ شُرَکَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاکُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ کَخِيفَتِکُمْ أَنْفُسَکُمْ کَذٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} | |||
