۸٬۹۳۳
ویرایش
أُمّة: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه امم | امم]] (۱۲۴ بار) [[کلمه با ریشه:: امم| ]] | *[[ریشه امم | امم]] (۱۲۴ بار) [[کلمه با ریشه:: امم| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
جماعتى كه وجه مشترك دارند، اُمّ در لغت به معنى قصد است گويند: «اَمَّهُ: اى قَصَدَهُ» [مائده:2]، يعنى قاصدان خانه خدا. بنابراين امت به كسانى گفته مىشود كه قصد مشترك و نظر مشترك دارند، راغب گويد: اُمّت هر جماعتى است كه يك چيز مثل دين يا زبان و يا مكان آنها را جمع كند. مثلاً در آيهى [اعراف:38]، منظور اشتراك در كفر و شرك است، در آيه [نحل:120]، ابراهيم به تنهائى يك امّت شمرده شده ،گفتهاند: او امتّى بود كه فقط يك فرد داشت زيرا كه آن روز او مُوَحِّد بود. راغب گويد: يعنى او در عبادت خدا در مقام يك جماعت بود گويند: فلانى به تنهائى يك قبيله است. ابن اثير در نهايه نقل مىكند: دربارهى قُسّ بن ساعده آمده: «يبعث يوم القيمة اُمَّة واحدةً». در آيهى [يوسف:45]، امّت را مدّت معنى كردهاند يعنى آنكه از دو نفر زندانى نجات يافته بود و بعد از مدتى يوسف را ياد آورد، گفت: الخ. شايد از جهت يكنواخت بودن روزها و سالهاى گذشته، به آنها اُمَّت اطلاق شده است راغب گويد: «وَ ادَّكَرَ بَعْدَ اُمَّةٍ» يعنى بعد از گذشتن اهل يك زمان يا اهل يك دين، يوسف را ياد آورد، اين معنى بنظر قوى مىآيد. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
