الْأَوْثَان
از الکتاب
«أوثان» جمع «وثن» (بر وزن کفن) به معناى سنگ هایى است که مى تراشیدند و مورد پرستش اقوام جاهلى قرار مى گرفت، و در سوره «حج»، «أوثان» توضیح کلمه «رجس» است که قبلاً ذکر شده، به این ترتیب، مى گوید: از پلیدى اجتناب کنید، بعد مى گوید: پلیدى همان بت ها هستند.
ریشه کلمه
- وثن (۳ بار)
