گمنام

آل عمران ١١١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
۱۲٬۰۰۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ مرداد ۱۳۹۶
QRobot edit
(افزودن سال نزول)
(QRobot edit)
خط ۲۲: خط ۲۲:
__TOC__
__TOC__


== نزول ==
'''محل نزول:'''
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌۲، ص ۶۹۳.</ref>
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۱۴..</ref>
مقاتل گويد: رؤساى يهود مانند كعب و ابورافع و ابوياسر و كنانة و ابن صوريا نزد عبدالله سلام و ياران او كه قبلاً يهودى بوده و مسلمان شده بودند آمدند و آنان را بر اسلام آوردن سرزنش مي‌نمودند سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> تفاسير روض الجنان و مجمع البيان.</ref>


== تفسیر ==
== تفسیر ==
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۷#link425 | آيات ۱۲۰ - ۱۱۱، سوره آل عمران<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۷#link425 | آيات ۱۲۰ - ۱۱۱، سوره آل عمران<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۷#link426 | مراد از اينكه بر اهل كتاب ذلت زده شده : ((ضربت عليهم الذلة ))<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۷#link426 | مراد از اينكه بر اهل كتاب ذلت زده شده : ((ضربت عليهم الذلة ))<br> ]]
خط ۳۴: خط ۴۵:
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۸#link431 | اگر مسلمين صبر كنند و تقوا پيشه سازند، از كينه دشمنان ايمن خواهند بود<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۸#link431 | اگر مسلمين صبر كنند و تقوا پيشه سازند، از كينه دشمنان ايمن خواهند بود<br> ]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۵۱#link51 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۵۱#link51 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
«111» لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذىً وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ‌
آنها (اهل كتاب) جز آزارى اندك، هرگز به شما زيانى نخواهند رسانيد و اگر با شما بجنگند، به شما پشت كرده و بگريزند، آنگاه هيچ يارى نشوند.
===نکته ها===
اين آيه، به دنبال آيات گذشته، بشارت و تسلّى براى مسلمانان است كه شما در سايه‌ى‌
جلد 1 - صفحه 583
ايمان، وحدت و امر به معروف و نهى از منكر بيمه مى‌شويد. از تهديدات دشمن نترسيد كه پيروزى با شماست و دشمن خوار و زبون است.
===پیام ها===
1- روحيّه‌ها را بايد تقويت كرد. «لَنْ يَضُرُّوكُمْ»
2- مسلمانان، در سايه‌ى ايمان بيمه هستند. «لَنْ يَضُرُّوكُمْ»
3- مخالفان شما براى نابودى شما تلاش مى‌كنند، ليكن تنها به گوشه‌اى از اهداف ايذايى خود مى‌رسند. «إِلَّا أَذىً»
4- كسى‌كه ايمان ندارد، روحيّه‌ى مقاومت ندارد. «يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ»
5- قرآن، فرار و ضعف اهل‌كتاب در برابر مسلمانان را پيشگويى مى‌كند. «إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ»
6- كسانى پيروز مى‌شوند و دشمن را فرارى مى‌دهند كه در ايمان و امر به معروف ثابت قدم باشند. «كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ ... وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ»
7- فسق، زمينه‌ى ضعف در جبهه‌هاى جنگ است. «أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ ... وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ»
8- توان دشمن را تحقير كنيد. «وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ»
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلاَّ أَذىً وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ (111)
----
«1» احتجاج طبرسى، جلد اول، صفحه 336، احتجاجه على بعض اليهود (با اندكى تفاوت)
تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 213
شأن نزول: رؤساى يهود نزد عبد اللّه بن سلام و اصحاب او آمده و ايشان را بر اسلام ملامت كردند، آيه شريفه نازل شد:
لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذىً‌: هرگز ضرر نرسانند شما را مگر آزار كمى كه آن طعن در اسلام شما و دعوت به كفر و بهتان به شما و ترسانيدن از كشتن، وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ‌: و اگر مقاتله كنند شما را، تاب مقاومت نياورده، يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ:
پشت نمايند شما را و فرار كنند. ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ‌: پس يارى كرده نشوند بعد از فرار، يعنى نه از خلق يارى ببينند و نه از خالق مددكارى.
تبصره: حق تعالى اول نفى فرمود اضرار ايشان را از آنچه گويند، و تقرير و تثبيت آن نمود به آنكه اگر به قتال قيام كنند مغلوب و منهزم شوند. و بعد اخبار فرمود به آنكه عاقبت آنان عجز و خذلان است. و ذكر «ثمّ» به جهت تراخى رتبه است، زيرا تسلط خذلان بر آنها اعظم است از اخبار به هزيمت آنان. و اين اخبار از مغيبات است كه موافق واقع شده، زيرا حال بنى قريظه و بنى نضير و بنى قينقاع و يهود خيبر بر اين منوال واقع شد، زيرا با حضرت محاربه نمودند و مغلوب شدند و به غير طعن و سب، قدرت ضررى نداشتند به مسلمانان، و آخر به مذلت جزيه و خوارى مبتلا شدند.
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلاَّ أَذىً وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ (111)
ترجمه‌
هرگز ضرر نميرسانند شما را مگر آزارى كنند و اگر جنگ كنند با شما ميگردانند بشما پشتها پس نصرت داده نخواهند شد.
----
جلد 1 صفحه 479
تفسير
از اهل كتاب آنها كه ايمان آورده بودند گاهى مورد طعن و تهديد و ساير اذيتهاى مختصر از كفار اهل كتاب ميشدند خداوند بآنها تسليت داده است كه اين ضررهاى مختصرى است كه بشما وارد ميشود و شما بايد در راه حق از چيزى مضايقه نداشته باشيد اين جزئيات سهل است عمده آنستكه در موقع جهاد ضرر آنها بشما برسد ولى نميرسد و از ميدانجنگ با شما فرار ميكنند و هيچوقت بشما دست پيدا نمينمايند و غلبه و عزت با شما است و ذلت و انكسار با آنها است و اين امور واقع شد در صدر اسلام.
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
لَن‌ يَضُرُّوكُم‌ إِلاّ أَذي‌ً وَ إِن‌ يُقاتِلُوكُم‌ يُوَلُّوكُم‌ُ الأَدبارَ ثُم‌َّ لا يُنصَرُون‌َ (111)
هرگز بشما مسلمين‌ ضرري‌ وارد نميكنند و نميتوانند مگر ‌في‌ الجمله‌ اذيتي‌ و ‌اگر‌ ‌هم‌ ‌با‌ ‌شما‌ مقاتله‌ كنند فرار ميكنند و احدي‌ ‌هم‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ياري‌ نميكند ‌اينکه‌ ‌آيه‌ شريفه‌ مشتمل‌ ‌بر‌ سه‌ معجزه‌ ‌است‌ ‌که‌ خداوند خبر ميدهد و ‌بر‌ طبق‌ ‌آن‌ واقع‌ شد:
1‌-‌ لَن‌ يَضُرُّوكُم‌ إِلّا أَذي‌ً ضرر چند قسم‌ ‌است‌: ضرر جاني‌ ‌که‌ بكشند ‌ يا ‌ مجروح‌ كنند، و ضرر مالي‌ ‌که‌ مال‌ كسي‌ ‌را‌ ببرند، ‌ يا ‌ ضرر عرضي‌ ‌که‌ عرض‌
جلد 4 - صفحه 317
كسي‌ ‌را‌ ببرند و هيچگونه‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ ضررها ‌از‌ طرف‌ يهود ‌بر‌ پيكر اسلام‌ و مسلمين‌ وارد نشد.
و كلمه‌ اذي‌ مفرد منكر ‌است‌ دلالت‌ ميكند ‌بر‌ «اذيّت‌ ‌ما» مختصر اذيتي‌ ‌که‌ عبارت‌ ‌از‌ جسارت‌ و بدگويي‌ و بد كرداري‌ ‌است‌، و ‌اينکه‌ استثناء استثناء متصل‌ ‌است‌ زيرا ‌اينکه‌ نوع‌ ‌از‌ اذيت‌ ‌هم‌ ‌از‌ مصاديق‌ ضرر ‌است‌ كانّه‌ ميفرمايد هيچگونه‌ ضرري‌ متوجه‌ ‌شما‌ نميشود مگر ضرر مختصر جزئي‌، و كساني‌ ‌که‌ توهم‌ كردند ‌که‌ استثناء منقطع‌ ‌است‌ و عنوان‌ اذي‌ ‌غير‌ عنوان‌ ضرر ‌است‌ توهم‌ فاسدي‌ ‌است‌ زيرا استثناء منقطع‌ خلاف‌ ظاهر ‌است‌ مرتكب‌ نميشوند مگر ‌در‌ مقام‌ ضرورت‌.
2‌-‌ وَ إِن‌ يُقاتِلُوكُم‌ يُوَلُّوكُم‌ُ الأَدبارَ و ‌اگر‌ ‌در‌ مقام‌ مقاتله‌ و محاربه‌ ‌با‌ مسلمين‌ برآيند تاب‌ مقاومت‌ ندارند و پشت‌ ميكنند و رو بفرار ميگذارند چنانچه‌ يهود مدينه‌ بني‌ قريظه‌ و بني‌ نضير و بني‌ قينقاع‌ و يهود خيبر تمام‌ منهزم‌ شدند و بمسلمين‌ ‌از‌ ‌آنها‌ جز سب‌ّ و لعن‌ آسيبي‌ وارد نشد.
3‌-‌ ثُم‌َّ لا يُنصَرُون‌َ و احدي‌ ‌از‌ مشركين‌ و كفار ‌حتي‌ نصاري‌ بيهود هيچ‌ گونه‌ كمكي‌ نكردند.
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
]
اشاره
(آیه 111)
شأن نزول:
در شأن نزول این آیه و آیه بعد نقل شده: هنگامی که بعضی از بزرگان روشن ضمیر یهود همچون عبد اللّه بن سلام با یاران خود آیین پیشین را ترک گفته و به آیین اسلام گرویدند، جمعی از رؤسای یهود به نزد آنها آمدند و زبان به سرزنش و ملامت آنان گشودند و حتی آنها را تهدید کردند که چرا آیین پدران و نیاکان خود را ترک گفته و اسلام آورده‌اند؟ آیه به عنوان دلداری و بشارت به آنها و سایر مسلمانان نازل گردید.
تفسیر:
این آیه و آیه بعد در حقیقت متضمن چند پیشگویی و بشارت مهم به مسلمانان است که همه آنها در زمان پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله عملی گردید:
1- «اهل کتاب هیچ گاه نمی‌توانند ضرر مهمی به شما (مسلمانان) برسانند، و زیانهای آنها جزئی و زود گذر است» (لَنْ یَضُرُّوکُمْ إِلَّا أَذیً).
2- «هر گاه در جنگ با شما رو برو شوند سر انجام شکست خواهند خورد و پیروزی نهایی از آن شما (مسلمانان) است و کسی به حمایت از آنان بر نخواهد خاست» (وَ إِنْ یُقاتِلُوکُمْ یُوَلُّوکُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا یُنْصَرُونَ).
ج1، ص320
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


کاربر ناشناس