۸٬۹۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
تعبیر به «آیَةً بَیِّنَةً» (نشانه روشن) اشاره به آثار باقى مانده شهر «سدوم» است که طبق آیات قرآن در مسیر راه کاروان هاى مردم «حجاز» قرار داشت، و تا زمان ظهور پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)نیز باقى بود. | تعبیر به «آیَةً بَیِّنَةً» (نشانه روشن) اشاره به آثار باقى مانده شهر «سدوم» است که طبق آیات قرآن در مسیر راه کاروان هاى مردم «حجاز» قرار داشت، و تا زمان ظهور پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)نیز باقى بود. | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
خط ۱۱: | خط ۱۰: | ||
*[[ریشه ائى | ائى]] (۳۸۲ بار) [[کلمه با ریشه:: ائى| ]] | *[[ریشه ائى | ائى]] (۳۸۲ بار) [[کلمه با ریشه:: ائى| ]] | ||
*[[ریشه ايى | ايى]] (۶۲۸ بار) [[کلمه با ریشه:: ايى| ]] | *[[ریشه ايى | ايى]] (۶۲۸ بار) [[کلمه با ریشه:: ايى| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
علامت. نشانه. عبرت. دليل. معجزه. در متن قرآن همه اين معانى را مىتوان يافت. ناگفته نماند معناى اصلى و حقيقى آيه، همان علامت و نشانه است چنانكه در قاموس و مفردات تصريح شده، معانى ديگر كه ذكر شد همه با معناى اصلى قابل جمع اند، و به قسمتى از كلمات قرآن كه از محلّى اغاز و به مقطعى ختم مىشود آيه گوئيم زيرا كه آن از نشانههاى خداوند است و بشر از آوردن نظير آن عاجز مىباشد، موجودات عالم را از آن جهت آيات اللّه مىگوئيم كه نشانههاى وجود خدا و صفات او هستند. در آيه [بقره:211] مراد از آيه معجزه است و در آيه [بقره:248] به معنى دليل است، و در كريمه [يونس:92] منظور از آن عبرت است و در آيه [آل عمران:7] مراد آيات قرآن است. در كريمه [شعراء:128] به عبارت، آيه اطلاق شده يعنى در هر مكان بلند عمارتى به بيهوده سرى بنا مىكنند؟!! درباره آيه شريفه چنين گفتهاند. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
ویرایش