الأعراف ٤٤: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۱#link92 | آيات ۳۷ - ۵۴، سوره اعراف ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۱#link92 | آيات ۳۷ - ۵۴، سوره اعراف ]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۲#link93 | مراد از افترا بر خدا به كذب در آيه (( فمن اظلم ممن افترى ...(( شرك ورزيدن به خداو انكار توحيد است .]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۲#link93 | مراد از افترا بر خدا به كذب در آيه (( فمن اظلم ممن افترى ...(( شرك ورزيدن به خداو انكار توحيد است .]] | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۸: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۵#link117 | چند روايت در مورد اينكه ائمه اهل بيت عليهم السلام اصحاب اعراف هستند.]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۱۵#link117 | چند روايت در مورد اينكه ائمه اهل بيت عليهم السلام اصحاب اعراف هستند.]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۶_بخش۵۲#link31 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۶_بخش۵۲#link31 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ نادى أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا قالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ «44» | |||
و اهل بهشت، دوزخيان را صدا زنند كه ما آنچه را پروردگارمان وعده داده بود، حقّ و راست يافتيم (و به آن رسيديم)، آيا شما وعده‌هاى پروردگارتان را حقّ يافتيد؟ (ما در لذّت و نعمتيم، آيا شما هم در رنج و عذابيد؟) گويند: آرى. پس منادى ميان آنان اعلام كند كه لعنت خدا بر ستمكاران باد. | |||
---- | |||
«1». نهج‌البلاغه، حكمت 150. | |||
جلد 3 - صفحه 69 | |||
===نکته ها=== | |||
در اينكه مؤذّنِ قيامت چه كسى است اقوالى بيان شده، از جمله: خداوند، اسرافيل، جبرئيل، مأموران جهنّم و مأموران بهشت؛ امّا در روايات شيعه «1» و برخى احاديث اهل‌سنّت (مانند روايات حاكم حَسكانى) مى‌خوانيم كه آن مؤذّن، حضرت على عليه السلام است، همان گونه كه سوره برائت را كه شامل اعلام برائت از مشركين در دنيا بود در مكّه خواند، قرائت قطعنامه‌هاى برائت و لعنت الهى نسبت به مشركان، در آخرت نيز از زبان على عليه السلام خواهد بود. «2» همچنان كه به بهشتيان نيز آن حضرت سلام خواهد داد. «3» | |||
پيامبر صلى الله عليه و آله پس از جنگ بدر، خطاب به كشته‌ى مشركان فرمود: «انّا وجدنا ما وعد ربّنا حقّاً فهل وجدتم ما وعد ربّكم حقّاً»، اصحاب سؤال كردند: چگونه با اجسادى كه مرده‌اند تكلّم مى‌كنيد؟ حضرت فرمودند: «به خدا سوگند! همه‌ى آنان كلام مرا بهتر از شما شنيدند. | |||
چنانكه حضرت على عليه السلام نيز كشته‌هاى خوارج را با همين آيه مورد خطاب قرار دادند». «4» | |||
===پیام ها=== | |||
1- در قيامت، بهشتيان و دوزخيان با يكديگر گفتگو مى‌كنند. وَ نادى أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ ... بهشت و جهنّم به گونه‌اى است كه بهشتيان پس از استقرار، مى‌توانند از دوزخيان خبر بگيرند. | |||
2- در قيامت مؤمنان و كافران، وعده‌هاى الهى را حقّ و عملى مى‌يابند. «قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا» | |||
3- خداوند توسط اهل بهشت، از دوزخيان اعتراف مى‌گيرد، تا شرمندگى و فشار بيشترى بر آنان وارد شود. «5» «قالُوا نَعَمْ» | |||
---- | |||
«1». تفسير نورالثقلين. | |||
«2». تفسير نمونه. | |||
«3». تفسير اثنى‌عشرى. | |||
«4». تفسير اثنى‌عشرى. | |||
«5». تفسير الميزان. | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 70 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ نادى أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا قالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (44) | |||
بعد از آن گفتگوى اهل بهشت و جهنم را با هم بعد از استقرار بيان فرمايد: | |||
وَ نادى أَصْحابُ الْجَنَّةِ: و ندا كنند اهل بهشت بر وجه فرح و سرور، أَصْحابَ النَّارِ: اهل جهنم را بر سبيل شماتت و سرزنش، أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا: اينكه بتحقيق يافتيم ما و رسيد به ما جميع آنچه وعده فرمود پروردگار ما در كتب منزله و السنه انبيا به راستى و درستى از معاد و ثواب | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 72 | |||
ايمان و عمل صالح. فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا. پس آيا شما يافتيد آنچه وعده فرموده بود آفريدگار شما حق ثابت از عقوبات و عذاب كفر و شرك و انكار معاد جسمانى و بعث و حساب و نعيم جنت و ساير موعودات سبحانى. | |||
قالُوا نَعَمْ: گويند اهل جهنم يكدفعه بلى، كل جزء از احوال معاد جسمانى و حشر و نشر و صراط و سؤال و ميزان و اقسام عذاب را بتحقيق يافتيم. فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ: پس ندا كند منادى به صوت بلند ممدود بين فريقين به محض اتمام قولشان، أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ: بتحقيق لعنت خدا و انواع عقوبات او باد بر ستمكاران كه كفر را بر ايمان و عصيان را بر طاعت و كفران را بر شكران اختيار كردند. | |||
تبصره: مفسرين را در اين مؤذن اقوالى است: 1- ذات احديت الهى. 2- اسرافيل. 3- جبرئيل. 4- خزنه جهنم. 5- خزنه بهشت. 6- متفق عليه خاصه و عامه، منادى به لعن بر اهل نيران و به سلام عليكم بر اهل جنان، حضرت امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام است. روايت در كافى- قمى از حضرت كاظم عليه السّلام عياشى از حضرت رضا عليه السّلام مجمع، معانى، صافى، جوامع، منهج، نورالثقلين، برهان، و غيره: قال امير المؤمنين عليه السّلام: انا ذلك المؤذّن. «1» و ايضا عن الرّضا عليه السّلام قال: المؤذّن امير المؤمنين عليه السّلام يؤذّن اذانا يسمع الخلايق. «2» امّا عامّه- 1- ابو القاسم حسكانى باسناده از محمد بن حنفيه از پدرش على عليه السّلام كه فرمود: انا ذلك المؤذّن «3» 2- از ابن عباس: انّ لعلىّ عليه السّلام فى كتاب اللّه اسماء لا يعرفها النّاس قوله فاذّن مؤذّن بينهم، فهذا المؤذّن علىّ عليه السّلام يقول الا لعنة اللّه على الّذين كذّبوا بولايتى و استخفّوا بحقّى «4» ابن عباس گويد: براى حضرت على عليه السّلام در كتاب خدا نامهائى است كه نمى‌شناسند مردم، از جمله: فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ، اين مؤذن، حضرت على | |||
---- | |||
«1» اصول كافى، جلد اوّل، كتاب الحجّة، صفحه 426، حديث 70- تفسير نورالثقلين، جلد دوّم، صفحه 32، حديث 122 تا 125 تفسير عيّاشى، جلد دوّم، صفحه 17، حديث 41. | |||
«2» اصول كافى، جلد اوّل، كتاب الحجّة، صفحه 426، حديث 70- تفسير نورالثقلين، جلد دوّم، صفحه 32، حديث 122 تا 125 تفسير عيّاشى، جلد دوّم، صفحه 17، حديث 41. | |||
«3» به كتاب شريف احقاق الحق، جلد 3، صفحه 393، (پاورقى) رجوع شود. | |||
«4» به كتاب شريف احقاق الحق، جلد 3، صفحه 394 (پاورقى) رجوع شود. | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 73 | |||
عليه السّلام است، آگاه باشيد لعنت خداوندى و دورى رحمت سبحانى باد بر كسانى كه تكذيب نمودند به ولايت من و استخفاف كردند به حق من. | |||
تتمه: در كتب مغازلى و مناقب ثبت شده كه در جنگ خوارج صناديد قريش مقتول افتاده. حضرت امير عليه السّلام به خطاب بلند مانند پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: انّا وجدنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا. صحابه عرض كردند: چگونه تكلم به اجساد بلا روح نمائى؟ | |||
فرمود: به خدا قسم همه كلام ما را شنيدند بهتر از شما. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ نادى أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا قالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (44) | |||
ترجمه | |||
و ندا كنند اهل بهشت اهل دوزخ را كه بتحقيق يافتيم ما آنچه؟؟؟ | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 428 | |||
داد ما را پروردگارمان حق پس آيا يافتيد شما آنچه را وعده كرد پروردگارتان حق گويند بلى پس ندا كند ندا كننده ميان ايشان كه لعنت خدا بر ستمكاران. | |||
تفسير | |||
تعبير از مستقبل بماضى براى اشاره بتحقّق وقوع معنى است و اين سؤال را براى اظهار مسرّت و افتخار خودشان و توبيخ و شماتت آنها ميكنند و اينكه در اول وعدنا ربّنا فرموده و در ثانى وعد ربّكم و نفرموده است وعدكم ربّكم فيض ره فرموده براى آنستكه مواعيد الهيّه از حشر و نشر و ثواب و عقاب و حساب و كتاب و غيرها مخصوص بآنها نبوده و آنها تكذيب همه را مينمودند و بنظر حقير براى آنستكه لفظ وعد با آنكه مناسب با خير است مخصوص بشر نشود چون غالبا از آن تعبير بوعيد ميكنند و الّا بايد در اول هم وعد ربّنا فرموده باشد و مراد از ستمكاران كفارند كه در آيه بعد بيان شده است و مؤذّن بر طبق روايات معتبره حضرت امير المؤمنين (ع) است و قمّى ره علاوه فرموده كه صوت آنحضرت را تمام خلق ميشنوند .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ نادي أَصحاب‌ُ الجَنَّةِ أَصحاب‌َ النّارِ أَن قَد وَجَدنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَل وَجَدتُم ما وَعَدَ رَبُّكُم حَقًّا قالُوا نَعَم فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَينَهُم أَن لَعنَةُ اللّه‌ِ عَلَي الظّالِمِين‌َ (44) | |||
و ندا ميكنند اصحاب بهشت اصحاب آتش را که ما يافتيم آنچه را که پروردگار ما بما وعده داده بود حقا راست و محقق بود وعده او آيا شما هم يافتيد آنچه را که پروردگارتان بشما وعده داده بود گفتند اهل آتش بلي ما هم يافتيم و اعلام‌كننده‌اي بين اهل بهشت و نار ندا درميدهد که لعنت الهي بر ظالمين است. | |||
وَ نادي أَصحاب‌ُ الجَنَّةِ أَصحاب‌َ النّارِ اينکه يك نوع سرزنش و بقول ما سركوفت است که اهل بهشت باهل جهنم ميزنند که ما تصديق انبياء كرديم و ايمان آورديم و اعمال صالحه بجا آورديم و نتيجه آنها را که انبياء از جانب خدا خبر داده بودند گرفتيم که تمام وعده‌هاي الهي حق و صدق بوده أَن قَد وَجَدنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا آيا شما هم آنچه پيغمبران از جانب خدا خبر داده بودند که كفر و عناد و طغيان و ظلم و مخالفت و معصيت مورث جهنم و عذاب و آتش ميشود و شما باور نميكرديد فَهَل وَجَدتُم ما وَعَدَ رَبُّكُم حَقًّا ديدند که فرمايشات آنها همه راست و حق بود قالُوا نَعَم اقرار و اعتراف ميكنند حال بايد بچشيم طعم عذاب را. | |||
فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَينَهُم اخبار بسياري از تفسير علي بن ابراهيم و كافي كليني و من لا يحضر فقيه و تفسير عياشي و طبرسي از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام و حضرت | |||
جلد 7 - صفحه 325 | |||
باقر عليه السّلام و حضرت رضا عليه السّلام و إبن عباس وارد شده که مؤذّن امير المؤمنين عليه السّلام است که نداي او را جميع خلائق ميشنوند أَن لَعنَةُ اللّه‌ِ عَلَي الظّالِمِين‌َ در بعض اخبار مذكوره ظالمين تفسير شده بكساني که تكذيب كردند ولايت امير المؤمنين عليه السّلام را و استخفاف كردند حق آن بزرگوار را و معلوم است اينها مصداق اتم‌ّ ظالمين هستند و جمع محلي بالف و لام افاده عموم دارد شامل جميع ظالمين بانبياء و ائمه اطهار (ع) و غير آنها از كساني که استحقاق لعن دارند ميشود لعنهم اللّه، و شاهد بر اينکه دعوي آيه بعد است که تفسير ميفرمايد ظالمين را که كيانند. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
(آیه 44)- از این آیه استفاده می‌شود که بهشتیان و دوزخیان از جایگاه خود می‌توانند با یکدیگر سخن بگویند نخست می‌گوید: «بهشتیان، دوزخیان را مخاطب ساخته و صدا می‌زنند که ما وعده پروردگار خویش را حق یافتیم، آیا شما هم به آنچه خدا به وسیله فرستادگانش وعده داده بود، رسیدید؟» (وَ نادی أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا). | |||
در پاسخ «می‌گویند: آری» همه را عین حقیقت دیدیم (قالُوا نَعَمْ). | |||
سپس اضافه می‌کند: «در این هنگام ندا دهنده‌ای در میان آنها ندا در می‌دهد (آنچنان که صدای او به گوش همگان می‌رسد) که: لعنت خدا بر ستمگران باد» (فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَیْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
