الأنبياء ٤١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۴۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

(اگر تو را استهزا کنند نگران نباش،) پیامبران پیش از تو را (نیز) استهزا کردند؛ امّا سرانجام، آنچه را استهزا می‌کردند دامان مسخره‌کنندگان را گرفت (و مجازات الهی آنها را در هم کوبید)!

|و همانا پيامبرانى هم كه پيش از تو بودند مورد استهزا قرار گرفتند، پس كسانى كه ايشان را تمسخر مى‌كردند، همان عذابى كه مسخره‌اش مى‌كردند دامانشان را گرفت
و مسلمّاً پيامبران پيش از تو [نيز] مورد ريشخند قرار گرفتند، پس كسانى كه آنان را مسخره مى‌كردند، [سزاى‌] آنچه كه آن را به ريشخند مى‌گرفتند گريبانگيرشان شد.
و همانا به رسولان پیش از تو نیز بسیار تمسخر و استهزاء شد تا آنکه کیفر آن استهزاء به آن استهزا کنندگان احاطه کرد.
و به راستی پیش از تو پیامبرانی مورد استهزا قرار گرفتند، پس عذابی را که همواره مسخره می کردند، استهزا کنندگان را فرا گرفت.
پيامبرانى را كه پيش از تو بودند نيز به مسخره گرفته بودند ولى عذابى كه مسخره‌اش مى‌كردند بر سر مسخره‌كنندگان فرود آمد.
و پیامبرانی هم که پیش از تو بودند، ریشخند دیدند، و بر سر ریشخندکنندگانشان کیفر استهزایشان فرود آمد
و هر آينه پيامبرانى هم كه پيش از تو بودند استهزاء شدند، پس كسانى را كه ايشان را تمسخر مى‌كردند آنچه بدان استهزا مى‌كردند- يعنى عذاب- فروگرفت.
(ای پیغمبر! این تنها تو نیستی که از طرف کفّار مورد استهزاء قرار می‌گیری. بلکه) پیغمبران بزرگواری پیش از تو مورد تمسخر قرار گرفته‌اند، و سرانجام عذابی که مسخره‌کنندگان بازیچه و شوخی می‌دانسته‌اند، ایشان را فرا گرفته و دامنگیرشان گشته است.
و بی‌گمان پیامبرانی پس از تو (نیز) همانا ریشخند شدند. پس کسانی که آنان را مسخره می‌کردند، آنچه که آن را به ریشخند می‌گرفتند. بحق گریبان‌شان را گرفت.
و همانا استهزاء شد به پیمبرانی پیش از تو پس فرودآمد بدانان که سخریه کردند از ایشان آنچه بودند بدان استهزاءکنان‌


الأنبياء ٤٠ آیه ٤١ الأنبياء ٤٢
سوره : سوره الأنبياء
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«رُسُلٍ»: پیغمبران عظیم‌الشأن تنوین برای تعظیم و توقیر است. «حَاقَ»: دامنگیر گشته است. فرا گرفته است (نگا: أنعام / ). «سَخِرُوا مِنْهُمْ»: آنان که پیغمبران را مسخره و استهزاء کرده‌اند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- بشر، بهره مند از وجود پیامبران صاحب رسالت، قبل از رسول خاتم(ص) (و لقد استهزئَ برسل من قبلک )

۲- برخورد استهزاآمیز مردم حق ناپذیر، با رسولان الهى، در طول تاریخ (و لقد استهزئَ برسل من قبلک )

۳- همسانى کافران در طول تاریخ، در برخورد غیر منطقى با رسولان الهى (و لقد استهزئَ برسل من قبلک ) برخورد استهزاآمیز، بیانگر نداشتن منطق در موضع گیرى ها است و چون پیامبران پیشین و پیامبراسلام(ص) مورد تمسخر کافران قرار گرفته اند; به دست مى آید که برخورد کافران همسان بوده و مواضع مشابهى داشته اند.

۴- تسلى دادن خداوند به پیامبر(ص)، در برابر استهزاى کافران (و لقد استهزئَ برسل من قبلک ) خداوند در آیات پیشین، موضوع استهزاى کافران به پیامبر(ص) را مطرح کرد و در این آیه، مسخره شدن پیامبران گذشته را یادآور شد. این یادآورى مى تواند به منظور دلدارى و پشت گرمى به آن حضرت باشد.

۵- پیامبران، داراى ویژگى هاى انسانى (تألمات روحى و نیاز به دلجویى و تسلّى) (و لقد استهزئَ برسل من قبلک ) دلجویى خداوند از پیامبر(ص) در برابر استهزاى کافران، نشانگر این واقعیت است که پیامبر(ص) نیز چون سایر انسان ها، از تهاجم دشمنان متأثر شده و نیازمند تسلّى خاطر بوده است.

۶- توجه به رنج و تلاش همه رهبران الهى در طول تاریخ، مایه تسلّى خاطر تلاشگران راه دین است. (و لقد استهزئَ برسل من قبلک )

۷- حرکت در مسیر حق، دربردارنده مشکلات و شداید روحى و روانى مى باشد. (و لقد استهزئَ برسل من قبلک ) از این که خداوند رنج ها و مشکلات رسولان پیشین را یادآورى فرموده است، چنین برداشت مى شود که پیمودن راه حق، با مشکلاتى ملازم است.

۸- استهزاکنندگان پیامبران، به عذابى مبتلا شدند که آن را به مسخره مى گرفتند. (فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزءون ) مقصود از «ما کانوا به یستهزءون» عذاب استیصال است; زیرا آن چه مورد تمسخر کافران در طول تاریخ بود - و همان بر سرشان آمد - عذاب استیصال بود.

۹- لجاجت در برابر حق و استهزاى مستمر پیامبران و رهبران الهى، زمینه ساز ابتلا به عذاب خداوندى است. (و لقد استهزئَ برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزون)

۱۰- کیفر و عذاب الهى براى انسان ها، بازتاب و نتیجه عمل خود آنان است. (و لقد استهزئَ ... فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزءون)

۱۱- استهزاکنندگان پیامبر(ص)، به عذاب الهى تهدید شدند. (و لقد استهزئَ برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزءون) با توجه به این که در آیات پیشین، سخن از استهزاى کافران نسبت به پیامبراکرم(ص) در میان بوده; از یادآورى ابتلاى مسخره کنندگان پیامبران به عذاب، چنین استفاده مى شود که این فرجام در پیش روى استهزاکنندگان پیامبر(ص) نیز هست.

موضوعات مرتبط

  • انبیا: آثار استهزاى انبیا ۹; استهزاگران انبیا ۲; انبیاى قبل از محمد(ص) ۱; بشر بودن انبیا ۵; تاریخ انبیا ۱، ۲; دلدارى به انبیا ۵; عذاب استهزاگران انبیا ۸; نیازهاى معنوى انبیا ۵ حق آثار حق طلب ۷; آثار حق ناپذر ۹
  • ذکر: ذکر رنجهاى رهبران دینى ۶
  • رهبران دینى: آثار استهزاى رهبران دینى ۹; عوامل دلدارى رهبران دینى ۶
  • عذاب: اهل عذاب ۸; زمینه عذاب ۹; عوامل عذاب ۱۰
  • عمل: آثار عمل ۱۰
  • کافران: استهزاهاى کافران ۴; بى منطقى کافران ۳; روش برخورد کافران ۳ ; کافران و انبیا ۳; هماهنگى کافران ۳
  • کیفر: عوامل کیفر ۱۰
  • محمد(ص): استهزاى محمد(ص) ۴; تهدید استهزاگران محمد(ص) ۱۱; دلدارى به محمد(ص) ۴; عذاب استهزاگران محمد(ص) ۱۱
  • مشکلات: زمینه مشکلات روحى ۷
  • نعمت: نعمت انبیا ۱

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأنبياء_٤١&oldid=11915»