البقرة ١٢٦: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
افزودن جزییات آیه
(Edited by QRobot) |
(افزودن جزییات آیه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::إِذ|إِذْ]] [[شامل این ریشه::اذ| ]][[شامل این کلمه::قَال|قَالَ]] [[کلمه غیر ربط::قَال| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::إِبْرَاهِيم|إِبْرَاهِيمُ]] [[کلمه غیر ربط::إِبْرَاهِيم| ]] [[شامل این ریشه::ابراهيم| ]][[ریشه غیر ربط::ابراهيم| ]][[شامل این کلمه::رَب|رَبِ]] [[کلمه غیر ربط::رَب| ]] [[شامل این ریشه::ربب| ]][[ریشه غیر ربط::ربب| ]][[شامل این کلمه::اجْعَل|اجْعَلْ]] [[کلمه غیر ربط::اجْعَل| ]] [[شامل این ریشه::جعل| ]][[ریشه غیر ربط::جعل| ]][[شامل این کلمه::هٰذَا|هٰذَا]] [[شامل این ریشه::ذا| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[شامل این ریشه::هذا| ]][[شامل این کلمه::بَلَدا|بَلَداً]] [[کلمه غیر ربط::بَلَدا| ]] [[شامل این ریشه::بلد| ]][[ریشه غیر ربط::بلد| ]][[شامل این کلمه::آمِنا|آمِناً]] [[کلمه غیر ربط::آمِنا| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::ارْزُق|ارْزُقْ]] [[کلمه غیر ربط::ارْزُق| ]] [[شامل این ریشه::رزق| ]][[ریشه غیر ربط::رزق| ]][[شامل این کلمه::أَهْلَه|أَهْلَهُ]] [[کلمه غیر ربط::أَهْلَه| ]] [[شامل این ریشه::اهل| ]][[ریشه غیر ربط::اهل| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[ریشه غیر ربط::ه| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنَ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::الثّمَرَات|الثَّمَرَاتِ]] [[کلمه غیر ربط::الثّمَرَات| ]] [[شامل این ریشه::ثمر| ]][[ریشه غیر ربط::ثمر| ]][[شامل این کلمه::مَن|مَنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::آمَن|آمَنَ]] [[کلمه غیر ربط::آمَن| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]][[شامل این کلمه::مِنْهُم|مِنْهُمْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[شامل این کلمه::بِاللّه|بِاللَّهِ]] [[کلمه غیر ربط::بِاللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::ب| ]][[ریشه غیر ربط::ب| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::الْيَوْم|الْيَوْمِ]] [[کلمه غیر ربط::الْيَوْم| ]] [[شامل این ریشه::يوم| ]][[ریشه غیر ربط::يوم| ]][[شامل این کلمه::الْآخِر|الْآخِرِ]] [[کلمه غیر ربط::الْآخِر| ]] [[شامل این ریشه::اخر| ]][[ریشه غیر ربط::اخر| ]][[شامل این کلمه::قَال|قَالَ]] [[کلمه غیر ربط::قَال| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَن|مَنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::کَفَر|کَفَرَ]] [[کلمه غیر ربط::کَفَر| ]] [[شامل این ریشه::کفر| ]][[ریشه غیر ربط::کفر| ]][[شامل این کلمه::فَأُمَتّعُه|فَأُمَتِّعُهُ]] [[کلمه غیر ربط::فَأُمَتّعُه| ]] [[شامل این ریشه::ف| ]][[ریشه غیر ربط::ف| ]][[شامل این ریشه::متع| ]][[ریشه غیر ربط::متع| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[ریشه غیر ربط::ه| ]][[شامل این کلمه::قَلِيلا|قَلِيلاً]] [[کلمه غیر ربط::قَلِيلا| ]] [[شامل این ریشه::قلل| ]][[ریشه غیر ربط::قلل| ]][[شامل این کلمه::ثُم|ثُمَ]] [[شامل این ریشه::ثم| ]][[شامل این کلمه::أَضْطَرّه|أَضْطَرُّهُ]] [[کلمه غیر ربط::أَضْطَرّه| ]] [[شامل این ریشه::ضرر| ]][[ریشه غیر ربط::ضرر| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[ریشه غیر ربط::ه| ]][[شامل این کلمه::إِلَى|إِلَى]] [[شامل این ریشه::الى| ]][[شامل این کلمه::عَذَاب|عَذَابِ]] [[کلمه غیر ربط::عَذَاب| ]] [[شامل این ریشه::عذب| ]][[ریشه غیر ربط::عذب| ]][[شامل این کلمه::النّار|النَّارِ]] [[کلمه غیر ربط::النّار| ]] [[شامل این ریشه::نور| ]][[ریشه غیر ربط::نور| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::بِئْس|بِئْسَ]] [[کلمه غیر ربط::بِئْس| ]] [[شامل این ریشه::بئس| ]][[ریشه غیر ربط::بئس| ]][[شامل این کلمه::الْمَصِير|الْمَصِيرُ]] [[کلمه غیر ربط::الْمَصِير| ]] [[شامل این ریشه::صير| ]][[ریشه غیر ربط::صير| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::إِذ|إِذْ]] [[شامل این ریشه::اذ| ]][[شامل این کلمه::قَال|قَالَ]] [[کلمه غیر ربط::قَال| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::إِبْرَاهِيم|إِبْرَاهِيمُ]] [[کلمه غیر ربط::إِبْرَاهِيم| ]] [[شامل این ریشه::ابراهيم| ]][[ریشه غیر ربط::ابراهيم| ]][[شامل این کلمه::رَب|رَبِ]] [[کلمه غیر ربط::رَب| ]] [[شامل این ریشه::ربب| ]][[ریشه غیر ربط::ربب| ]][[شامل این کلمه::اجْعَل|اجْعَلْ]] [[کلمه غیر ربط::اجْعَل| ]] [[شامل این ریشه::جعل| ]][[ریشه غیر ربط::جعل| ]][[شامل این کلمه::هٰذَا|هٰذَا]] [[شامل این ریشه::ذا| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[شامل این ریشه::هذا| ]][[شامل این کلمه::بَلَدا|بَلَداً]] [[کلمه غیر ربط::بَلَدا| ]] [[شامل این ریشه::بلد| ]][[ریشه غیر ربط::بلد| ]][[شامل این کلمه::آمِنا|آمِناً]] [[کلمه غیر ربط::آمِنا| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::ارْزُق|ارْزُقْ]] [[کلمه غیر ربط::ارْزُق| ]] [[شامل این ریشه::رزق| ]][[ریشه غیر ربط::رزق| ]][[شامل این کلمه::أَهْلَه|أَهْلَهُ]] [[کلمه غیر ربط::أَهْلَه| ]] [[شامل این ریشه::اهل| ]][[ریشه غیر ربط::اهل| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[ریشه غیر ربط::ه| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنَ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::الثّمَرَات|الثَّمَرَاتِ]] [[کلمه غیر ربط::الثّمَرَات| ]] [[شامل این ریشه::ثمر| ]][[ریشه غیر ربط::ثمر| ]][[شامل این کلمه::مَن|مَنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::آمَن|آمَنَ]] [[کلمه غیر ربط::آمَن| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]][[شامل این کلمه::مِنْهُم|مِنْهُمْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[شامل این کلمه::بِاللّه|بِاللَّهِ]] [[کلمه غیر ربط::بِاللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::ب| ]][[ریشه غیر ربط::ب| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::الْيَوْم|الْيَوْمِ]] [[کلمه غیر ربط::الْيَوْم| ]] [[شامل این ریشه::يوم| ]][[ریشه غیر ربط::يوم| ]][[شامل این کلمه::الْآخِر|الْآخِرِ]] [[کلمه غیر ربط::الْآخِر| ]] [[شامل این ریشه::اخر| ]][[ریشه غیر ربط::اخر| ]][[شامل این کلمه::قَال|قَالَ]] [[کلمه غیر ربط::قَال| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَن|مَنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::کَفَر|کَفَرَ]] [[کلمه غیر ربط::کَفَر| ]] [[شامل این ریشه::کفر| ]][[ریشه غیر ربط::کفر| ]][[شامل این کلمه::فَأُمَتّعُه|فَأُمَتِّعُهُ]] [[کلمه غیر ربط::فَأُمَتّعُه| ]] [[شامل این ریشه::ف| ]][[ریشه غیر ربط::ف| ]][[شامل این ریشه::متع| ]][[ریشه غیر ربط::متع| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[ریشه غیر ربط::ه| ]][[شامل این کلمه::قَلِيلا|قَلِيلاً]] [[کلمه غیر ربط::قَلِيلا| ]] [[شامل این ریشه::قلل| ]][[ریشه غیر ربط::قلل| ]][[شامل این کلمه::ثُم|ثُمَ]] [[شامل این ریشه::ثم| ]][[شامل این کلمه::أَضْطَرّه|أَضْطَرُّهُ]] [[کلمه غیر ربط::أَضْطَرّه| ]] [[شامل این ریشه::ضرر| ]][[ریشه غیر ربط::ضرر| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[ریشه غیر ربط::ه| ]][[شامل این کلمه::إِلَى|إِلَى]] [[شامل این ریشه::الى| ]][[شامل این کلمه::عَذَاب|عَذَابِ]] [[کلمه غیر ربط::عَذَاب| ]] [[شامل این ریشه::عذب| ]][[ریشه غیر ربط::عذب| ]][[شامل این کلمه::النّار|النَّارِ]] [[کلمه غیر ربط::النّار| ]] [[شامل این ریشه::نور| ]][[ریشه غیر ربط::نور| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::بِئْس|بِئْسَ]] [[کلمه غیر ربط::بِئْس| ]] [[شامل این ریشه::بئس| ]][[ریشه غیر ربط::بئس| ]][[شامل این کلمه::الْمَصِير|الْمَصِيرُ]] [[کلمه غیر ربط::الْمَصِير| ]] [[شامل این ریشه::صير| ]][[ریشه غیر ربط::صير| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِ اجْعَلْ هٰذَا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ قَالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلاً ثُمَ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=و چون ابراهیم گفت: «پروردگارم! این (سرزمین) را شهری امین و با امان گردان و مردمش را - هر کس از آنان که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد - از همه‌ی ثمرات و فرآورده‌ها(ی جهان) روزی بخش»، (خدا) فرمود: « و هر کس (هم) کفر بورزد، پس اندکی برخوردارش می‌کنم، سپس او را با اضطرار [:به ناچار] سوی عذاب آتش (دوزخ) می‌کشانم، و چه بد سرانجامی است.» | |-|صادقی تهرانی=و چون ابراهیم گفت: «پروردگارم! این (سرزمین) را شهری امین و با امان گردان و مردمش را - هر کس از آنان که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد - از همه‌ی ثمرات و فرآورده‌ها(ی جهان) روزی بخش»، (خدا) فرمود: « و هر کس (هم) کفر بورزد، پس اندکی برخوردارش می‌کنم، سپس او را با اضطرار [:به ناچار] سوی عذاب آتش (دوزخ) می‌کشانم، و چه بد سرانجامی است.» | ||
|-|معزی=و هنگامی که گفت ابراهیم پروردگارا بگردان این را شهرستانی امن و روزی ده اهلش را از ثمرات آن که ایمان آورده است از ایشان به خدا و روز بازپسین گفت و آن کس که کفر ورزیده است کامیابیش دهم اندکی و سپس کشانمش بسوی عذاب آتش و چه زشت است آن بازگشتگاه | |-|معزی=و هنگامی که گفت ابراهیم پروردگارا بگردان این را شهرستانی امن و روزی ده اهلش را از ثمرات آن که ایمان آورده است از ایشان به خدا و روز بازپسین گفت و آن کس که کفر ورزیده است کامیابیش دهم اندکی و سپس کشانمش بسوی عذاب آتش و چه زشت است آن بازگشتگاه | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">When Abraham said, “O My Lord, make this a peaceful land, and provide its people with fruits—whoever of them believes in Allah and the Last Day.” He said, “And whoever disbelieves, I will give him a little enjoyment, then I will consign him to the punishment of the Fire; how miserable the destiny!”</div> | ||
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = | |-|</tabber> | ||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/002126.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/002126.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::17|٥ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::126|١٢٦]] | قبلی = البقرة ١٢٥ | بعدی = البقرة ١٢٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::35|٣٥]] | حرف = }} | |||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«بَلَداً»: شهر. مراد مکّه است. «آمِن»: محلّ امن و امان. «مَنْ»: بدل جزء از کلّ برای (اهل) است. «أُمَتِّعُ»: متمتّع می‌سازم. بهره‌ور می‌گردانم. «أضْطَرُّهُ»: وادارش می‌سازم. مجبورش می‌گردانم. «الْمَصِیرُ»: منزل و مأوی. عاقبت. سرنوشت. | «بَلَداً»: شهر. مراد مکّه است. «آمِن»: محلّ امن و امان. «مَنْ»: بدل جزء از کلّ برای (اهل) است. «أُمَتِّعُ»: متمتّع می‌سازم. بهره‌ور می‌گردانم. «أضْطَرُّهُ»: وادارش می‌سازم. مجبورش می‌گردانم. «الْمَصِیرُ»: منزل و مأوی. عاقبت. سرنوشت. | ||
| خط ۳۲: | خط ۴۰: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۵#link436 | آيات ۱۲۵ ۱۲۹ بقره]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۵#link436 | آيات ۱۲۵ ۱۲۹ بقره]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۶#link438 | خداوند دعاى حضرت ابراهيم (ع ) را مستجاب مى كند]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۶#link438 | خداوند دعاى حضرت ابراهيم (ع ) را مستجاب مى كند]] | ||
| خط ۵۸: | خط ۶۷: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۸#link461 | عباداتى كه توسط انبياء تشريع شده تمثال هائى از سير عبودى آنان است]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۸#link461 | عباداتى كه توسط انبياء تشريع شده تمثال هائى از سير عبودى آنان است]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۰#link479 | آيه ۱۲۶]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۰#link479 | آيه ۱۲۶]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۰#link480 | آيه و ترجمه]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۰#link480 | آيه و ترجمه]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۰#link481 | تفسير:]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۰#link481 | تفسير:]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۰#link482 | خواسته هاى ابراهيم از پيشگاه پروردگار]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۰#link482 | خواسته هاى ابراهيم از پيشگاه پروردگار]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
«126» وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ قالَ وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلى عَذابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ | |||
و (بياد آور) هنگامى كه ابراهيم گفت: پروردگارا! اين (سرزمين) را شهرى امن قرارده و اهل آن را، آنان كه به خدا و روز آخرت ايمان آورده‌اند، از ثمرات (گوناگون) روزى ده. (اما خداوند) فرمود: به آنهايى كه كافر شوند (نيز) بهره‌ى اندكى خواهم داد. سپس آنها را به قهر به سوى عذاب آتش مى‌كشانم و چه بد، سرانجامى است. | |||
===نکته ها=== | |||
در آيات قبل، حضرت ابراهيم عليه السلام براى ذريّه‌ى خويش درخواست مقام امامت نمود، امّا خداوند در جواب فرمود: اين مقام و مرتبت به افراد ظالم نمى‌رسد. در اين آيه حضرت ابراهيم، رزق دنيا را تنها براى مؤمنان درخواست كرد، امّا خداوند اين محدويّت را نمى‌پذيرد واز اعطاى رزق مادّى به كفّار امتناع نمى‌ورزد. يعنى رزق مادّى مهمّ نيست، لذا به اهل و نااهل هر دو داده مى‌شود، امّا مقامات معنوى و اجتماعى و رهبرى، بسيار مهم است وبه هر كس واگذار نمى‌شود. | |||
===پیام ها=== | |||
1- انبيا علاوه بر ارشاد وهدايت، به نيازهاى مادّى مردم همانند امنيّت ومعيشت نيز توجّه داشته وبراى آن تلاش ودعا مى‌كنند. «رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً» | |||
2- بهره‌مندى از نعمت‌ها، زمانى لذيذ و گوارا است كه در فضاى امن، آرام و بى‌اضطراب باشد. «آمِناً وَ ارْزُقْ» | |||
3- در دعا، ديگران را فراموش نكنيم. به جاى «وارزقنا» فرمود: «وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ» | |||
4- سنّت الهى آن است كه به همه مردم اعم از مسلمان و كافر، رزق دهد و اين سنّت حتّى با دعاى ابراهيم عليه السلام خدشه بردار نيست. «وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ» | |||
جلد 1 - صفحه 201 | |||
5- بهره‌مندى در دنيا، نشانه‌ى لطف خداوند به انسان نيست. «وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ» | |||
6- در كمك رسانى به همنوع، كارى به مكتب او نداشته باشيد. «وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ» | |||
7- كاميابى‌هاى مادّى هرقدر باشد، نسبت به نعمتهاى آخرت اندك است. | |||
«قَلِيلًا» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ قالَ وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلى عَذابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (126) | |||
وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ: و ياد بياور زمانى را كه حضرت ابراهيم دعا نمود كه: | |||
رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً: پروردگارا قرار ده اين شهر را كه در آن براى تو خانه ساخته‌ايم شهرى ايمن از قحط و مسخ و خسف. يا اهل آن را از جور ظالمان در | |||
---- | |||
«1» منهج الصادقين، جلد اوّل، صفحه 287. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 254 | |||
امان خود نگهدار. | |||
حضرت صادق عليه السلام فرمايد: هر كه داخل شود در آن، ايمن گردد از سخط الهى. و اگر وحش و طير در آن بيايند، مأمون باشند از اذيت و رمانيدن آنها كه بيرون روند «1». | |||
وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ: و روزى فرما اهل آن بلد را از ميوه‌ها. | |||
حضرت باقر عليه السلام فرمايد: ثمرات را از آفاق حمل مى‌كنند به آنجا « «2»» تا آنكه در هيچ بلاد شرق و غرب ميوه‌اى نيست مگر آنكه در مكه يافت مى‌شود. و در يك روز ميوه بهار و تابستان و پائيز و زمستان يافته‌اند. | |||
و از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه مراد ثمرات قلوب است، يعنى در دلها اندازد كه تا متوجه آنجا شوند « «3»». | |||
بعد از آن حضرت ابراهيم رزق را به مؤمنان اختصاص داده كه: مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ: روزى مرحمت فرما در اين شهر آنكه ايمان دارد به خدا و روز قيامت. قالَ وَ مَنْ كَفَرَ: فرمود: هر كه كافر شود، فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا: پس بهره دهم او را بهره كمى بدين وجه كه منحصر است حظّ او به دنيا بدون وصول به ثواب عقبى. ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلى عَذابِ النَّارِ: پس از آن بيچاره گردانم و بر وجه اضطرار بكشانم او را بسوى عذاب جهنم. وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ: و بد جايگاه و بازگشتى است جهنم. | |||
تبصره: در آيه شريفه اشاراتى است: 1- مراد به امن، حرمت صيد و قلع شجر و درخت آنست، يا مراد امن از عذاب قحط است. 2- آيه دلالت دارد بر جواز سؤال رزق و توسعه آن و رفاهيت در معيشت و حسن و حال. 3- وصف مكه به امنيت و دعا براى اهل آن به زيادتى روزى و نعمت، مشعر است به افضليت مجاورت آن. | |||
و كراهتى كه در مجاورت مكه فرموده چند وجه است: 1- بجهت هتك احترام و سقوط محل آن از قلوب. 2- به سبب صدور گناه، زيرا معصيب در | |||
---- | |||
(1 و 2 و 3) مدرك پيشين، صفحه 288 و 289. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 255 | |||
آن عظيم و موجب عقاب شديد است. 3- مداومت بر مجاورت، باعث ملالت؛ و مفارقت آن، موجب شوق و رغبت باشد. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ قالَ وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلى عَذابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (126) | |||
ترجمه | |||
و هنگاميكه گفت ابراهيم پروردگار من بگردان اينرا شهرى امن و روزى كن اهلش را از ميوجات هر كس گرويد از ايشان بخدا و روز بازپسين گفت و هر كس كافر شد پس برخوردار كنم او را اندكى پس مضطر نمايم او را بعذاب آتش و بد است آنجاى بازگشت. | |||
تفسير | |||
در علل از حضرت رضا (ع) روايت نموده است كه چون حضرت ابراهيم از خداوند طلب نمود كه اهل مكه را روزى فرمايد از ميوجات خدا امر فرمود به قطعه از اردن كه از بلاد شام بود حركت كند از جاى خود و طواف خانه كعبه را بجا آورد و در موضعى كه فعلا معروف بطائف است قرار گيرد و آن اطاعت نمود به اين جهت طائفش ناميدند حقير عرض ميكنم الان هم تمام ميوجات را از آن بلد بمكه معظمه ميآورند و گويا آنكه حضرت ابراهيم (ع) ايندعا را مخصوص بمؤمنين نمود بملاحظه آن بود كه در موضوع درخواست جعل امامت در ذريه‌اش جواب شنيد كه بظالمين نميرسد و لذا نخواست خواهشى نمايد كه احتمال برود قبول نشود چون ممكن است وسعت رزق هم مخصوص باهل ايمان باشد و به اين جهت خداوند دفع اين احتمال را فرمود بآنكه رحمت رحمانيه عام است و قمى از حضرت صادق (ع) روايت نموده است كه مراد ثمرات قلوب اهل ايمان است كه متوجه بزيارت كعبه‌اند و مكرر بحج ميروند و باز مايل بعودند و عياشى از حضرت سجاد (ع) روايت نموده كه مقصود حضرت ابراهيم از اهل ايمان مائيم و اولياء او و شيعيان وصى او و مراد از كافر در ذيل آيه كسانى هستند كه منكر وصى او شدند و متابعت آنحضرت را ننمودند از امت او و قسم بخدا همچنين است حال اين امت يعنى اينها هم ملاك ايمان و كفر- شان ولايت محمد و آل اطهار او و مخالفت با ايشان است. | |||
---- | |||
جلد 1 صفحه 172 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذ قالَ إِبراهِيم‌ُ رَبِّ اجعَل هذا بَلَداً آمِناً وَ ارزُق أَهلَه‌ُ مِنَ الثَّمَراتِ مَن آمَنَ مِنهُم بِاللّه‌ِ وَ اليَوم‌ِ الآخِرِ قالَ وَ مَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلاً ثُمَّ أَضطَرُّه‌ُ إِلي عَذابِ النّارِ وَ بِئس‌َ المَصِيرُ (126) | |||
(و ياد كنيد زماني را که ابراهيم گفت پروردگارا اينکه شهر را محل امن قرار ده و اهل آن را از ثمرات روزي ده، آن كساني از آنان که ايمان بخدا و روز واپسين آورده‌اند، خداوند فرمود و كسي که كافر شود، آنان را نيز از نعمت‌هاي خود براي مدت كمي برخوردار نموده و سپس بجانب عذاب آتش مي‌كشانم و عذاب آتش بد محل بازگشتي است) (و اذ) معطوف به (اذ جعلنا) در آيه قبل است و جمله رَبِّ اجعَل هذا بَلَداً آمِناً | |||
جلد 2 - صفحه 192 | |||
گفتار حضرت ابراهيم و دعاي او درباره اهل مكه است و مفاد «اجعل» همان جعل تشريعي است که ذكر شد، و چون در آيه قبل خداوند فرمود ما بيت را محل امن قرار داديم. بنظر ميرسد که حضرت ابراهيم در دعاي خود اينکه شرافت را براي شهر مكه درخواست نمود که همان حدّ حرم باشد. | |||
وَ ارزُق أَهلَه‌ُ مِنَ الثَّمَراتِ مراد از ثمرات جميع فواكه و ميوه‌ها بلكه هر چيزي است که عنوان ثمرة بر آن صادق آيد و در حديث سابق که بثمرات القلوب يعني محبت مردم نسبت بآنها تفسير شده از باب بيان مصداق است و شاهد بر اينکه معني، كلام حضرت باقر است چنانچه در مجمع البحرين روايت كرده که فرمود « | |||
ان الثمرات تحمل عليهم من الاقطار و قد استجاب اللّه له حتي لا توجد في بلاد المشرق و المغرب ثمرة لا توجد فيها حتي انه توجد فيها في يوم واحد فواكه ربيعية و صيفية و خريفية و شتايية | |||
» مَن آمَنَ مِنهُم بِاللّه‌ِ وَ اليَوم‌ِ الآخِرِ اينکه جمله براي تخصيص دعاء ابراهيم (ع) باهل ايمان بخدا و روز جزا است زيرا اهل بلد شامل مؤمن و كافر هر دو ميشود و دعاء در حق غير مؤمن روا نيست مگر اينكه طلب هدايت و ارشاد و دلالت بحق باشد. | |||
قالَ وَ مَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا اينکه كلام در استجابت دعاي ابراهيم (ع) است كان‌ّ خدا ميفرمايد من دعاي ترا مستجاب نمودم و رزق خود را در اينکه دنيا بمؤمنين اختصاص نميدهم بلكه مؤمن و كافر هر دو از نعم دنيوي برخوردار ميشوند، ولي كساني که كافر باشند مدت كمي در اينکه دنيا از نعمت‌هاي من بهرمند شده پس از بدرود اينکه زندگاني چند روزه بعذاب الهي ابدي معذب خواهند شد و به بيچارگي و درماندگي گرفتار خواهند گرديد. | |||
ثُمَّ أَضطَرُّه‌ُ إِلي عَذابِ النّارِ وَ بِئس‌َ المَصِيرُ اضطره يعني آخذه قهرا، | |||
جلد 2 - صفحه 193 | |||
آنها را از روي قهر و غلبه ميگيريم و بعذاب آتش ميكشانيم و در چنگال عذاب گرفتار مينمائيم و اينکه مفاد اضطرار است و عذاب آتش بد محل بازگشتي براي آنان است زيرا اگر تمام عمر دنيا را زنده باشند و از نعم دنيوي برخوردار شوند در مقابل عذاب ابدي قيامت ارزش ندارد چون آن بالاخره فاني و زائل و اينکه دائم و باقي است بلكه تمام دنيا و نعم آن مقابل يك ساعت از عذاب جهنم نخواهد بود چنانچه در آيه 6 و 39 عذاب قيامت مفصلا بيان شد. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
(آیه 126)- خواسته‌های ابراهیم از پیشگاه پروردگار! در این آیه ابراهیم دو درخواست مهم از پروردگار برای ساکنان این سرزمین مقدس می‌کند که به یکی از آنها در آیه قبل نیز اشاره شد. | |||
قرآن می‌گوید: «به خاطر بیاورید هنگامی که ابراهیم عرض کرد پروردگارا! این سرزمین را شهر امنی قرار ده» (وَ إِذْ قالَ إِبْراهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً). | |||
دوّمین تقاضایش این است که: «اهل این سرزمین را- آنها که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده‌اند- از ثمرات گوناگون روزی ببخش» (وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ). | |||
جالب این که ابراهیم نخست تقاضای «امنیت» و سپس درخواست «مواهب اقتصادی» می‌کند، و این خود اشاره‌ای است به این حقیقت که تا امنیّت در شهر یا کشوری حکمفرما نباشد فراهم کردن یک اقتصاد سالم ممکن نیست! خداوند در پاسخ این تقاضای ابراهیم چنین «فرمود: اما آنها که راه کفر را پوییده‌اند بهره کمی (از این ثمرات به آنها خواهم داد» و بطور کامل محروم نخواهم کرد! (قالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا). | |||
اما در سرای آخرت «آنها را به عذاب آتش می‌کشانم و چه بد سر انجامی دارند» (ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلی عَذابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
| خط ۱۶۳: | خط ۳۱۶: | ||
[[رده:ابراهیم و کافران مکه]][[رده:اجابت دعاى ابراهیم]][[رده:اهداف ابراهیم]][[رده:بینش ابراهیم]][[رده:خواسته هاى ابراهیم]][[رده:دعاى ابراهیم]][[رده:دلجویى از ابراهیم]][[رده:قصه ابراهیم]][[رده:احکام]][[رده:ارزشها]][[رده:اهمیت رونق اقتصادى]][[رده:امکانات دنیوى]][[رده:اهمیت امنیت]][[رده:ارکان تعالیم انبیا]][[رده:امنیت انسان ها]][[رده:روزى انسان ها]][[رده:ایمان به خدا]][[رده:ایمان به قیامت]][[رده:متعلق ایمان]][[رده:آتش جهنم]][[رده:شومى جهنم]][[رده:موجبات جهنم]][[رده:جهنمیان]][[رده:ربوبیت خدا]][[رده:سنتهاى خدا]][[رده:مظاهر ربوبیت خدا]][[رده:نعمتهاى خدا]][[رده:آداب دعا]][[رده:ذکر تاریخ]][[رده:ذکر دعاى ابراهیم]][[رده:اهمیت رفاه]][[رده:مسؤولیت رهبرانى دینى]][[رده:ایجاد زمینه عبادت]][[رده:اهل عذاب]][[رده:فرجام شوم]][[رده:امکانات دنیوى کافران]][[رده:رفاه کافران]][[رده:کافران در جهنم]][[رده:کافران در مکه]][[رده:کیفر کافران]][[رده:محرومیت کافران از نعمت]][[رده:نعمتهاى کافران]][[رده:محرومیت کافران مکه]][[رده:کیفر کفر به خدا]][[رده:کیفر کفر به قیامت]][[رده:ارزش امنیت مؤمنان]][[رده:ارزش رفاه مؤمنان]][[رده:القاى محبت مؤمنان در قلبها]][[رده:فضایل مؤمنان مکه]][[رده:آبادانى مکه]][[رده:احکام مکه]][[رده:امنیت مکه]][[رده:تاریخ مکه]][[رده:رفاه اهل مکه]][[رده:رونق اقتصادى مکه]][[رده:شهر مکه]][[رده:میوه در مکه]][[رده:نعمتهاى اهل مکه]][[رده:محرومیت از نعمت]][[رده:منشأ تأمین نیازها]] | [[رده:ابراهیم و کافران مکه]][[رده:اجابت دعاى ابراهیم]][[رده:اهداف ابراهیم]][[رده:بینش ابراهیم]][[رده:خواسته هاى ابراهیم]][[رده:دعاى ابراهیم]][[رده:دلجویى از ابراهیم]][[رده:قصه ابراهیم]][[رده:احکام]][[رده:ارزشها]][[رده:اهمیت رونق اقتصادى]][[رده:امکانات دنیوى]][[رده:اهمیت امنیت]][[رده:ارکان تعالیم انبیا]][[رده:امنیت انسان ها]][[رده:روزى انسان ها]][[رده:ایمان به خدا]][[رده:ایمان به قیامت]][[رده:متعلق ایمان]][[رده:آتش جهنم]][[رده:شومى جهنم]][[رده:موجبات جهنم]][[رده:جهنمیان]][[رده:ربوبیت خدا]][[رده:سنتهاى خدا]][[رده:مظاهر ربوبیت خدا]][[رده:نعمتهاى خدا]][[رده:آداب دعا]][[رده:ذکر تاریخ]][[رده:ذکر دعاى ابراهیم]][[رده:اهمیت رفاه]][[رده:مسؤولیت رهبرانى دینى]][[رده:ایجاد زمینه عبادت]][[رده:اهل عذاب]][[رده:فرجام شوم]][[رده:امکانات دنیوى کافران]][[رده:رفاه کافران]][[رده:کافران در جهنم]][[رده:کافران در مکه]][[رده:کیفر کافران]][[رده:محرومیت کافران از نعمت]][[رده:نعمتهاى کافران]][[رده:محرومیت کافران مکه]][[رده:کیفر کفر به خدا]][[رده:کیفر کفر به قیامت]][[رده:ارزش امنیت مؤمنان]][[رده:ارزش رفاه مؤمنان]][[رده:القاى محبت مؤمنان در قلبها]][[رده:فضایل مؤمنان مکه]][[رده:آبادانى مکه]][[رده:احکام مکه]][[رده:امنیت مکه]][[رده:تاریخ مکه]][[رده:رفاه اهل مکه]][[رده:رونق اقتصادى مکه]][[رده:شهر مکه]][[رده:میوه در مکه]][[رده:نعمتهاى اهل مکه]][[رده:محرومیت از نعمت]][[رده:منشأ تأمین نیازها]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره البقرة ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره البقرة ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 126 سوره بقره | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 126 سوره بقره,بقره 126,وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِ اجْعَلْ هٰذَا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ قَالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلاً ثُمَ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ,ابراهیم و کافران مکه,اجابت دعاى ابراهیم,اهداف ابراهیم,بینش ابراهیم,خواسته هاى ابراهیم,دعاى ابراهیم,دلجویى از ابراهیم,قصه ابراهیم,احکام,ارزشها,اهمیت رونق اقتصادى,امکانات دنیوى,اهمیت امنیت,ارکان تعالیم انبیا,امنیت انسان ها,روزى انسان ها,ایمان به خدا,ایمان به قیامت,متعلق ایمان,آتش جهنم,شومى جهنم,موجبات جهنم,جهنمیان,ربوبیت خدا,سنتهاى خدا,مظاهر ربوبیت خدا,نعمتهاى خدا,آداب دعا,ذکر تاریخ,ذکر دعاى ابراهیم,اهمیت رفاه,مسؤولیت رهبرانى دینى,ایجاد زمینه عبادت,اهل عذاب,فرجام شوم,امکانات دنیوى کافران,رفاه کافران,کافران در جهنم,کافران در مکه,کیفر کافران,محرومیت کافران از نعمت,نعمتهاى کافران,محرومیت کافران مکه,کیفر کفر به خدا,کیفر کفر به قیامت,ارزش امنیت مؤمنان,ارزش رفاه مؤمنان,القاى محبت مؤمنان در قلبها,فضایل مؤمنان مکه,آبادانى مکه,احکام مکه,امنیت مکه,تاریخ مکه,رفاه اهل مکه,رونق اقتصادى مکه,شهر مکه,میوه در مکه,نعمتهاى اهل مکه,محرومیت از نعمت,منشأ تأمین نیازها,آیات قرآن سوره البقرة | |||
|description=وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِ اجْعَلْ هٰذَا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ قَالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلاً ثُمَ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} | |||
