البقرة ١٢٣: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۳#link408 | آيات ۱۲۰ ۱۲۳ بقره]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۳#link408 | آيات ۱۲۰ ۱۲۳ بقره]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۳#link410 | اصول ريشه دار از برهانى عقلى در رد يهود و نصارى ، در يك آيه]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۳#link410 | اصول ريشه دار از برهانى عقلى در رد يهود و نصارى ، در يك آيه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۴#link411 | بحث روايتى (درباره تلاوت قرآن )]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۳۴#link411 | بحث روايتى (درباره تلاوت قرآن )]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۷۹#link456 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۷۹#link456 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
«123» وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ | |||
---- | |||
«1». كافى، ج 1 ص 215. | |||
جلد 1 - صفحه 195 | |||
وبترسيد از روزى كه هيچكس چيزى (از عذاب خدا) را از ديگرى دفع نمىكند و هيچگونه عوضى از او قبول نمىگردد و هيچ شفاعتى، او را سود ندهد و (از جانب هيچكسى) يارى نمىشود. | |||
===نکته ها=== | |||
اين دو آيه مشابه آيات 47 و 48 گذشته همين سوره است كه مطالبى در آنجا ذكر كردهايم. | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ (123) | |||
وَ اتَّقُوا يَوْماً: و بترسيد عذاب روزى را كه، لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً: از هيبت آن كفايت نكند و دور ننمايد هيچ كسى از كسى چيزى را از عذاب، وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ: و قبول كرده نشود از هيچ نفسى فدائى براى او، يعنى بدلى كه به عوض او معذب شود، و يا فديه دهد و او را از عذاب برهاند. | |||
وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ: و فايده ندهد شفاعت هيچ شافعى بر تقدير وجود شفيع، وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ: و نه ايشان يارى كرده شوند در دفع عذاب، يعنى ايشان را سود ندهد نصرت هيچ ناصرى. (تفسير اين آيات قبلا بيان شد.) تبصره: در مجمع- تكرار آيه شريفه را وجوهى است: 1- چون اصول هر نعمتى از حق تعالى باشد، پس به اين دو آيه تكرير و تذكر آن فرمود به جهت مبالغه در شكر گزارى تا اقبال كنند به طاعت الهى كه نعيم او بر ايشان ظاهر است. 2- چون فاصله كلامين واقع شده، پس تنبيه و اعاده آن بر وجه حسن به جهت ابلاغ در حجت و تأكيد تذكر است. 3- چون ذكر تورات نموده كه | |||
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 247 | |||
متضمن شأن حضرت عيسى عليه السلام و بشارت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلم است، پس به اين دو آيه تنبيه نمود به آنچه تفضيل داده ايشان را به سبب آن نه تذكّر نعمتهاى سابقه. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ (123) | |||
بيان | |||
اين دو آيه شريفه آيه چهل و پنجم و چهل و ششم اين سوره مباركه بود كه ترجمه و تفسيرش گذشت گفتهاند نكته تكرار آنستكه در ابتداء و انتهاى قصه بنى اسرائيل ذكر نعمت و قيام بحقوق آن و حذر از تضييع آن و اخافه از روز قيامت و اهوال آن شده است كه مبالغه و موقعيت تأثير حكايت در قلوب زياد شود و نتيجه مطلوبه بدست آيد و معلوم شود كه غرض از ذكر قصه آنست. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ اتَّقُوا يَوماً لا تَجزِي نَفسٌ عَن نَفسٍ شَيئاً وَ لا يُقبَلُ مِنها عَدلٌ وَ لا تَنفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُم يُنصَرُونَ (123) | |||
نظير اينکه آيه شريفه نيز با اندك اختلافي در الفاظ آن گذشت مثل اينكه در آيه شريفه وَ لا يُقبَلُ مِنها شَفاعَةٌ بود و در اينجا وَ لا تَنفَعُها شَفاعَةٌ و در آنجا وَ لا يُؤخَذُ مِنها عَدلٌ بود و در اينجا وَ لا يُقبَلُ مِنها عَدلٌ ميباشد و مثل تأخير | |||
جلد 2 - صفحه 178 | |||
عدل بر شفاعت در آيه سابقه و تقديم عدل بر شفاعت در اينکه آيه و گرنه مطلب يكي است و تفسير آن همان است که بيان شد. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
(آیه 123)- ولی از آنجا که هیچ نعمتی بدون مسؤولیّت نخواهد بود، بلکه خداوند در برابر بخشیدن هر موهبتی تکلیف و تعهّدی بر دوش انسان میگذارد در این آیه به آنها هشدار میدهد و میگوید: «از آن روز بترسید که هیچ کس از دیگری دفاع نمیکند» (وَ اتَّقُوا یَوْماً لا تَجْزِی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئاً). | |||
«و چیزی به عنوان غرامت و یا فدیه که بلاگردان آنها باشد پذیرفته نمیشود» (وَ لا یُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ). | |||
«و هیچ شفاعتی (جز به اذن پروردگار) او را سود ندهد» (وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ). | |||
و اگر فکر میکنید کسی در آنجا- جز خدا- میتواند انسان را کمک کند اشتباه است چرا که «هیچ کس در آنجا یاری نمیشود» (وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||