آل عمران ١٥٠: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۴_بخش۴#link1 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۴_بخش۴#link1 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۵۶#link101 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۵۶#link101 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
«150» بَلِ اللَّهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ | |||
(از آنها كه دوستدار شما نيستند پيروى نكنيد،) بلكه خداوند مولاى شماست و او بهترين ياوران است. | |||
---- | |||
«1». تفسير مجمع‌البيان و نورالثقلين. | |||
جلد 1 - صفحه 625 | |||
===نکته ها=== | |||
در آيه اول سخن از اطاعت كفّار بود، نه مولا و سرپرست گرفتن آنان، اما از اين كه در آيه دوم مى‌گويد: خداوند مولاى شماست، پس استفاده مى‌شود هر كس كفّار را اطاعت كند، در حقيقت را مولا گرفته است. | |||
انگيزه‌ى ارتداد و اطاعت از كفّار، كسب عزّت و قدرت است. قرآن در آيه 150 و آياتى نظير آن، اين خيال واهى را رد مى‌كند و مى‌فرمايد: «أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً» «1» و «إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً» «2» | |||
===پیام ها=== | |||
1- ولايت و اطاعت، در خداوند منحصر است. «بَلِ اللَّهُ مَوْلاكُمْ» | |||
2- ولىّ گرفتن خداوند، سبب پيروزى شماست. «مَوْلاكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
بَلِ اللَّهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ (150) | |||
بَلِ اللَّهُ مَوْلاكُمْ: بلكه خداى تعالى يار و مددكار و ناصر و اولى به تصرف و صاحب اختيار شماست. پس با كفار دوستى مكنيد و از غير خدا حق تعالى استعانت و نصرت منمائيد. وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ: و خداى تعالى بهترين يارى كنندگان است. زيرا قادر و غالب مطلق، و تمامى موجودات مقهور و مغلوب اراده تامه سبحانى خواهند بود. | |||
تنبيه: آيه شريفه را دلالاتى است: | |||
1- آنكه مؤمن نبايد مخالطه و مصاحبت با كفار نمايد، زيرا: الطّبع مكتسب من كلّ مصحوب: طبع انسانى دزد است، و كسب نمايد اخلاق مصاحب و همنشين خود را؛ و بالاخره معاشرت ناجنس، او را به تدريج از دين خارج | |||
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 272 | |||
نمايد. و حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: المرء على دين خليله و قرينه «1» شخص بر دين دوست خود و همنشين خود باشد. | |||
2- اطاعت و پيروى كفار در مرام آنان، موجب زيانكارى در دين و دنيا و آخرت است. | |||
3- اعلام مؤمنين به آنكه مولاى به تمام جهات نسبت به شما مؤمنين، خداى تعالى است كه مولويت حق ثابت و دائم و لا يزال و لا يزول او است 4- ابلاغ به آنكه ذات احديّت سبحانى، بهترين نصرت كنندگان در تمام احوال و ازمان است. بنابراين شايسته نباشد كه مؤمن حقيقى اتكال و وثوق به غير خدا نمايد، بلكه بايد تمام وثوق و توجهش به ناصر و مولاى حقيقى ذات يگانه ربوبى باشد. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
بَلِ اللَّهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ (150) | |||
ترجمه | |||
بلكه خداوند دوست و ياور شما است و اوست بهترين يارى كنندگان. | |||
تفسير | |||
صاحب اختيار و دوست و ياور مؤمنين خدا است و او است نگهدار اهل ايمان از هر گونه خطرات پس بايد از او اعانت خواست و از غير او چشم پوشيد و دست توسل در برابر جز او دراز نكرد و نصرت و فتح و ظفر بدست او است و كسى در مقابل اراده او نميتواند عرض اندام كند. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
بَلِ اللّه‌ُ مَولاكُم وَ هُوَ خَيرُ النّاصِرِين‌َ (150) | |||
بلكه خداوند مولي و صاحب اختيار شما است و او بهترين ياري كننده‌گان است، نظر بنيرو و قدرت چهار روزه كفار نكنيد قدرت خدا فوق قدرت بشر و نيروي او بيشتر از نيروهاي بشري است، تمام كارها در تحت قدرت و اراده او است اراده كند تمام كفار با تمام قوي و نيروهاي خود معدوم صرف شوند بطرفة العين از بين ميروند لشگر خدا از قشون آنها زيادتر است تمام ملائكه لشگر او هستند بلكه: | |||
(جمله زرّات زمين و آسمان || لشگر حقّند گاه امتحان) | |||
بَلِ اللّه‌ُ مَولاكُم مولي مقابل عبد است، عبد در كليه حوائج بايد مراجعه بمولاي خود كند و در كليه گرفتاريها پناه باو برد. مولي، سيّد، خالق، رازق حافظ، ناصر و داراي ساير صفات كمال و جلال و جمال او است و بس، صاحب اختيار شما و آمر و ناهي و فرمانفرماي شما او است وَ هُوَ خَيرُ النّاصِرِين‌َ قدري نظر در حال امم سابقه كنيد، عاد با آن قوّة و قدرت و توسعه مملكتي که خدا ميفرمايد أَ لَم تَرَ كَيف‌َ فَعَل‌َ رَبُّك‌َ بِعادٍ إِرَم‌َ ذات‌ِ العِمادِ الَّتِي لَم يُخلَق مِثلُها فِي البِلادِ فجر آيه 6- 7- 8، خداوند بيك باد آنها را بباد داد. | |||
ثمود که ميفرمايد ثَمُودَ الَّذِين‌َ جابُوا الصَّخرَ بِالوادِ فجر آيه 9، بيك صيحه هلاك شدند. | |||
فرعون فِرعَون‌َ ذِي الأَوتادِ فجر آيه 10، غرق دريا شدند. | |||
باد را ديدي که با عادان چه كرد || آب را ديدي که با طوفان چه كرد | |||
آتش را سرد و سلامت كرد بر ابراهيم عليه السّلام قُلنا يا نارُ كُونِي بَرداً وَ سَلاماً عَلي إِبراهِيم‌َ انبياء آيه 61. | |||
جلد 4 - صفحه 389 | |||
قوم لوط وَ أَمطَرنا عَلَيهِم مَطَراً نمل آيه 58، سنگ بر سر آنها باريد. | |||
قوم شعيب بصيحه و صاعقه هلاك شدند. | |||
قوم ابرهه وَ أَرسَل‌َ عَلَيهِم طَيراً أَبابِيل‌َ فيل آيه 3. | |||
و هكذا در بدر كبري ملائكه آمدند بياري مسلمين، الي غير ذلک. | |||
كيست قدرت داشته باشد اينکه نحو شما را ياري كند اي واي بحال كساني که از دشمن كمك مي‌طلبند و از در دوست گريزانند، تمنّاي ياري از كفار دارند و همچه مولايي را توجّه ندارند. | |||
اي يك دله صد دله دل يك دله كن || مهر دگران را ز دل خود يله كن | |||
يك بار باخلاص بيا بر در ما || گر كام تر بر نيامد آن گه گله كن | |||
أَمَّن يُجِيب‌ُ المُضطَرَّ إِذا دَعاه‌ُ نمل آيه 62. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 150)- در این آیه تأکید می‌کند که «خدا پشتیبان و سر پرست شماست و او بهترین یاوران است» (بَلِ اللَّهُ مَوْلاکُمْ وَ هُوَ خَیْرُ النَّاصِرِینَ). | |||
یاوری است که هرگز مغلوب نمی‌شود و هیچ قدرتی با قدرت او برابری | |||
ج1، ص338 | |||
ندارد در حالی که یاوران دیگر ممکن است گرفتار شکست و نابودی شوند. | |||
(آیه 151)-] | |||
در این آیه اشاره به نجات معجزه آسای مسلمانان بعد از جنگ احد می‌کند و می‌فرماید: «ما به زودی در دل کفار رعب و وحشت می‌افکنیم» یعنی، همان‌طور که در پایان جنگ احد افکندیم و نمونه آن را با چشم خود دیدید (سَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ کَفَرُوا الرُّعْبَ). | |||
و در جمله بعد، علت افکندن رعب و ترس را در دلهای آنها چنین بیان می‌کند: «به این جهت که آنها چیزهایی را بدون دلیل شریک خدا قرار داده بودند» (بِما أَشْرَکُوا بِاللَّهِ ما لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً). | |||
در پایان آیه به سرنوشت این افراد اشاره کرده، می‌فرماید: این افراد به خود و اجتماع خود ستم کرده‌اند «و بنابراین جایگاهی جز آتش نخواهند داشت و چه بد جایگاهی است» (وَ مَأْواهُمُ النَّارُ وَ بِئْسَ مَثْوَی الظَّالِمِینَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
