الحج ٣٢: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

الحج ٣٢ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۱۳

۱۶٬۲۰۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۷ دی ۱۴۰۲

←‏تفسیر

Adel

۱۳٬۷۱۹

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::ذٰلِک|ذٰلِکَ‌]] [[شامل این ریشه::ذلک‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَن|مَنْ‌]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این کلمه::يُعَظّم|يُعَظِّمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::يُعَظّم| ]] [[شامل این ریشه::عظم‌| ]][[ریشه غیر ربط::عظم‌| ]][[شامل این کلمه::شَعَائِر|شَعَائِرَ]] [[کلمه غیر ربط::شَعَائِر| ]] [[شامل این ریشه::شعر| ]][[ریشه غیر ربط::شعر| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::فَإِنّهَا|فَإِنَّهَا]] [[کلمه غیر ربط::فَإِنّهَا| ]] [[شامل این ریشه::انن‌| ]][[ریشه غیر ربط::انن‌| ]][[شامل این ریشه::ف‌| ]][[ریشه غیر ربط::ف‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[ریشه غیر ربط::ها| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ‌]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این کلمه::تَقْوَى|تَقْوَى‌]] [[کلمه غیر ربط::تَقْوَى| ]] [[شامل این ریشه::وقى‌| ]][[ریشه غیر ربط::وقى‌| ]][[شامل این کلمه::الْقُلُوب|الْقُلُوبِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْقُلُوب| ]] [[شامل این ریشه::قلب‌| ]][[ریشه غیر ربط::قلب‌| ]]'''}}
+{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
+	  !کپی متن آیه
+|-
+|ذٰلِکَ‌ وَ مَنْ‌ يُعَظِّمْ‌ شَعَائِرَ اللَّهِ‌ فَإِنَّهَا مِنْ‌ تَقْوَى‌ الْقُلُوبِ‌
+|}
 '''ترجمه '''
 <tabber>
@@ خط ۱۵: / خط ۱۸: @@
 |-|صادقی تهرانی=این است (فرمان بزرگ الهی) و هر کس شعائر خدا را بزرگ بدارد، همانا، پس (هم) آنها (حاکی) از پرهیزگاری دل‌هاست.
 |-|معزی=این و هر که بزرگ شمرد شعارهای خدا را همانا آن است از پرهیزکاری دلها
-|-|</tabber><br />
+|-|english=<div id="qenag">So it is. Whoever venerates the sacraments of Allah—it is from the piety of the hearts.</div>
+|-|</tabber>
+<div class="audiotable">
+ <div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/022032.mp3"></sound></div>
+ <div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/022032.mp3"></sound></div>
+</div>
 {{آيه | سوره = سوره الحج | نزول = [[نازل شده در سال::15|٣ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::32|٣٢]] | قبلی = الحج ٣١ | بعدی = الحج ٣٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف =  }}
 ===معنی کلمات و عبارات===
@@ خط ۳۱: / خط ۳۹: @@
 <tabber>
 المیزان=
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
 *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۱#link358 | آيات ۲۵ - ۳۷ سوره حج]]
-*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۱#link359 | برابرى همه مؤ منين در عبادت در مسجدالحرام و تهديد كساين كه در راه خدا و مسجدالحرام را مى بندند]]
+*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۱#link359 | برابرى همه مؤمنان در عبادت در مسجدالحرام]]
 *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۱#link360 | معبد شدن كعبه براى مردم]]
-*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۱#link361 | مقصود از دستور الهى به ابراهيم (عليه السلام ): ((وطهر بيتى للطائفين ...((]]
+*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۱#link361 | دستور تطهیر خانه کعبه به ابراهيم «ع»، از سوی خداوند]]
-*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۱#link362 | دستور الهى به ابراهيم (ع ) در ميان مردم حج را اعلام كن تا بسويت بيايند!]]
+*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۱#link362 | دستور الهى به ابراهيم «ع»: در ميان مردم ندا کن که قصد حج كنند!]]
 *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link363 | توضيحى در مورد منافع دنيوى و اخروى حج]]
-*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link364 | توضيح مفردات و جملات آيات مربوط به مناسك حج]]
 *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link365 | تحريك و تشويق مردم به تعظيم حرمات خدا]]
-*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link366 | اشاره به اينكه ((تقوى (( امرى معنوى و قلبى است و قائم به اعمال خارجى نيست]]
+*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link366 | اشاره به اين كه «تقوا»، امرى معنوى و قلبى است]]
-*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link367 | حكمت قربانى كردن براى خدا (... و لكن يناله التقوى منكم )]]
+*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link367 | حكمت قربانى كردن براى خدا]]
 *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link368 | بحث روايتى]]
-*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link369 | رواياتى درباره منافع مترتب بر حج (لشهيدوا منافع لهم )]]
+*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۲#link369 | رواياتى درباره منافع مترتب بر حج]]
-*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۳#link370 | رواياتى ديگر در ذيل آيات راجع به مناسك حج و وجه تسميه خانه كعبه به : ((بيتالعتيق ((]]
+}}
 |-|نمونه=
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
 *[[تفسیر:نمونه جلد۱۴_بخش۵۱#link59 | تفسیر آیات]]
+}}
+|-| تفسیر نور=
+===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
+ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ «32»
+اين است (دستورات خداوند درباره‌ى حج) و هر كس شعائر خدا را گرامى بدارد، پس اين از تقواى دل‌هاست.
+جلد 6 - صفحه 41
+===نکته ها===
+قرآن كريم در آيات ديگر، با صراحت دو مورد از مراسم و برنامه‌هاى حج را جزء شعائر الهى شمرده است: يكى «صفا و مروه» و ديگر «شتران قربانى»، ولى شعائر الهى در اين دو خلاصه نمى‌شود و تمام عبادت‌هاى دسته جمعى از شعائر خداوند است، مانند نماز جمعه وجماعت وهمه‌ى مراسم حج.
+تقوا، از حالت‌هاى روحى است كه از آثار و نشانه‌ها به وجود آن پى‌برده مى‌شود، زيرا در كارهاى ظاهرى، بين گناه و ثواب فرق چندانى نيست، مثلًا: نماز خالصانه با نماز رياكارانه در ظاهر يكى است وآنچه يكى را ارزشمند وديگرى را ضدارزش مى‌كند، همان روح وباطن كار است كه مربوط به قلب‌هاست. «تَقْوَى الْقُلُوبِ»
+===پیام ها===
+- تقواى درونى بايد آثار بيرونى هم داشته باشد، هر كس به شعائر بى‌اعتنا باشد، در حقيقت تقواى قلبى او كم است. «مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ»
+- بزرگداشت‌ها بايد بر اساس تقوا باشد، نه رقابت. مَنْ يُعَظِّمْ‌ ... تَقْوَى الْقُلُوبِ‌
+}}
+|-|
+اثنی عشری=
+===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ (32)
+جلد 9 - صفحه 51
+ذلِكَ‌: حقيقت امر اينست كه مذكور شد از اجتناب اوثان و قول زور و تشبيه مؤمن و كافر به امرين مذكورين. وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ‌: و هر كه تعظيم كند نشانه‌هاى خداى را كه مناسك حج است اعتقاد به حقيقت آن نموده بر وجه اخلاص بجاى آورد. فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ‌: پس بدرستى كه بزرگ داشتن آن شعائر از پرهيزكارى دلها است، يعنى تعظيم شعائر از فعل كسانى است كه قلوب ايشان ترسناك است از موجبات غضب الهى، يا پاكيزه است از شوائب اعتقادات فاسده، و مصفا است از زنگ خلل. و ذكر «قلوب» به جهت آنست كه منشأ تقوى و فجور است، زيرا تقوى و فجور چون ثابت و متمكن شد در قلوب، اثر آن در ساير اعضاء ظاهر گردد.
+تنبيه: آيه شريفه اشعار است به تعظيم شعائر الهى، يعنى معالم دين و اعلامى كه نصب فرموده براى عبادت. مفسران را در اين «شعائر» اختلاف است: 1- مراد حدود الهى و اوامر و نواهى سبحانى است. 2- مراد مناسك حج است.
+- مراد صفا و مروه و هدى و غيره است. 4- علامات منصوبه بين حل و حرم.
+- مراد جميع شعائر دين اسلام و احكام و حدود آنست. و تعظيم آن عبارت است از الزام نمودن به همه اوامر و نواهى و عمل به آن باشد، «1»، و آن از افعال پرهيزكاران است. و البته شخص علاقه مند به ديانت حقه اسلاميّه، در تعظيم شعائر الهى سعى و كوشش بنمايد و براى اعلاى شريعت احمديه از جان و مال و قلم و بيان مضايقه ننمايد.
+}}
+|-|
+روان جاوید=
+===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ (32) لَكُمْ فِيها مَنافِعُ إِلى‌ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّها إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ (33) وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنا مَنْسَكاً لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلى‌ ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعامِ فَإِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ (34) الَّذِينَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ الصَّابِرِينَ عَلى‌ ما أَصابَهُمْ وَ الْمُقِيمِي الصَّلاةِ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (35)
+ترجمه‌
+امر اين است و كسيكه بزرگ كند علامتهاى خدا را پس همانا آن از پرهيزكارى دلها است‌
+مر شما را است در آنها منفعتها تا مدّتى نامبرده پس جايگاه آنها بسوى خانه آزاد شده است‌
+و از براى هر گروهى قرار داديم قربانى‌ء را تا ياد كنند نام خدا را بر آنچه روزى كرد آنها را از زبان بستگان شتر و گاو و گوسفند پس خداى شما خداى يگانه است پس مر او را تسليم شويد و بشارت ده فروتنان را
+آنانكه چون ذكر شود خدا بترسد دلهاشان و شكيبايان بر آنچه رسيد
+----
+جلد 3 صفحه 606
+بايشان و بر پا دارندگان نماز و آنانكه از آنچه روزى داديمشان انفاق ميكنند.
+تفسير
+- كلمه ذالك چنانچه در آيات سابقه ذكر شد براى فصل بين دو كلام ذكر ميشود يعنى امر از اين قرار است و شعائر يا جمع شعاره بكسر است يا جمع شعيره بفتح و در صورت اول مراد مطلق علائم و اعلام و معالم دين و مناسك حج است و در ثانى مراد خصوص قربانيهاى نشاندار براى حج يا شتران شكافته كوهان از جانب راست براى نشان قربانى است و در هر حال تعظيم و بزرگ شمردن و خوب انجام دادن آنها ناشى از پرهيزكارى باطنى و دلبستگى بخدا است و ضمير فانّها راجع بتعظيم شعائر است و باعتبار مضاف اليه كه جماعت است مؤنّث آورده شده قمّى ره نقل فرموده كه مراد تعظيم شتران قربانى و خوب بودن آنها است و در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه همانا جزاء صيد زياد ميشود در كمتر از شتر فربه و چون بشتر فربه رسيد زياده متصوّر نيست چون آن بزرگترين قربانيها است خداوند فرموده و من يعظّم شعائر اللّه فانّها من تقوى القلوب و از آنحضرت نقل شده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در حجّة الوداع شصت و چهار يا شصت و شش قربانى سوق فرمود و امير المؤمنين عليه السّلام سى و چهار يا سى و شش قربانى آورد و شايد كمتر آوردن آنحضرت بمراعات ادب بوده و براى مردم است منافع آن قربانيها از سوار شدن بامدارا در صورت احتياج و دوشيدن شيرشان بقدريكه مضرّ بآنها نباشد و امثال آن تا منى در حج و تا مكّه در عمره مفرده مقابل كعبه كه بايد آنجا ذبح يا نحر شوند و مراد از محلّ آنها است چنانچه در روايات مأثوره و كلمات علماء اماميّه ذكر شده و منتهاى مدّت سير آنها اجل مسمّى و زمان مقدّر براى زندگى و وصول بمحلّ ذبح و نحر است كه منى و مكّه باشد و وجه تسميه كعبه به بيت عتيق در آيات سابقه ذكر شد و كلمه الى شايد براى اشاره بآن باشد كه محلّ حريم كعبه است نه خود آن و خداوند براى هر امّت و اهل دين و ملّتى عبادت و قربانى‌ء مقرّر فرموده بود كه موجب تقرّب آنها بخدا شود و اين عمل مخصوص بدين اسلام نبوده براى آنكه نام خداوند را در وقت ذبح آنها ببرند نه نام بتها را تا عمل ايشان خالص باشد و اداء شكر الهى را بر نعم نامتناهى او نموده باشند و بدانند كه منظور اصلى از اعمال عبادى توجّه بخدا و ياد حق است كه يكتا و بى‌همتا است پس بايد تسليم‌
+----
+جلد 3 صفحه 607
+اوامر او باشند و پيغمبر، صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بايد مژده دهد به كسانيكه تواضع و فروتنى را شعار خود نموده و در مقام عبادت و بندگى از تكبّر و سركشى خوددارى نمودند و بوظيفه خود قيام و اقدام كردند بقضاء حوائج و نيل بسعادت دنيا و آخرت و آنها كسانى هستند كه در وقت ياد خدا دلهاشان از هيبت تابش انوار جلال الهى بيمناك است و در مصائب صابرند و از اقامه نماز در اوقات مقرّره و انفاق در راه خدا در مواقع لازمه خوددارى نمينمايند و قمّى ره نقل فرموده كه مراد از مخبتين عابدين است و معلوم است كه عبادت لازمه تواضع و فروتنى و اطمينان بوعده و فضل و كرم الهى است كه معناى لغوى اخبات است ..
+}}
+|-|
+اطیب البیان=
+===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+ذلِك‌َ وَ مَن‌ يُعَظِّم‌ شَعائِرَ اللّه‌ِ فَإِنَّها مِن‌ تَقوَي‌ القُلُوب‌ِ (32)
+‌اينکه‌ ‌است‌ دستور الهي‌ و كسي‌ ‌که‌ بزرگ‌ بداند شعائر الهي‌ ‌را‌ ‌پس‌ محققا بزرگ‌ داشتن‌ شعائر الهي‌ ‌از‌ روي‌ تقواي‌ قلوب‌ ‌است‌.
+تقوي‌ دو قسم‌ ‌است‌، تقواي‌ جوارح‌ و تقواي‌ قلوب‌.
+جلد 13 - صفحه 298
+تقواي‌ جوارح‌ ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ اعضاء و جوارح‌ ‌را‌ انسان‌ ‌از‌ معاصي‌ باز دارد چشم‌ ‌از‌ نظر بنا محرم‌، گوش‌ ‌از‌ استماع‌ ملاهي‌ و غيبت‌، زبان‌ ‌از‌ كذب‌ و ساير معاصي‌ لفظيّه‌ و هكذا بقيه اعضاء.
+و تقواي‌ قلوب‌ ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ قلب‌ خالي‌ ‌باشد‌ ‌از‌ عقائد فاسده‌ و اخلاق‌ رذيله‌.
+عمل‌ ‌به‌ شعائر اسلامي‌ داخل‌ ‌در‌ تقواي‌ جوارح‌ ‌است‌ و تعظيم‌ شعائر داخل‌ ‌در‌ تقواي‌ قلب‌ ‌است‌ لذا مي‌فرمايد:
+(ذلِك‌َ وَ مَن‌ يُعَظِّم‌ شَعائِرَ اللّه‌ِ): باين‌ ‌که‌ بزرگ‌ بشمارد و بداند تمام‌ ‌از‌ روي‌ حكمت‌ و مصلحت‌ ‌است‌ و باعث‌ نجات‌ دنيا و آخرت‌ و مورث‌ سعادت‌ و نيل‌ ‌به‌ فيوضات‌ الهيّه‌ ‌است‌.
+(فَإِنَّها مِن‌ تَقوَي‌ القُلُوب‌ِ): زيرا تعظيم‌ شعائر امر قلبي‌ ‌است‌ و ‌غير‌ ‌از‌ عمل‌ بآنها ‌است‌ بسا انسان‌ عمل‌ بوظائف‌ مي‌كند لكن‌ اهميّتي‌ بآنها نمي‌دهد و ‌از‌ روي‌ بي‌ميلي‌ و اكراه‌ ‌ يا ‌ ‌از‌ روي‌ خوف‌ ‌ يا ‌ رجاء مي‌كند، و بسا نظرش‌ فقط ‌خدا‌ ‌است‌ و بس‌ چنانچه‌ ‌از‌ امير المؤمنين‌ ‌است‌:
+«‌ما عبدتك‌ خوفا ‌من‌ نارك‌ و ‌لا‌ طمعا ‌في‌ جنتك‌ بل‌ وجدتك‌ اهلا للعبادة فعبدتك‌»
+و ‌اينکه‌ معني‌ ‌اينکه‌ نيست‌ ‌که‌ خوف‌ و رجاء ندارم‌ بلكه‌ عبادت‌ ‌را‌ ‌بر‌ ‌اينکه‌ دو جهت‌ نمي‌كنم‌. و كلمه ‌ذلک‌ جمله مستقلّه‌ ‌است‌ اشاره‌ بدستورات‌ قبلي‌ ‌است‌.
+}}
+|-|
+برگزیده تفسیر نمونه=
+===برگزیده تفسیر نمونه===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+]
+(آیه 32)- این آیه بار دیگر یک جمع بندی روی مسائل حج و تعظیم شعائر الهی کرده، می‌گوید: «مطلب چنین است» که گفته شد (ذلِکَ).
+«و هر کس شعائر الهی را بزرگ دارد و (به نشانه‌های آئین خدا و پرچمهای اطاعت او) احترام بگذارد این از تقوای دلهاست» (وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ).
+«شعائر اللّه» به معنی «نشانه‌های پروردگار» است که شامل سر فصلهای آئین الهی و برنامه‌های کلی و آنچه در نخستین برخورد با این آیین چشمگیر است و از جمله مناسک حجّ می‌باشد که انسان را به یاد خدا می‌اندازد.
+کوتاه سخن این که تمام آنچه در برنامه‌های دینی وارد شده و انسان را به یاد خدا و عظمت آئین او می‌اندازد شعائر الهی است و بزرگداشت آن نشانه تقوای دلهاست.
+}}
 |-|تسنیم=
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
 *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
-|-|نور=
+}}
-*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 |-|</tabber>
@@ خط ۱۰۲: / خط ۲۳۴: @@
 [[رده:ارزش تقوا]][[رده:جایگاه تقوا]][[رده:نشانه هاى تقوا]][[رده:اهمیت توحید عبادى]][[رده:تعظیم قربانى حج]][[رده:قداست قربانى حج]][[رده:نشانه گذارى قربانى حج]][[رده:اهمیت حدود خدا]][[رده:کفاره صید در حرم]][[رده:توصیه هاى خدا]][[رده:اهمیت دین]][[رده:تعظیم شعائرالله]][[رده:توصیه به تعظیم شعائرالله]][[رده:قداست شعائرالله]][[رده:مراد از شعائرالله]][[رده:صفات پسندیده]][[رده:تعظیم قربانى]][[رده:نقش قلب]][[رده:توصیه به مؤمنان]]
 [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الحج ]]
+{{#seo:
+|title=آیه 32 سوره حج
+|title_mode=replace
+|keywords=آیه 32 سوره حج,حج 32,ذٰلِکَ‌ وَ مَنْ‌ يُعَظِّمْ‌ شَعَائِرَ اللَّهِ‌ فَإِنَّهَا مِنْ‌ تَقْوَى‌ الْقُلُوبِ‌,ارزش تقوا,جایگاه تقوا,نشانه هاى تقوا,اهمیت توحید عبادى,تعظیم قربانى حج,قداست قربانى حج,نشانه گذارى قربانى حج,اهمیت حدود خدا,کفاره صید در حرم,توصیه هاى خدا,اهمیت دین,تعظیم شعائرالله,توصیه به تعظیم شعائرالله,قداست شعائرالله,مراد از شعائرالله,صفات پسندیده,تعظیم قربانى,نقش قلب,توصیه به مؤمنان,آیات قرآن سوره الحج
+|description=ذٰلِکَ‌ وَ مَنْ‌ يُعَظِّمْ‌ شَعَائِرَ اللَّهِ‌ فَإِنَّهَا مِنْ‌ تَقْوَى‌ الْقُلُوبِ‌
+|image=Wiki_Logo.png
+|image_alt=الکتاب
+|site_name=الکتاب
+}}

گمنام

جستجو

الحج ٣٢: تفاوت میان نسخه‌ها

فضاهای نام

بیشتر

عملکردهای صفحه

الحج ٣٢ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۱۳

ناوبری

پرش به آیه

ناوبری

دسترسی آسان

اندروید

ابزارهای ویکی

ابزارهای ویکی

گمنام

جستجو

الحج ٣٢: تفاوت میان نسخه‌ها

الحج ٣٢ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۱۳

ناوبری

ابزارهای ویکی

ابزارهای صفحه